- To prawda, w Brombach jestem mistrzem, bo jestem jedyny - wyznawał Maciej Wojtyszko. - Przez 30 lat przybywało mi zwierząt do świata Bromby. Pojawił się Gluś, Fikander, Malwina, Kajetan Chrums. Teraz Bromba wykorzystywana jest do uczenia młodych ludzi filozofii i psychologii. To dobra droga, bo zabawa słowem to sposób na dotarcie do młodych - podkreślał.

Autor historii o Brombie mówił, że często na targach książek podchodzi do niego całe pokolenie - babcia, dzieci i wnuki - i mówią, że wychowali się na Brombie. - Jak słyszę coś takiego, to już na pewno mam dobry dzień - zaznaczył Wojtyszko.

Reżyser wyjaśniał też, skąd wzięło się u niego zainteresowanie literaturą dziecięcą. Przyznał, że coraz trudniej jest mu wykrzesać z siebie ten optymizm i radość, które miał, kiedy zaczynał tworzyć dla dzieci. I trochę się tego boi. - Zarażenie zmęczeniem i goryczą powoduje, że ma się ochotę pisać gorzko i brzydko dla dorosłych, a nie wesoło i filuternie dla dzieci - wyjaśniał. Zapewniał, że pisanie dla dzieci to jedna z jego większych radości w życiu, bo jest to moment, kiedy może wrócić do dzieciństwa.

Maciej Wojtyszko podczas premiery przedstawienia "Bromba w sieci" (8.03.2014)   Fot. Krystian Maj/Forum

Dla Macieja Wojtyszki miejscem magicznym jest Międzylesie, jedna z dzielnic Warszawy. - Tam moi dziadkowie postawili dom, tam mieszkali mój ojciec i moja matka, byli nauczycielami, potem ja się wychowałem i bawiłem się z rówieśnikami - wspominał. 

Jak wyjaśniał w Polskim Radiu, zawsze stara się przemawiać do czegoś najbardziej dziecinnego w człowieku, co - według niego - jest powrotem do prostoty. - A czasem dobrze jest wrócić do najprostszych pytań i najprostszych odpowiedzi - mówił. W jego książkach po płaszczem prostoty stawiane są jednak poważne pytania socjologiczne i filozoficzne, jak na przykład w książce "Saga rodu Klaptunów".

Maciej Wojtyszko w "Spotkaniu z mistrzami" opowiadał o tym, kto i dlaczego był jego życiowym autorytetem moralnym i mistrzem zawodowym. Zadawał też pytanie, kim jest twórca, przedstawiał również błędy popełniane przez twórców na pierwszym etapie tworzenia.

Reżyser mówił o procesie twórczym i przedstawiał teorię dotyczącą cech wrodzonych wśród twórców. - Człowiek tak naprawdę nie wie, czy może coś stworzyć, dopóki nie spróbuje - zaznaczał. Maciej Wojtyszko sformułował także zasady istotne - według niego - dla pracy twórczej. Wśród nich: "pytanie o przestrzeń i czas dzieła artystycznego", "im ciemniej, tym przyjemniej", "zwracać uwagę na detale" czy też "zasada odwróconego banału".

Maciej Wojtyszko mówił o zależność między reżyserem i aktorem. Według niego aktorstwo to najdziwniejszy zawód świata. - Aktor jest jednocześnie sobą i nie jest sobą, udaje stany uczuciowe i jednocześnie musi być chłodny. Dla wielu jest czymś zagadkowym i tajemniczym, dlatego przez wiele lat chowano aktorów w niepoświęconej ziemi, bo uważano ten zawód za nieczysty - opowiadał. Reżyser przytaczał również teorie dotyczące aktorstwa, takie jak teoria wczuwania się Konstantego Stanisławskiego, teoria kontrolowania się i udawania Bertolda Brechta i Denisa Diderota. 

W kolejne radiowej gawędzie Maciej Wojtyszko mówił o dobieraniu właściwych współtwórców do tworzenia na scenie, o znaczeniu dobrych relacji aktorzy-reżyser (i na odwrót) dla dobra sztuki, o roli krytyka teatralnego we współtworzeniu sztuki.

Maciej Wojtyszko, który ukończył Wydział Reżyserii w PWSFiTV w Łodzi, a od 1988 roku jest profesorem Akademii Teatralnej w Warszawie, w swojej gawędzie starał się też odpowiedzieć na pytania, czy można nauczyć się reżyserii, na czym polega proces kształcenia dobrego reżysera, a także jakie cechy charakteru, osobowości i umysłowości powinien mieć reżyser. - Ważnym elementem reżyserii jest organizowanie zespołu. Trzeba to umieć i nie każdy daje sobie z tym radę - wyjaśniał. 

- Ja się mistrzem nie czuję, bo chyba nikt, kto zajmuje się sztuką, mistrzem czuć się nie może. Trzeba pamiętać, że każda następna premiera może być często zdarzeniem nieudanym - mówił w Polskim Radiu Maciej Wojtyszko. - Miałem w życiu wiele sukcesów, ale miałem również porażki, o których wolałbym nie mówić, bo myślę sobie, że to była przewrotka z saltem i jeszcze klapnięcie - dodał.

ag