To pierwsze wydanie drukiem tekstów, stanowiących parodie oficjalnych dzienników informacyjnych w ówczesnych mediach.

Radiokronika "Decybel" ukazywała się na antenie Trójki od 1970 do 1972 roku. Była emitowana raz w miesiącu w ramach "Ilustrowanego Tygodnika Rozrywkowego" pod redakcją Jacka Janczarskiego i Adama Kreczmara.

Jak wyjaśniał przed laty sam Dobrowolski, "redakcja to nieokreślona z nazwy, enigmatyczna i fikcyjna redakcja niby-radiowa, na której czele stoi groźny i głupi szef, mający pod sobą grupkę pracowników, ni to lektorów, ni to dziennikarzy, ni to redaktorów, ni to spikerów, ni to sprawozdawców". Jerzy Dobrowolski był autorem pomysłu, a wśród współtwórców audycji znaleźli się m.in. Stanisław Tym i Wojciech Młynarski.

Jerzy Dobrowolski przygotowywał się do wydania "Decybela" już pod koniec lat 70. Wtedy publikacja nie powiodła się, ale dziesięć programów przygotowano do druku. Pozostałe autor obecnego opracowania, Roman Dziewoński, złożył z zachowanych tekstów. Wydano je nakładem Wydawnictwa LTW.

Satyryk, dramaturg, aktor i reżyser Jerzy Dobrowolski urodził się w 1930 roku. Ukończył warszawską PWST. Występował na deskach kilku warszawskich teatrów - m.in. Narodowego, Dramatycznego i Rozmaitości.

Stworzył kabarety "Koń" i "Owca". Pamiętany go także z komedii Stanisława Barei: zagrał "wiecznego" dyrektora w filmie "Poszukiwany, poszukiwana" i Jerzego Dąbczaka z "Nie ma róży bez ognia". Wśród jego filmowych kreacji są też role w "Rejsie" Marka Piwowskiego (1970), "Hydrozagadce" Andrzeja Kondratiuka (1971) i "Motodramie" Andrzeja Konica (1971). Zmarł w 1987 roku.

PAP, tj

53 lata temu, 25 grudnia 1970 roku, rozpoczęła się emisja "Ilustrowanego Tygodnika Rozrywkowego" na antenie Programu Trzeciego Polskiego Radia.

- Na antenie Trójki był szereg małych audycji rozrywkowych - wspominał na antenie Polskiego Radia Jacek Janczarski, współtwórca "ITR". - Któregoś pięknego dnia redakcja wymyśliła, żeby te audycje połączyć i stworzyć blok rozrywkowy, rodzaj magazynu, który bardziej koncentrowałby uwagę słuchacza.

Szok i powiew świeżości 

Formułą programu było przeplatanie krótkich słuchowisk komentarzami i dialogami Janczarskiego i Adama Kreczmara stylizowanymi na improwizację (ten efekt potęgowało częste wtrącanie się Jerzego Markuszewskiego z reżyserki).

-To był szok, że nagle ktoś mówi bardzo prywatnie (oczywiście to było udawane) i ludzie poczuli, że podsłuchują, że mikrofon został włączony za wcześnie, że nagle to radio nie jest takie oficjalne - wspominał Stefan Friedmann, współtwórca "Ilustrowanego Tygodnika Rozrywkowego".

Zgrany zespół

Jacek Janczarski zbudował zgrany zespół ludzi, którzy traktowali pracę nad audycją jak przyjemność. W tej ekipie znalazł się m.in. Adam Kreczmar.

- Myśmy się znali od dziecka, ponieważ nasi rodzice również znali się doskonale - wspominał Jacek Janczarski. - Ja do dzisiaj wspominam, że Adam Kreczmar nauczył mnie palić na łanach owsa na Bukowinie, pić wódkę na Olczańskim Wierchu w zawalającej się szopie i uwodzić dziewczyny.

Przede wszystkim jednak namówił Janczarskiego do pisania. Później to właśnie Kreczmar zaangażował w tworzenie "Ilustrowanego Tygodnika Rozrywkowego" Jerzego Markuszewskiego, byłego szefa Teatru Polskiego Radia, który właśnie wrócił do radia po pięcioletnim zakazie pracy w środkach masowego przekazu. W zespole znalazł się także Jonasz Kofta.

Jonasz Kofta - zobacz serwis specjalny

- W pamięci bardzo wielu ludzi współpracujących z nim,  Jonasz pozostał człowiekiem, który w interesach, obiecankach, umowach był dość swobodny. Natomiast przez cztery lata współpracy ze mną, w trakcie pracy przy audycji "Ilustrowany Tygodnik Rozrywkowy", a później "Ilustrowany Magazyn Autorów", ani razu nie nawalił, ani razu się nie spóźnił - wspominał współpracę z Koftą Jerzy Markuszewski.

Kultowe cykle 

Program cieszył się wielką popularnością. - Po roku ktoś podszepnął mi, że mamy milion stałych słuchaczy - mówił Jacek Janczarski.

W ramach "Ilustrowanego Tygodnika Rozrywkowego" powstał szereg cyklów autorskich, które z czasem zyskały status kultowych. Wśród nich wymienić należy "Dialogi na cztery nogi" Jonasza Kofty i Stefana Friedmanna, "Rodzinę Poszepszyńskich" autorstwa Janczarskiego i Macieja Zembatego. Wielką popularność zyskały słuchowiska "Kocham pana, panie Sułku" (zadebiutowało w "ITR", później emitowane w innych programach) i "Fachowcy", gawęda "O wyższości świąt Wielkiej Nocy nad świętami Bożego Narodzenia" Jana Tadeusza Stanisławskiego, który wcielał się w profesora z Katedry Mniemanologii Stosowanej, czy dialogi autorstwa Marii Czubaszek  z cyklu "Dzień dobry, jestem z Kobry!".

Jan Tadeusz Stanisławski – "profesor" mniemanologii stosowanej

- Wtedy młodzi aktorzy garnęli się do grania. Zaszczytem było zagrać w "Iteerze", w "Rodzinie Poszepszyńskich", czy w "Kocham pana, panie Sułku" - wspominał Stefan Friedmann.

"Ilustrowany Tygodnik Rozrywkowy" został zdjęty z ramówki w roku 1974. Szybko powrócił w zbliżonej formule jako "Ilustrowany Magazyn Autorów" i utrzymał się na antenie przez 2 lata.

Posłuchaj wspomnień twórców "Ilustrowanego Tygodnika Rozrywkowego".

bm