Historia

Władysław Broniewski. Poeta wielokrotnie zapomniany

Ostatnia aktualizacja: 10.02.2024 05:50
Jego nazwisko jest słynne, lecz twórczość należy do mniej znanych w historii polskiej literatury. Zawsze coś stało na przeszkodzie jego poezji. – W swoim życiu stanął wobec wszystkich największych wyzwań XX wieku, za co płacił wielką cenę – mówił w Polskim Radiu biograf Władysława Broniewskiego Mariusz Urbanek.
Władysław Broniewski w swoim mieszkaniu w Alei Róż. Warszawa 1950
Władysław Broniewski w swoim mieszkaniu w Alei Róż. Warszawa 1950Foto: PAP

62 lat temu, 10 lutego 1962 roku, zmarł Władysław Broniewski. Poeta i żołnierz, twórca poezji rewolucyjnej, liryków miłosnych oraz trenów, a także tłumacz. Służył w Legionach Polskich i bił się w wojnie polsko-bolszewickiej, we wrześniu 1939 roku przez chwilę był żołnierzem Wojska Polskiego, potem wstąpił do armii Andersa. Był więźniem politycznym kilku krajów - najpierw internowali go Niemcy (1917), później aresztowała Polska (1931), na końcu zaś wolności pozbawiło go ZSRR (1940-1942).


Posłuchaj
01:08 Broniewski wspomina 1939 rok 31.08.1961.mp3 Władysław Broniewski wspomina swoje wiersze napisane w 1939 roku (PR, 31.08.1961)

 

broniewski pamietnik krytyka polityczna.jpg
W czasie wojny było łatwiej? Pamiętnik Władysława Broniewskiego

Był ideowym komunistą, piewcą nowej powojennej Polski, ale nigdy nie zachłysnął się Związkiem Radzieckim i często występował przeciw niemu. To jeden z powodów, dla którego zarówno w II RP, jak i w PRL cenzurowano część jego dorobku. Z kolei po 1989 roku Broniewski jako czołowy poeta poprzedniego ustroju niemal zniknął ze szkół i z przestrzeni publicznej.


Posłuchaj
02:26 rozmowa z poetą władysławem broniewskim 1958.mp3 "Ideałem młodzieży jest poezja ideologiczna, poezja walki. I tę poezję ja daję od wielu lat". Z Władysławem Broniewskim rozmawia Stefan Dębski (PR, 7.02.1958)

 

Co najmniej czterech Broniewskich

"Władysław Broniewski nigdy nie wyparł się żadnego etapu swego życia. To inni uzurpowali sobie prawo decydowania o tym, które z jego utworów nadają się, by przedstawić je czytelnikom, a które nie" – napisał Mariusz Urbanek, autor biografii "Broniewski. Miłość, wódka, polityka", a także redaktor wyboru poezji Broniewskiego "Wierszem przez życie".


Posłuchaj
23:49 moje ksiazki Broniewski_8.02.2012.mp3 Z Mariuszem Urbankiem, autorem książki "Broniewski. Miłość, wódka, polityka" rozmawia Magda Mikołajczuk. (PR, 8.02.2012)

18:39 Jedynka Ludzie Niepodległości 16.07.2017.mp3 Dr Eliza Kącka o życiorysie Władysława Broniewskiego. (PR, 16.07.2017)

  

Mariola Pryzwan, autorka opracowania tomu "W słowach jestem wszędzie... Wspomnienia o Władysławie Broniewskim", zauważyła w Polskim Radiu, że jest co najmniej czterech poetów Broniewskich. – Jest Broniewski tragiczny, czyli wiersze do Anki i o Ance. Jest Broniewski liryczny, czyli wiersze o Marii. Trzeci Broniewski to piewca Mazowsza i Wisły, jego małej ojczyzny. Jest wreszcie Broniewski-rewolucjonista, żołnierz-tułacz, autor wierszy pisanych w czasie II wojny światowej w Rosji i Palestynie. To przepiękny Broniewski, płaczący – mówiła w 2011 roku.

 – To człowiek o wielokrotnie "połamanej" biografii – dodał Mariusz Urbanek. – W swoim życiu stanął wobec wszystkich największych wyzwań XX wieku, za co płacił wielką cenę. Był jednym z najbardziej "skłamanych" poetów PRL-u, gdyż odebrano mu część życiorysu, uczyniono zeń funkcjonariusza frontu ideologicznego – powiedział.


Posłuchaj
35:15 OPASLY TOM.mp3 Mariusz Urbanek, Wiesław Uchański, Mariola Pryzwan, Jan Ordyński i Dorota Koman rozmawiają o życiu i twórczości Władysława Broniewskiego (PR, 29.11.2011)

 

broniewski_1200_pap.jpg
Władysław Broniewski patrzy na Wisłę

Zawsze nad Wisłą

Urodził się 17 grudnia 1897 roku w Płocku, zmarł 10 lutego 1962 roku w Warszawie. Pomiędzy tymi datami dłużej lub krócej przebywał w najróżniejszych częściach świata – we Lwowie, w Moskwie, w Palestynie, w Zurychu. W 1955 roku w Polskim Radiu przyznał jednak, że w gruncie rzeczy nigdy nie opuścił ojczyzny, której symbolem jest dla niego najdłuższa polska rzeka.

– Nad Wisłą się urodziłem, tam minęło moje dzieciństwo, moja młodość, i tam chciałbym dobiec do końca mych lat – słyszymy w nagraniu archiwalnym. – Nawet wtedy, gdy byłem na obczyźnie i jeździłem łódką po obcych wodach, wspominałem Wisłę i Płock, który jest moim rodzinnym miastem i który bardzo kocham. Zwiedziłem kawał świata, ale zawsze bliższe mi były wierzby nad Wisłą, niż palmy nad Jordanem lub Eufratem. Dla mnie piasek wiślany, topole, wierzby, sosny uczuciowo znaczą tyle, co matka, córka – powiedział.

Broniewski i Maria mwb 1200.JPG
Broniewski miał mieszkać w Londynie. Do Polski wrócił dla żony

Rzeka stała się również tłem jednej z największych tragedii w życiu Władysława Broniewskiego. Na początku lat 50 poeta zaczął pracę nad poematem "Wisła", a jego córka Joanna, zwana "Anką", we współpracy z ojcem rozpoczęła zdjęcia do filmu o tej rzece. Produkcja nigdy nie została ukończona. 1 września 1954 roku kobietę znaleziono martwą w warszawskim mieszkaniu. Zatruła się gazem. – Rok temu zmarła mi córka. Z nią jeździłem wzdłuż Wisły i Wisłą. Ja pisałem poemat, ona tworzyła film. Bardzo kochałem i kocham moją córkę. Było jej na imię Joanna. A po śmierci nazwę ją Wisłą – mówił Władysław Broniewski.


Posłuchaj
02:54 z kraju i ze świata - Broniewski o Wiśle.mp3 Władysław Broniewski opowiada o pracy nad poematem "Wisła" i o swojej miłości do tytułowej rzeki (PR, 16.11.1955)

 

Grydzewski 1200 v1.jpg
"Wiadomości Literackie". Tygodnik kulturalny okresu międzywojnia

Nocne telefony i więzienne piosenki

Twórcza aktywność Broniewskiego trwała około 40 lat, w czasie których poeta zawarł liczne literackie przyjaźnie. Jednym z jego najbliższych kolegów po piórze był Antoni Słonimski, który w 1972 roku tak wspominał autora "Bagnetu na broń":

– Mało ludzi wie, że Broniewski był na etacie "Wiadomości Literackich". Siedział na górze w redakcji i robił korekty. Był uroczym człowiekiem – opowiadał. – Zawsze bardzo ceniłem go jako poetę. To był poeta-liryk. Miał tak nastawiony głos liryczny, jak urodzony tenor. To, co pisał, było wzruszające. Różniliśmy się czasem poglądami, ale przyjaźniliśmy się całe życie – dodał.


Posłuchaj
17:40 wspomnienia o władysławie broniewskim 1972.mp3 O Władysławie Broniewskim opowiadają Janina Broniewska, Emil Herbst, Stanisław Giernałowicz, Antoni Słonimski, Stefan Flukowski, Łukasz Szymański (PR, 24.02.1972)

 


Antoni Słonimski wiki 1200.jpg
Literat. Jak Antoni Słonimski zaraził się poezją

Mimo wielu dramatycznych doświadczeń Władysława Broniewskiego nie opuszczał humor, o czym także przypomniał Antoni Słonimski. – Broniewski miał to, co ja niestety mam, że źle sypiał, a wtedy wieczorami i w nocy telefonował do przyjaciół – wspominał. – Często dzwonił do mnie i mówił: "przeczytam ci mój wiersz". Wtedy wyłączałem telefon. Czasem próbował mnie łapać, mówiąc: "Antek, przeczytam ci twój wiersz!". Ja mu na to: "nie ma głupich, przeczytasz jeden mój, a trzy swoje. Bo ty świnia jesteś!". Odpowiadał: "wiem. Dobranoc" – śmiał się Słonimski.

W archiwum Polskiego Radia zachowało się ponadto unikatowe nagranie Broniewskiego... śpiewającego. W okresie PRL, jako naczelny poeta socjalistycznego kraju, chętnie jeździł po Polsce, spotykając się z wielbicielami poezji, którymi często okazywali się ciężko pracujący prości ludzie. Być może chęć znalezienia z nimi nieco trwalszego wspólnego gruntu sprawiła, że w Kołobrzegu poeta zaśpiewał rybakom dawną więzienną piosenkę, którą szczęśliwie udało się zarejestrować na taśmie.


Posłuchaj
01:37 Broniewski śpiewa.mp3 Władysław Broniewski przyłapany przez reportera Polskiego Radia na śpiewaniu podczas spotkania z rybakami w Kołobrzegu. Nagranie archiwalne w audycji nadanej z okazji 10 rocznicy śmierci poety (PR, 24.02.1972)

 

mc

Czytaj także

Władysława Broniewskiego trudne powroty

Ostatnia aktualizacja: 26.10.2010 10:00
Pierwszą audycję z cyklu "Między emigracją a krajem" poświęciliśmy Władysławowi Broniewskiemu, który powrócił do Polski najwcześniej, bo już w 1945 roku.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Jak Płock hołd Władysławowi Broniewskiemu oddawał

Ostatnia aktualizacja: 26.04.2011 10:14
25 czerwca 1972 roku Polskie Radio gościło w Płocku, rodzinnym mieście poety Władysława Broniewskiego.
rozwiń zwiń
Czytaj także

"Pod Pikadorem". Warszawska kawiarnia poetów

Ostatnia aktualizacja: 29.11.2023 05:45
– Żartem rozpoczęliśmy działalność tej kawiarni, bo o powstaniu jej informowaliśmy plakatami rozwieszonymi w mieście z hasłem "Niech żyje dyktatura poetariatu" – mówił Antoni Słonimski w Redakcji Polskiej BBC w 1970 roku.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Antoni Słonimski. Wspomnienie w 125. rocznicę urodzin

Ostatnia aktualizacja: 12.11.2020 13:37
15 listopada przypada 125. rocznica urodzin Antoniego Słonimskiego. Z tej okazji w "Strefie literatury" przypomnieliśmy arcyciekawy życiorys pisarza, obfitujący zarówno w dramatyczne wydarzenia, kontrowersyjne decyzje i moralne dylematy, jak i niezliczoną ilość anegdotycznych sytuacji, które za każdym razem były przez mistrza satyry wykorzystywane do wykazania się genialnym dowcipem, świetną ripostą i złośliwą inteligencją. I choć sam o sobie lubił mawiać: "Bóg mi powierzył humor Polaków", w głębi duszy czuł się niedoceniany jako poeta.
rozwiń zwiń