Nie żyje aktorka Zofia Kucówna
2024-04-06, 13:16
W wieku 90 lat zmarła Zofia Kucówna. Informację potwierdził Polskiemu Radiu prezes Związku Artystów Scen Polskich Krzysztof Szuster. Wybitna aktorka, pedagog, autorka książek wspomnieniowych i felietonów była również laureatką Wielkiej Nagrody Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry".
Zofia Kucówna występowała m.in. na scenach teatrów warszawskich: Powszechnego, Ateneum, Narodowego i Współczesnego. Zagrała w kilkunastu filmach, jak: "Deszczowy lipiec", "Pestka", "Syzyfowe prace" oraz serialach - "Barwy szczęścia" czy "Dom nad rozlewiskiem". Współpracowała z Teatrem Telewizji oraz z Teatrem Polskiego Radia.
Była znana również jako wykonawczyni piosenek Agnieszki Osieckiej oraz utworów z "Kabaretu Starszych Panów", w tym "Kaziu, zakochaj się". Przez wiele lat wykładała w warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza.
Na deskach teatru
Zofia Kucówna była absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. W tym też mieście debiutowała w 1955 roku w Teatrze Młodego Widza w "Balladach i romansach" Adama Mickiewicza. Potem był Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie i rola Nory w "Domu lalki" Henryka Ibsena, która zwróciła uwagę recenzentów i dyrektorów scen.
Trafiła do Teatru Powszechnego w Warszawie, z którym współpracowała w latach 60. ubiegłego wieku. Ten okres przyniósł jej wiele znakomitych ról w głośnych przedstawieniach Adama Hanuszkiewicza, grała Pannę Młodą w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego, Dianę w "Fantazym" Juliusza Słowackiego oraz Sonię w "Zbrodni i karze" według Fiodora Dostojewskiego.
W Teatrze Polskiego Radia
Zofia Kucówna, prywatnie żona Adama Hanuszkiewicza, była też jego artystyczną muzą i partnerką w wielu projektach artystycznych w latach późniejszych, już na scenie Teatru Narodowego, od objęcia przez niego dyrekcji w roku 1968 aż po stan wojenny. W latach w 1986-2006 występowała na deskach Współczesnego.
Pamiętne kreacje stworzyła też w spektaklach Teatru Telewizji, gdzie debiutowała w roku 1959. Występowała wielokrotnie w realizacjach Hanuszkiewicza, a także Jerzego Gruzy, Olgi Lipińskiej oraz Zbigniewa Zapasiewicza.
Wystąpiła w około 170 produkcjach Teatru Polskiego Radia, między innymi w słuchowiskach "Anioł ognisty - rzecz o Słowackim" w reżyserii Jarosława Kiliana czy "Płonące miasto" w reżyserii Katarzyny Michałkiewicz.
Zofia Kucówna jako pisarka
Była też działaczką społeczną oraz pisarką. Przez wiele lat angażowała się w działalność Związku Artystów Scen Polskich, zwłaszcza na rzecz Domu Aktora w Skolimowie, w którym od kilku lat mieszkała.
Wydała kilka książek biograficzno-wspomnieniowych: "Zatrzymać czas", "Zdarzenia potoczne", "Zapach szminki", "Szara godzina" oraz zbiór felietonów "Opowieści moje".
Do aktorstwa przekonała ją polonistka
Zofia Kucówna urodziła się 12 maja 1933 roku w Warszawie, dzieciństwo spędziła w podwarszawskim Komorowie. Potem wraz z rodziną przeniosła się do Krakowa. Do aktorstwa przekonała ją polonistka, kiedy Zofia Kucówna zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie recytatorskim. Wygłosiła monolog Kordiana na Mont Blanc, którym wygrywała kolejne etapy, łącznie z ogólnopolskim.
Posłuchaj
Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie ukończyła w 1955 roku i została zaangażowana w Teatrze Młodego Widza w Krakowie. Później grała w Lublinie, skąd trafiła na sceny warszawskie.
Była laureatką wielu nagród i wyróżnień. Została odznaczona Krzyżami Orderu Odrodzenia Polski - Kawalerskim, Oficerskim oraz Komandorskim, a także Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Dwukrotnie odebrała nagrodę Złotego Ekranu.
IAR/łl/wmkor