Historia

Józef Struś. Medyk sławy światowej

Ostatnia aktualizacja: 10.03.2024 05:35
Nadworny lekarz Zygmunta Augusta, burmistrz Poznania i autor słynnej pracy na temat tętna zmarł 10 marca 1568 roku.
Strona tytułowa traktatuSphygmicae artis iam mille ducentos perditae et desideratae libri V
Strona tytułowa traktatu"Sphygmicae artis iam mille ducentos perditae et desideratae libri V"Foto: Wikipedia/domena publiczna

Józef Struś urodził się w 1510 roku w rodzinie poznańskich mieszczan. Po ukończeniu Akademii Krakowskiej z tytułem magistra sztuk wyzwolonych, udał się na studia medyczne do Włoch. W Padwie zdobył tytuł doktora medycyny i filozofii, by zostać wykładowcą na tamtejszym uniwersytecie.


Posłuchaj
03:16 józef struś - medyk sławy światowej ___961_02_iv_tr_0-0_10802460099a4989[00].mp3 Józef Struś - audycja z cyklu "Kronika niezwykłych Polaków" z udziałem prof. Jolanty Choińskiej-Miki. (PR, 19.03.2002)

 

Po powrocie do Polski podjął praktykę medyczną i poświęcił się pracy naukowej. Już wtedy cieszył się dużym poważaniem, co zaowocowało posadą nadwornego lekarza króla Zygmunta Augusta. Wzywano go nawet na konsylium lekarskie do sułtana Sulejmana. Jednocześnie uczestniczył w życiu publicznym Poznania, przez niemal dwa lata pełniąc urząd burmistrza tego miasta.

Rozległe zainteresowania medyczne, od fizjologii do farmacji, ustawiły go w pierwszym szeregu najwybitniejszych przedstawicieli nauk lekarskich w Polsce epoki Odrodzenia. W Europie zasłynął przede wszystkim jako tłumacz dzieł Hipokratesa i Galena, starożytnych mistrzów medycyny.

Pozostawił też po sobie spory dorobek pisarski. Publikował teksty, w których opisywał wyniesione z własnej praktyki lekarskiej doświadczenia. Skupiał się na konkretnych przypadkach, co miało pomóc czytelnikom przy stawianiu diagnozy. – Opracował też coś w rodzaju zarysu praktycznej farmacji, gdzie opisywał różnego rodzaju leki i sposób ich przygotowania – mówiła na antenie PR prof. Jolanta Choińska-Mika.

Efektem 20-letnich badań nad tętnem, było dzieło "Sphygmicae artis iam mille ducentos annos perditae et desideratae libri V".

- To pionierska, oryginalna teoria, która choć w wielu miejscach okazała się później błędna, wzbudziła olbrzymie zainteresowanie ówczesnego świata naukowego – skomentowała historyk. – Praca była istotnym wkładem polskiej nauki w rozwój medycyny europejskiej.

mjm

Czytaj także

Ludwik Gąsiorowski. Lekarz nazywany ojcem polskiej medycyny

Ostatnia aktualizacja: 09.12.2023 05:35
Nie jest przesadą zdanie doktora Koehlera o Ludwiku Gąsiorowskim, iż był on jedną z najwybitniejszych postaci swoich czasów w Wielkopolsce. Nie jest również przesadnym stwierdzenie profesora Skobla, że Gąsiorowski może służyć za wzór lekarza.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Wynalezienie penicyliny odmieniło medycynę

Ostatnia aktualizacja: 11.03.2022 05:45
"To natura wyprodukowała penicylinę, ja ją tylko odkryłem" - mawiał Alexander Fleming. Podczas pracy w laboratorium zauważył, że przypadkowe zanieczyszczenie podłoża pleśnią powstrzymuje wzrost rozwoju bakterii.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Medyceusze - mecenasi renesansu

Ostatnia aktualizacja: 16.01.2015 06:00
Byli jednym z najważniejszych rodów Europy doby odrodzenia. Miejsce na kartach historii zapewniła im opieka nad artystami: to dzięki nim możemy podziwiać dziś dzieła Michała Anioła.
rozwiń zwiń