Nowa piosenka Negatywu nawiązuje do poprzednich dokonań grupy, szczególnie do wydanej w 2005 roku trzeciej płyty zatytułowanej „Manchaster”, z rockowym graniem wywodzącym się jeszcze z brytyjskiej muzyki lat dziewięćdziesiątych. Pod koniec października ma ukazać się czwarty album zespołu, zatytułowany "Virus".

Przez ostatnie lata muzycy Negatywu nie próżnowali. Wokalista Mietall Waluś wydał solową płytę, gitarzysta Darek Kowolik grał z T. Love na trasach koncertowych w USA i Europie. "Virus" zawiera bardzo spójny materiał. Mietall w celnych słowach komentuje naszą rzeczywistość i wyraża emocje bez przysłowiowego owijania w bawełnę, a zespół wykorzystuje tylko żywe instrumenty.

Na antenie Czwórki możecie posłuchać utworu "Ty i ja" zapowiadającego album.

jk

Za nami premiera drugiego singla z wydanej pod patronatem Czwórki płyty „Virus” śląskiego zespołu Negatyw. Utwór „Gra” można usłyszeć i zobaczyć na antenie Czwórki, która – w przeciwieństwie do większości rozgłośni – chętnie gości u siebie niepokorne kapele. O zmaganiach, jakie alternatywne zespoły toczą z szeroko pojętą branżą muzyczną mówił w „Stacji Kultura” gitarzysta Negatywu - Mietall Waluś.

Nagranie alternatywnej płyty to dopiero początek ciężkiej pracy. – Trzeba przecież krążek wypromować i tu dopiero zaczynają się schody – tłumaczy Mietall Waluś. Wybór utworów na single wcale nie jest łatwy, zwłaszcza gdy zespół nie ma w repertuarze „miłych dla ucha”, lekkich i wesołych piosenek, które lubią radiowi didżeje. – Tak jest w przypadku Negatywu. Tworząc nasze piosenki nigdy nie myśleliśmy o tym, czy spodobają się one stacjom radiowym. Płyta „Virus” jest nawet mniej radiowa niż poprzednia – podkreśla gość Czwórki.

Mimo swojego „nieradiowego” charakteru czwarty krążek formacji Negatyw bardzo dobrze radzi sobie na rynku muzycznym. – Właśnie robimy rozliczenie kwartalne i okazuje się, że album się zwraca – cieszy się Mietall Waluś.

Negatyw sporo koncertuje. Czy muzykom nie nudzi się granie w kółko tych samych kawałków? – Wszystko zależy od atmosfery panującej w zespole. Jeżeli muzycy nawzajem się szanują i jest między nimi chemia, to mogą wspólnie występować nawet setki razy – tłumaczy gość „Stacji Kultura”. – To wieka przyjemność realizować swoje marzenia przez muzykę i do tego jeździć po całym świecie i zwiedzać – dodaje.

Więcej w rozmowie Kasi Dydo i Kuby Kukli z Mietallem Walusiem. Wystarczy kliknąć w ikonę dźwięku w ramce po prawej stronie.

ap/ŁSz

Kto nie zdążył wybrać się na koncert Heya w ramach trasy "Re-edycje" jesienią zeszłego roku, ma jeszcze szansę nadrobić zaległości. Grupa, zachęcona gorącym przyjęciem, z jakim spotkały się wskrzeszone w koncertowych wersjach utwory z jej czterech pierwszych albumów, postanowiła kontynuować wspominkowe tournee. Tymczasem, jak przyznaje gitarzysta Marcin Żabiełowicz, perspektywa grania na koncertach obszernych fragmentów starego materiału początkowo nie wzbudziła w zespole szczególnego entuzjazmu.

– Szczerze mówiąc, nie byliśmy szczęśliwi, kiedy nasz menedżer zaproponował nam taki pomysł na spędzenie jesieni. Pomyśleliśmy, że to bez sensu: grać utwory, które były stare już piętnaście lat temu. Gdy się porówna Heya sprzed lat dwudziestu z Heyem dzisiaj widać, że to dwa różne zespoły – wspomina gość "Stacji Kultura".

Rezerwa, z jaką zespół przyjął propozycję trasy, wzięła się z przekonania, że stare piosenki nie licują z obecnym poziomem artystycznym Heya. – Mieliśmy problem z takim doborem materiału, żeby pomiędzy utworami starymi i nowszymi nie było przepaści – przyznaje Marcin Żabiełowicz. Jak dodaje, najbardziej klasyczne kawałki, które najmniej się zestarzały, zabrzmią ze sceny w wersjach zbliżonych do albumowych, pozostałe natomiast odświeżono. Reakcje publiczności na starsze utwory są różne w zależności od średniej wieku osób, które przychodzą na koncert w danym mieście.

Mimo artystycznych wyrzutów sumienia towarzyszących trasie "Re-edycje" muzycy grupy Hey na koncertach są jak zwykle w swoim żywiole. – Koncerty to kwintesencja zawodu muzyka. Dłubanie przy materiale w studiu miewa swoje uroki, ale śmietankę spija się na koncertach. Ponadto można pozwolić sobie na improwizację, zdarzają się wpadki, z których trzeba wybrnąć – rozmarza się gość Czwórki. Z drugiej strony liderka Heya Kasia Nosowska mimo dwudziestoletniego scenicznego stażu nadal bardzo przeżywa każdy występ. – Przed wyjściem na scenę Kasia nadal skubie sukienkę – przyznaje Marcin Żabiełowicz.

Dwie dekady na scenie, szereg kultowych albumów, wielopokoleniowa rzesza wiernych fanów –dysponując takim dorobkiem artysta ma pełne prawo czuć się gwiazdą. Jednak muzycy Heya również na odcinku sławy pozostają sobie wierni i nie pchają się na łamy plotkarskich pism ani nie zabiegają o uwagę publiczności mainstreamowych stacji telewizyjnych czy radiowych. – Chyba nie mieliśmy w naszej działalności okresu, gdy ktoś mógłby o nas powiedzieć: tym to już naprawdę odwaliło – podsumowuje Marcin Żabiełowicz.

Więcej w rozmowie Kasi Dydo i Kuby Kukli z gitarzystą grupy HEY. Dźwięk znajdziesz w ramce po prawej stronie.

ŁSz