Największe hiszpańskie wydawnictwa właśnie przekazały władzom Madrytu kilkadziesiąt tysięcy książek. 14 listopada książki zaczną być rozmieszczone w całym mieście i będą tam czekały na przygodnych czytelników. W puli przekazanych książek znalazły się powieści, książki podróżnicze i nowości, które niedawno dotarły do hiszpańskich księgarń.

Hiszpańska akcja odbywa się w ramach bookcrossing, czyli międzynarodowego ruchu czytelników, którzy anonimowo przekazują sobie książki, zostawiając je w określonych punktach miasta ( np. w kawiarniach, czy w miejskiej komunikacji). Jedyna zasada obowiązująca w bookcrossingu jest taka, że po przeczytaniu trzeba książkę przekazać dalej.

Pomysłodawcą hiszpańskiej akcji jest burmistrz Madrytu Alberto Ruiz Gallardón.

"Bookcrossing" trafił do Polski w 2003 roku i choć zyskuje coraz więcej zwolenników, warto przypomnieć, na czym polega.

- Chodzi o to, żeby podzielić się książkami z innymi ludźmi. Można je zostawiać w różnych miejscach, np. na dworcach, w pociągach, na poczcie, w poczekalni u lekarza itd. i liczyć na to, że ktoś je znajdzie – mówi Małgorzata Karolina Piekarska, dziennikarka, pisarka i miłośniczka akcji "Uwolnij książkę".

Dlaczego jednak mamy uwalniać książki?

- Być może już je przeczytaliśmy, podobały się nam i chcemy się nimi podzielić z innymi, a może nam się nie podobały i stwierdzamy, że spodobają się komuś bardziej niż nam – wylicza.

Z prawdziwym "bookcrossingem" mamy do czynienia dopiero, jeśli przed uwolnieniem książki, zarejestrujemy ją na stronie internetowej. Wtedy książka otrzymuje swój indywidualny numer składający się z dwóch liter i czterech cyfr. Następnie musimy wydrukować specjalną naklejkę i umieścić ją na książce. A co dalej?

- Na stronie "bookcorssingu" polskiego jest masa "półek". Trzeba znaleźć miasto i zobaczyć, jakie są "półki" w danym mieście i skorzystać z tych gotowych. A jeżeli nie, można założyć nową "półkę" – wyjaśnia gość Czwórki.

Biorąc książkę, która jest zarejestrowana w akcji "Uwolnij książkę", warto wejść na stronę internetowa akcji. Po wpisaniu jej numeru można dowiedzieć się, jaką drogę przeszła dana książka, a także dodać parę słów od siebie.

A więcej o tym, jak "bookcrossing" łączy ludzi  i na przykład, czy można uwalniać audiobooki dowiecie się słuchając fragmentu audycji "Na 4 ręce". Dźwięk znajdziecie w ramce z prawej strony.

KaW

"Bookcrossing" trafił do Polski w 2003 roku i choć zyskuje coraz więcej zwolenników, warto przypomnieć, na czym polega.

- Chodzi o to, żeby podzielić się książkami z innymi ludźmi. Można je zostawiać w różnych miejscach, np. na dworcach, w pociągach, na poczcie, w poczekalni u lekarza itd. i liczyć na to, że ktoś je znajdzie – mówi Małgorzata Karolina Piekarska, dziennikarka, pisarka i miłośniczka akcji "Uwolnij książkę".

Dlaczego jednak mamy uwalniać książki?

- Być może już je przeczytaliśmy, podobały się nam i chcemy się nimi podzielić z innymi, a może nam się nie podobały i stwierdzamy, że spodobają się komuś bardziej niż nam – wylicza.

Z prawdziwym "bookcrossingem" mamy do czynienia dopiero, jeśli przed uwolnieniem książki, zarejestrujemy ją na stronie internetowej. Wtedy książka otrzymuje swój indywidualny numer składający się z dwóch liter i czterech cyfr. Następnie musimy wydrukować specjalną naklejkę i umieścić ją na książce. A co dalej?

- Na stronie "bookcorssingu" polskiego jest masa "półek". Trzeba znaleźć miasto i zobaczyć, jakie są "półki" w danym mieście i skorzystać z tych gotowych. A jeżeli nie, można założyć nową "półkę" – wyjaśnia gość Czwórki.

Biorąc książkę, która jest zarejestrowana w akcji "Uwolnij książkę", warto wejść na stronę internetowa akcji. Po wpisaniu jej numeru można dowiedzieć się, jaką drogę przeszła dana książka, a także dodać parę słów od siebie.

A więcej o tym, jak "bookcrossing" łączy ludzi  i na przykład, czy można uwalniać audiobooki dowiecie się słuchając fragmentu audycji "Na 4 ręce". Dźwięk znajdziecie w ramce z prawej strony.

KaW

 – Prawa do "Uwikłania" zostały sprzedane przed premierą księgarnianą książki – zaznacza w "Stacji Kultura" Zygmunt Miłoszewski. Autor "Uwikłania" dodaje, że pisząc książkę skupiał się tylko na warstwie literackiej, nie zaś na filmie. 

– Bardzo się cieszę, że powstał film na podstawie mojej książki, jednak to nie jest najwyższe wyróżnienia dla autora – zaznacza gość Czwórki. Jak twierdzi to, co napisał w książce jest jego, natomiast ekranizacja będzie wypowiedzią filmową. – Po napisaniu i wypuszczeniu w świat, książka staje się właścicielem czytelników. Ilu czytelników, tyle powieści. Jacek Bromski - reżyser filmu - był i jest jednym z nich – tłumaczy Zygmunt Miłoszewski.

Gość "Stacji Kultura" film "Uwikłanie" widział już dwa razy. Jak mówi za pierwszym razem nie był zachwycony, za drugim stwierdził, że nie jest źle. Dlaczego? – Wydaje mi się, że w powieści co innego było ważne. To, co ja bym z książki wykreślił, to w filmie było podkreślone – tłumaczy. Autor książki jest również świadomy tego, że tego filmu wcale nie powinien oceniać, gdyż ma do niego podejście emocjonalne.

Warto dodać, że dla miłośników kryminałów Zygmunta Miłoszewskiego jest dobra wiadomość. Jesienią ukaże się jego kolejna powieść, która tym razem będzie miała miejsce nie w Warszawie, a w Sandomierzu. –  Nie chcę być szablonowym pisarzem, starałem się uniknąć tych samych miejsc, kontynuacji wątków. Chciałem, by wszystko było inne – mówi.

sb

 – Prawa do "Uwikłania" zostały sprzedane przed premierą księgarnianą książki – zaznacza w "Stacji Kultura" Zygmunt Miłoszewski. Autor "Uwikłania" dodaje, że pisząc książkę skupiał się tylko na warstwie literackiej, nie zaś na filmie. 

– Bardzo się cieszę, że powstał film na podstawie mojej książki, jednak to nie jest najwyższe wyróżnienia dla autora – zaznacza gość Czwórki. Jak twierdzi to, co napisał w książce jest jego, natomiast ekranizacja będzie wypowiedzią filmową. – Po napisaniu i wypuszczeniu w świat, książka staje się właścicielem czytelników. Ilu czytelników, tyle powieści. Jacek Bromski - reżyser filmu - był i jest jednym z nich – tłumaczy Zygmunt Miłoszewski.

Gość "Stacji Kultura" film "Uwikłanie" widział już dwa razy. Jak mówi za pierwszym razem nie był zachwycony, za drugim stwierdził, że nie jest źle. Dlaczego? – Wydaje mi się, że w powieści co innego było ważne. To, co ja bym z książki wykreślił, to w filmie było podkreślone – tłumaczy. Autor książki jest również świadomy tego, że tego filmu wcale nie powinien oceniać, gdyż ma do niego podejście emocjonalne.

Warto dodać, że dla miłośników kryminałów Zygmunta Miłoszewskiego jest dobra wiadomość. Jesienią ukaże się jego kolejna powieść, która tym razem będzie miała miejsce nie w Warszawie, a w Sandomierzu. –  Nie chcę być szablonowym pisarzem, starałem się uniknąć tych samych miejsc, kontynuacji wątków. Chciałem, by wszystko było inne – mówi.

sb

Zbiór opowiadań "Teraz się nie umiera" ukazuje się po raz pierwszy w Polsce, choć Irena Krzywicka napisała książkę na emigracji w latach 60. Książka ukazuje się nakładem Wydawnictwa Nisza.

Autorka była starannie wykształconą feministką, pisarką i tłumaczką. Jeszcze przed wybuchem II Wojny Światowej mówiła otwarcie o edukacji seksualnej, opowiadała się za likwidacją podziemia aborcyjnego. Była bardzo zaangażowana w działanie społeczne.

Po 1 września 1939 roku znalazła się na liście osób, które hitlerowcy chcieli w Polsce zlikwidować. Ponieważ pochodziła ze spolonizowanej rodziny żydowskiej, musiała się ukrywać.

W książce "Teraz się nie umiera" zebrała historie z życia swojego i bliskich jej ludzi życia w okupowanej Polsce.

- To opowieści przesiąknięte nieszczęściem - mówi Michał Nogaś - Zdecydowana większość z nich ma związek z wojną, okupacją, śmiercią, prześladowaniami. Czyta się to z zapartym tchem, pomimo bólu, który pojawia się na kolejnych stronach tej książki.

Kliknij ikonę dźwięku w boksie "Posłuchaj", aby usłyszeć więcej o tej książce. Książkowe recenzje znajdą Państwo także na blogu Michała Nogasia.

Audycji "Trójkowy znak jakości" można słuchać w każdy piątek około godz. 7.40.

usc

Zbiór opowiadań "Teraz się nie umiera" ukazuje się po raz pierwszy w Polsce, choć Irena Krzywicka napisała książkę na emigracji w latach 60. Książka ukazuje się nakładem Wydawnictwa Nisza.

Autorka była starannie wykształconą feministką, pisarką i tłumaczką. Jeszcze przed wybuchem II Wojny Światowej mówiła otwarcie o edukacji seksualnej, opowiadała się za likwidacją podziemia aborcyjnego. Była bardzo zaangażowana w działanie społeczne.

Po 1 września 1939 roku znalazła się na liście osób, które hitlerowcy chcieli w Polsce zlikwidować. Ponieważ pochodziła ze spolonizowanej rodziny żydowskiej, musiała się ukrywać.

W książce "Teraz się nie umiera" zebrała historie z życia swojego i bliskich jej ludzi życia w okupowanej Polsce.

- To opowieści przesiąknięte nieszczęściem - mówi Michał Nogaś - Zdecydowana większość z nich ma związek z wojną, okupacją, śmiercią, prześladowaniami. Czyta się to z zapartym tchem, pomimo bólu, który pojawia się na kolejnych stronach tej książki.

Kliknij ikonę dźwięku w boksie "Posłuchaj", aby usłyszeć więcej o tej książce. Książkowe recenzje znajdą Państwo także na blogu Michała Nogasia.

Audycji "Trójkowy znak jakości" można słuchać w każdy piątek około godz. 7.40.

usc