Flaneur, to rzeczownik, określający osobę spacerującą, przechadzającą się. Powstał na początku XIX wieku od czasownika "flâner" - wyjaśnia dr Joanna Żurowska z Uniwersytetu Warszawskiego.

Nieśpieszne przechadzki, określane słowem "flâner" były popularne wśród artystów i literatów w XIX-wiecznej Francji. Tak określano swoistą formę "rozmowy z miastem", jego zmysłowym doświadczeniem.

Flanerujacy flaner – to spolszczona wersja tych francuskich  słów.

Dzisiaj, jak zauważa prof. dr hab.Anna Zeidler-Janiszewska z SWPS, przyspieszenie tempa życia prowokuje opór. Powolne smakowanie miasta. Poszukiwanie nowej formy dla doznań estetycznych.

Dlatego flanerem może być każdy, kto odczuwa miasto samym sobą i czerpie radość z tego, co go otacza.

Również galerie handlowe dostarczają nieśpiesznych, zmysłowych wrażeń. Ale, jak podkreśla profesor Zeidler-Janiszewska, w nich jesteśmy pasywnymi flanerami, a falnerowanie w galeriach handlowych „jest w jakimś sensie degradacją, tej pierwotnie twórczej figury”.

Najlepszymi miastami do flanerowania są Warszawa, Kraków, a także Łódź. Głównie ze względu na jej industrialny klimat.

jl

Osiem godzin, które spędzamy w pracy może być najgorszą częścią dnia dnia. Dzieje się tak, kiedy ludzie, z którymi pracujemy mają trudne do zniesienia nawyki.

- Są takie sytuacje, że jak kogoś o coś poprosimy, albo dyskretnie mu zwrócimy uwagę to on zrozumie, że nas jego zachowanie denerwuje. Zwłaszcza, że ludzie raczej nie mają pojęcia o swoich nawykach. Często nie wiedzą, że stękają albo głośno przełykają. Oni po prostu tego nie rejestrują - mówi gość "Poranka OnLine". - I w takim przypadku zwrócenie uwagi nierzadko pomaga.

Wśród zachowań, które najbardziej drażnią nas u kolegów z pracy są: prowadzenie głośnych rozmów przez telefon, korzystanie z aparatów głośnomówiących i ciągłe skarżenie się na nadmiar obowiązków. Poza tym nie lubimy, gdy nasi współpracownicy plotkują, spóźniają się, mówią sami do siebie, rozmawiają z sąsiadami zza przepierzenia, nie dbają o higienę osobistą i głośno jedzą.

- Zamiast piłować, żeby ktoś się zmienił, radziłbym jednak najpierw zastanowić się nad sobą i nad zawartością swojej głowy - podsumowuje Miłosz Brzeziński. - W sytuacjach konfliktowych to najlepszy punkt wyjścia. Myślenie, że tylko ja jestem normalny na tym łez padole to droga donikąd, a przy okazji pierwszy dzwonek, żeby zacząć uzdrawiać swoje życie.

kul

Miłosz Brzeziński

Polscy projektanci pod tym względem nie powinni być gorsi. Zwłaszcza, że pojawia się coraz więcej pięknie wykonanych znaczków pokazujących walory naszego kraju.

- Dwa lata temu wydaliśmy specjalną emisję z serii "Europa", której motywem przewodnim były lasy. W kolekcji znalazł się znaczek z polskim żubrem, który pachniał jałowcem - mówi Agnieszka Kłoda-Dębska z Poczty Polskiej. - Znaczek był symbolem naszych północno-wschodnich, ciągle czystych i dziewiczych terenów.

Docenili go hobbyści oraz eksperci, którzy przyznali mu nagrodę najpiękniejszego znaczka na świecie, czyli filatelistycznego Oscara.

- Znaczek ma stonowaną, ekologiczną kolorystykę, a do jego produkcji wykorzystano specjalny lakier zapachowy, który w chwili potarcia uwalnia zapach jałowca - opowiada gość "Kontrkultury". - Widnieje na nim zarys żubra w Puszczy Białowieskiej. Włoscy specjaliści śmiali się nawet, że nasz żubr ma tylko dwie nogi i brakuje mu ogona. Ale taki był zamysł autorki Anny Niemierko.

kul

Wielokrotnie nagradzany znaczek z serii "Europa" autorstwa Anny Niemierko