Skarby Notre Dame. Zobacz, jakie relikwie i dzieła sztuki były w katedrze
2019-04-16, 15:46
Pomimo całkowitego ugaszenia pożaru w katedrze Notre Dame, wciąż nieznany jest los wszystkich relikwii i dzieł sztuki, które znajdowały się w świątyni. Poniżej przedstawiamy listę najważniejszych z nich.
Relikwie korony cierniowej
Jedną z najważniejszych relikwii, którą już teraz wiemy, że udało się uratować, jest korona cierniowa, którą przed śmiercią założono Chrystusowi.
Wedle Biblii, została zrobiona przez rzymskich żołnierzy. Tuż po biczowaniu mieli mu ją założyć na głowę. Dodali czerwony płaszcz i drwili z niego, pluli i okładali trzciną po głowie. Korona został na skroniach Jezusa podczas drogi krzyżowej i w trakcie śmierci. Po śmierci miała być zdjęta przez jednego z świadków konania.
Tradycja mówi, że koronę udało się znaleźć i zachować matce Konstantyna Wielkiego, Helenia. Ze świadectwa biskupa Paulina z Noli wiemy, że była przedmiotem kultu w Jerozolimie już w początkach V w. Pod koniec VI w. relikwię oglądał pierwszy historyk Franków, Grzegorz z Tours. Inny kronikarz, Antoni z Piacenzy zapisał, że przechowywano ją w kościele Apostołów w Syjonie, w którym Jezus umył nogi apostołom.
Na początku drugiego tysiąclecia, w 1063 r. właścicielem korony zostało Bizancjum. Dwa wieki później cesarz Baldwin, musiał ją jednak sprzedać królowi Franków, Ludwikowi IX w 1237 r. Od tamtej pory została złożona w kaplicy Saint-Chapelle, gdzie znajdowały się relikwie patronów Francji. W 1806 roku umieszczono ją w skarbcu katedry Notre Dame. Obecnie jest ona pozbawiona cierni - przez wieki rozdzielano je dla innych ważnych ośrodków kościelnych, są one m.in. w Rzymie, Pradze, Zamościu czy Pizie.
Korona cierniowa z katedry Notre Dame. Fot.: Wikimedia Commons Tunika św. Ludwika
Kolejną cenną relikwią, którą wynieśli strażacy jest tunika św. Ludwika. Odzienie należało do króla Ludwika IX, który sprawował władzę we Francji od 1226 do 1270 roku.
Polski akcent w Notre Dame
Najnowszym polskim elementem paryskiej świątyni jest kaplica pw. Najświętszej Matki Bożej Częstochowskiej i św. Germana. Szef gabinetu prezydenta Krzysztof Szczerski poinformował, że w czasie pożaru wyniesiono kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej oraz relikwię świętego Jana Pawła II.
Polska kaplica w Notre Dame Zabytkowe rozety
W świątyni znajdowały się też trzy słynne rozety, które powstały w XIII wieku. Nie wiadomo jaki jest ich stan. Jedno ze zdjęć zamieszczonych na Twitterze wskazuje, że największa z nich ocalała.
Organy
Zabytkowe organy z XVIII wieku to kolejny charakterystyczny symbol Notre Dame. To także jeden największych instrumentów tego typu na świecie. Nie wiadomo jaki jest ich stan po pożarze.
XVIII- wieczne organy to jeden z symboli katedry. Są jednymi z największych tego typu konstrukcji na świecie. Częste renowacje pozwoliły na to, żeby wciąż funkcjonują i można na nich grać.
Organy w katedrze Notre Dame. Fot.: Frédéric Deschamps/Wikimedia Commons Dzwon Emmanuel
Nieznane są także losy dzwonu Emmanuel, który znajdował się w południowej wieży Notre Dame. Do tej pory paryżanie mogli go usłyszeć przy okazji znaczących wydarzeń np. zakończenia II wojny światowej.
Dzwon Emmanuel to jedyny dzwon, który przetrwał czasy rewolucji. Niejasne jest jednak, czy rewolucjoniści postanowili pozostawić go dla poszanowania, przynajmniej w pewnym stopniu, tradycji, czy też po prostu nie udało się go opuścić z racji, że waży trzynaście ton. Dzwon Emmanuel odpowiada za wybijanie godzin oraz jest używany przy okazji różnych wydarzeń specjalnych.
Dzwon Emmanuel. Fot.: Shutterstock.com/Alessio Catelli Relikwie gwoździ i drzewa Krzyża Świętego
W katedrze Notre Dame znajdowały się też fragmenty krzyża, na który miał umrzeć Jezus, oraz relikwie gwoździ, którymi miał być do niego przybity.
Gwoździe Krzyże Świętego czyli te, którymi Chrystus miał zostać przybity do krzyża. Od momentu śmierci na Golgocie co najmniej 30 gwoździ było czczonych jako te, którymi zostały przebite ręce i nogi Jezusa. Liczba ta dlatego jest tak duża, że spiłowane kawałki autentycznych gwoździ łączono z gwoździami zwykłymi, by stanowiły obiekt czci.
Zdaniem wczesnochrześcijańskiego pisarza Teodoreta, garść tych gwoździ podarowała swojemu synowi Konstantynowi cesarzowa Helena. Miały zostać wkomponowane w zbroję cesarza, aby go ochraniać. Dzisiaj jeden z tych gwoździ ma się znajdować w Mediolanie jako część tzw. żelaznej korony lombardzkiej, którą koronowali się cesarze zachodniochrześcijańscy. Inny z gwoździ znajduje się w bazylice Świętego Krzyża Jerozolimskiego w Rzymie, a jeszcze inny - w katedrze w Trewirze.
wprost/IAR/rmf24/koz/dcz