28 listopada 1889, urodził się Antoni Jan Bogusławski. Poeta i tłumacz, który pasje pisarskie łączył ze służbą zawodowego oficera. – Czarujący człowiek o wielkiej umysłowej kulturze, świetnym dowcipie i piórze. W duchu naraz żołnierz i literat, a najbardziej zaś poeta – wspominał podwładnego gen. Marian Kukiel.

Po ukończeniu studiów prawniczych w 1914 roku został wcielony do rosyjskiego wojska i wysłany na front Wielkiej Wojny. Po czterech latach brał udział w formowaniu polskiego szwadronu kawalerii w Rosji. Walczył w pierwszym pułku Ułanów Krechowieckich, którego barwom pozostał wierny przez całe życie.
W niepodległej Polsce ukończył Wyższą Szkołę Wojenną i pełnił służbę na froncie wojny polsko-bolszewickiej. Brał też udział w walkach na froncie zachodnim w czasie II wojny światowej. Kapitulacja Niemiec zastała go w randzie pułkownika w Londynie, gdzie mieszkał do śmierci w 1956 roku.

Jednak nad służbę miłował poezję. Jego wiersze zawarte w zbiorach ”Honor i ojczyzna”, ”Dwór”, czy ”Struny na drzewach”, choć proste, pełne były polotu, dowcipu i radości z żołnierskiej służby. Na emigracji w Londynie sięgnął również do większych form powieści.

Spełniał się też w dziennikarstwie, jako redaktor Kuriera Warszawskiego i jeden z pierwszych sprawozdawców sportowych w Polskim Radiu. W latach 1949-1950 Antoni Bogusławski pełnił funkcję prezesa Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie.

Posłuchaj sylwetki Antoniego Bogusławskiego we wspomnieniach gen. Marka Kukiela na antenie Radia Wolna Europa.

mjm

Bronisław Piłsudski, brat Józefa, etnograf, badacz ludów, Sachalinu, był o rok starszy od swojego słynnego brata. Urodził się w rodzinnym majątku Piłsudskich w Zułowie 2 listopada 1866 roku. Początkowo niewiele wskazywało na to, że poświęci się karierze etnograficznej. Przyszłość wiązał z prawem, studiował ten przedmiot na uniwersytecie w Petersburgu.

JÓZEF PIŁSUDSKI - SERWIS SPECJALNY POLSKIEGO RADIA >>>>

Co łączy braci Piłsudskiego i Lenina?

- Studiował niedługo, bo już w marcu 1887 roku został aresztowany za udział w organizacji założonej przez studentów "Frakcja terrorystyczna Narodnej Woli". Był w tej organizacji ze starszym bratem Lenina, Aleksanderem Uljanowem - mówił w audycji Anny Boruckiej-Szotkowskiej Józef Żytek, kurator wystawy "Bronisław Piłsudski - badacz ludów Dalekiego Wschodu", zorganizowanej w 125. rocznicę urodzin Bronisława Piłsudskiego; pracownik Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie.

Na Dalekim Wschodzie

Obaj otrzymali wyroki śmierci za przygotowywanie zamachu na życie cara Aleksandra III. Uljanow zawisł, Piłsudskiemu wyrok zamieniono na 15 lat katorgi. Zesłanie spędził na Sachalinie, gdzie zaczął interesować się kulturą autochtonicznych mieszkańców wyspy: Ajnów i Niwchów.

- Ponieważ był człowiekiem młodym (nie miał wówczas nawet 24 lat), szybko znalazł wspólny język z dziećmi, które tam się znajdowały (…). Zauważyli to rodzice i powierzyli mu nauczanie dzieci. Przy okazji nauczył się języka Niwchów - wyjaśniał gość audycji.

Komplety udzielane dzieciom spowodowały, że Piłsudski zwrócił na siebie uwagę miejscowych władz: powierzano mu funkcje administracyjne i badania meteorologiczne.

- Przełomowym wydarzeniem w jego karierze było zetknięcie się z zesłańcem Lwem Szternbergiem, którego gubernator Sachalinu skierował na północ wyspy, ażeby tam zajął się badaniem problematyki miejscowych ludów. Piłsudski pomagał mu w tych badaniach, a Szternberg wprowadzał go w tajniki etnografii - mówił kustosz.

Mimo amnestii, jaką wyprosiły dla niego miejscowe władze, pozostał na Sachalinie. Tam objął funkcję zastępcy nauczyciela szkoły, którą sam założył. W roku 1899 pozwolono mu przenieść się do Władywostoku. Jako pracownik tamtejszego muzeum przygotował dalekowschodnią część rosyjskiej ekspozycji na Wystawę Światową w 1900 roku.

Piłsudscy w Japonii

Ponownie na Sachalin trafił w 1903 roku. Tym razem ruszył tam z własnej woli, na zlecenie  Carskiej Akademii Nauk, która powierzyła mu badania nad ludem Ajnów. Tam dołączył do wyprawy Wacława Sieroszewskiego, której celem była japońska wyspa Hokkaido. Powrócił z niej w tym samym roku.

- Odbył liczne podróże po wyspie. Przebył łącznie 4655 wiorst. Założył kilka szkół dla Ajnów. Napisał szereg publikacji poświęconych Ajnom. Przygotował specjalny projekt przepisów o ustroju i administracji wyspy. Postulował wiele bardzo postępowych i współczesnych rozwiązań - mówił gość Anny Boruckiej-Szotkowskiej. - Piłsudski tak mocno angażował się w życie Ajnów, że również w sferze jego życia osobistego lud ten odegrał znaczącą rolę: ok. 1903 roku poślubił Ajnkę Shinhinchou. Do dzisiejszego dnia w Japonii żyje dalekowschodnia linia rodu Piłsudskich.

Tajemnicza śmierć

W 1905 roku zmuszony został opuścić Sachalin, co spowodowało rozłąkę z żoną i dziećmi (Ajnowie uważali opuszczenie wioski przez kobietę za hańbę). Przez Hokkaido i USA powrócił na ziemie polskie. Tu zajął się badaniami etnograficznymi mieszkańców Podhala i współorganizował muzeum im. Tytusa Chałubińskiego. Po wybuchu I wojny światowej wyjechał do Szwajcarii, gdzie podjął działalność niepodległościową. Śmierć Piłsudskiego nadeszła niespodziewanie: utonął w nurtach Sekwany. Policja podejrzewała samobójstwo.- Właściwie do dziś sprawa pozostaje niewyjaśniona - mówił Józef Żytek.

Nieocenione dziedzictwo

Podczas pobytu na Sachalinie w latach 1903-1905 prowadził badania języka Ajnów. Ich język zapisał na woskowych wałkach. - Profesor Alfred Majewicz z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu zawiózł cudem odnalezione walce do Japonii, zostały odczytane i przegrane dzięki technice laserowej - mówił Józef Żytek.

Lata sowieckiego wynaradawiania Ajnów spowodowały, że ich język nieomal umarł. Praca Bronisława Piłsudskiego: przygotowany przez niego i zredagowany ponownie przez prof. Alfreda Majewicza słownik języka Ajnów oraz zapis dźwięku ich mowy, to jego ostatnie świadectwa.

bm

Polscy żołnierze na frontach II wojny światowej - zobacz serwis historyczny

"Żołnierze i Obywatele!"

Jako pierwszy przemówił Wacław Sieroszewski, uznany weteran walk o niepodległość. – Halo, tu Warszawa II. Za chwilę będzie mówić Wacław Sieroszewski, prezes Polskiej Akademii Literatury i żołnierz I Brygady Legionów, beliniak – zapowiedział spiker.

Sędziwy literat wspominał swoje wojenne doświadczenia i opowiadał o swoich refleksjach na temat obecnej wojny:

– Żołnierze i Obywatele, jest to czwarta wojna, którą widzę. Trzy wojny, jedną rewolucję widziałem. Muszę przyznać, że ta wojna jest najstraszniejsza ze wszystkich, które widziały moje oczy – mówił łamiącym głosem Sieroszewski

W swoim przemówieniu skrytykował zbrodniczy sposób prowadzenia wojny przez Niemców. Żałował, że z powodu wieku może im pomóc jedynie w ten sposób, ale starał się dodać otuchy i zapewnił, że są w stanie przeżyć wojnę.

– Mieszkanie moje ostrzelane, okna wybite, w murach pociski, nikt z mojej rodziny nie ucierpiał, więc to najlepszy przykład, że nie każda kula na wojnie trafia - dodawał rozemocjonowany Sieroszewski.

"To jest Warszawa, która spisała krwią tyle kart"

Głos zabrał także Mieczysław Niedziałkowski, poseł na sejm Polskiej Partii Socjalistycznej i redaktor naczelny gazety "Robotnik". W przemówieniu pochwalił warszawskich robotników i wyborców PPS za poświęcenie w obronie miasta i zachęcił ich do dalszego wytrwania w oporze.

– Ze spokojną dumą spoglądamy dzisiaj w oblicze prawdziwej Warszawy. To ta sama Warszawa, która spisała krwią własną tyle kart najbardziej dostojnych w polskich dziejach – przemawiał Niedziałkowski – Robotnicy Warszawy! Nazwał was kiedyś Józef Piłsudski najwierniejszymi spośród wiernych. I tym razem nie zawiedliście!

Przypomniał słuchaczom zasługi Polskie Partii Socjalistycznej w walce o niepodległość Polski i wezwał do podążania za tym wzorem i dalszego wstępowania do Robotnicznej Brygady Obrony Warszawy.

– Jeszcze kilka niełatwych dni i wygramy, a tych, którzy polegną w boju, tych, którzy padną do bomb rzucanych przez samoloty niemieckie, okryje Polska całunem niezastąpionym. Jak napisał Stefan Żeromski przepięknymi słowy prastarej polskiej mowy: "okryje ich Polska pióropuszem chwały" –mówił.

sa