Znaczenie i rodzaje uścisku dłoni. Jak witać się przez podanie ręki?

Historyczny gest pokoju

Pierwszy udokumentowany uścisk dłoni miał miejsce w IX wieku p.n.e. Gest rozłożonych dłoni był używany przez większość plemion celem okazania pokojowych zamiarów. Za każdym razem, kiedy spotykali się przyjaźnie do siebie nastawieni przedstawiciele pierwotnych ludów, wyciągali ręce w górę i pokazywali otwarte dłonie w geście świadczącym o tym, że nie ukryli żadnej broni. Współczesną formą tego starożytnego gestu jest uścisk dłoni, który w większości krajów zachodnich stosowany jest zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn, przy powitaniu i pożegnaniu w sytuacjach biznesowych oraz coraz częściej na przyjęciach i spotkaniach towarzyskich.

Powiązany Artykuł

Dlaczego kobiety są bardziej spostrzegawcze?

Co kraj, to uścisk

Uścisk dłoni jest coraz powszechniejszy nawet w Japonii czy Tajlandii, gdzie tradycyjnym powitaniem jest ukłon. W większości krajów po podaniu ręki potrząsa się nią od pięciu do siedmiu razy, ale na przykład w Niemczech – dwa do trzech razy. Z kolei Francuzi ściskają dłonie zarówno przy powitaniach, jak i pożegnaniach, poświęcając temu sporo czasu. W Polsce obowiązuje uścisk uwzględniający 2-3 potrząśnięcia i chwilę przytrzymania. Dłuższy uścisk praktycznie zawsze prowadzi do niezręcznej sytuacji. Niektóre osoby przetrzymują rękę w uścisku, potrząsając nią przez dłuższą chwilę i mówiąc coś. To nieprzyjemne, ponieważ ciężko jest wyswobodzić się z takiego uchwytu, ale jednocześnie bardzo niezręcznie w nim trwać.

Kto pierwszy podaje rękę?

Nie wszyscy i nie w każdych okolicznościach podają sobie rękę, zwykle ma to miejsce w sytuacjach oficjalnych. W pracy dłoń wyciąga zawsze osoba wyższa rangą, niezależnie od płci i wieku. Jeśli prezes zarządu nie wyciąga ręki w celu uściśnięcia dłoni kierownika, ten nie powinien tego robić z własnej inicjatywy. Jeśli chodzi o wiek, tylko osoba starsza może decydować o zainicjowaniu uścisku dłoni, bez względu na płeć. Chodzi tutaj głownie o różnice pokoleniowe. Wydawać by się mogło, że sytuacja jest jasna i klarowna zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn, ale niestety nie do końca tak jest. Tradycyjnie, poza sytuacjami zawodowymi, uścisk dłoni nie jest powitaniem stosowanym podczas spotkania kobiety z mężczyzną, a decyzja o tym, czy taka forma przywitania zaistnieje, zależy wyłącznie od kobiety. W życiu prywatnym płeć piękna może nie być zachwycona, gdy mężczyzna wyciągnie do niej rękę. Milej widziane jest skinienie głową, uśmiech, a w przypadku większej zażyłości – delikatny pocałunek w policzek.

W Polsce obowiązuje uścisk uwzględniający 2-3 potrząśnięcia i chwilę przytrzymania.

Uścisk prezentuje postawę

Dominacja - podawanie dłoni w taki sposób, że jej grzbiet znajduje się nad dłonią, którą ściskamy (czyli ręka jest delikatnie przekręcona w nadgarstku do wewnątrz), co sygnalizuje naszemu towarzyszowi, że jesteśmy osobami dominującymi, które chcą przejąć kontrolę nad spotkaniem. Według badań,  większość osób, które osiągnęły sukces na stanowiskach kierowniczych, stosuje właśnie ten rodzaj uścisku ręki. Krótko mówiąc: nasza dłoń przekręca się i przykrywa dłoń drugiej osoby, jakbyśmy chcieli mu dać do zrozumienia, że nasza ręka musi być zawsze na wierzchu.

Uległość – jeśli dłoń podajemy grzbietem ku dołowi, przekręcając nadgarstek na zewnątrz, oznacza to, że jesteśmy ulegli i oddajemy kontrolę nad sytuacją i spotkaniem drugiej osobie. Taki gest oznacza nieśmiałość i podporządkowanie. Trzeba pamiętać, że nie każdy szef oczekuje od pracownika tego, że ten będzie potulnym barankiem.

Równość – najlepszym uściskiem jest ten, w którym dłonie witających się osób znajdują się pionowo i w takim samym ułożeniu. Żadna nie jest niżej ani wyżej, żadna strona nie dominuje i nie podporządkowuje się drugiej.

Osiem najgorszych uścisków dłoni na świecie:

1. Śnięta ryba – trudno go nazwać uściskiem, gdyż to zaledwie dotyk wiotkiej i bezwładnej dłoni, często jest ona dodatkowo zimna i lepka. Taki rodzaj gestu nie zachęca do kontaktu, jest powszechnie nielubiany i charakteryzuje ludzi o słabym charakterze. ,,Śniętą" dłoń można łatwo obrócić, a więc symbolizuje też osoby uległe i łatwo się podporządkowujące. Odbiorca może taki uścisk odebrać jako brak zaangażowania w kontakt. Czasem ten rodzaj gestu wynika z różnic kulturowych: w niektórych rejonach Azji i Afryki podawanie bezwładnej dłoni jest normą, a mocny uścisk może być negatywnie odbierany.

2. Imadło – dłoń podawana w taki sposób, że jest skierowana wnętrzem do dołu, na początku odbywa się gwałtowny nacisk na dół, po czym następują dwa lub trzy energiczne potrząśnięcia oraz uścisk, który może wręcz odciąć dopływ krwi do dłoni drugiej osoby. Uścisk ten jest często stosowany przez ludzi, którzy czują się słabi i boją się zdominowania przez innych.

3. Łamacz kości – najgorszy ze wszystkich uścisków. Nie robi dobrego wrażenia na nikim poza samym jego wykonawcą. Ten uścisk jest charakterystycznym gestem agresywnych ,,twardzieli”, którzy korzystają z pierwszej okazji do zastraszenia i wręcz zmiażdżenia przeciwnika.

4. Uchwyt za palce – uścisk polega na tym, że wyciągający dłoń nie trafia ,,w cel” i chwyta jedynie za palce drugiej osoby. Gest ten świadczy o braku pewności siebie, a łapanie za tylko częsć dłoni (palce) oznacza utrzymanie większej odległości między witającymi się osobami.

Powiązany Artykuł

Jak rozpoznać kłamcę?

5. Sztywna ręka – dłoń jest sztywna, prawie nieruchoma, a osoba witająca się wręcz pochyla się do przodu lub balansuje na jednej nodze. Ten rodzaj uścisku jest stosowany przez osoby agresywne, a jego głównym celem jest utrzymanie drugiej osoby na dystans i poza przestrzenią inicjatora. Chętnie wykonują go ludzie pochodzący ze wsi, ponieważ mają większą przestrzeń osobistą i chcą chronić swoje terytorium.

6. Wyrywanie ręki ze stawu – inicjator tego gestu mocno chwyta rękę odbiorcy, po czym gwałtownie przyciąga ją do siebie, próbując wciągnąć w swoją przestrzeń osobistą. Ten typ uścisku jest charakterystyczny dla osób dominujących, lubiących panować nad sytuacją, preferujących mniejszy dystans, ale może też oznaczać, że inicjator jest niepewny siebie i ma poczucie bezpieczeństwa jedynie wewnątrz swojej przestrzeni osobistej.

7. Pompka – inicjator chwyta dłoń drugiej osoby i zaczyna nią energicznie, szybko i rytmicznie potrząsać. Często po wielokrotnym wstrząsaniu dłoń jest jeszcze przytrzymywana, co świadczy o chęci osłabienia determinacji.

8. Uścisk holenderski – w Holandii można usłyszeć zarzut, że dłoń podczas uścisku przypomina pęczek marchwi. Ten gest to daleki krewny ,,śniętej ryby”, ale dłoń jest w nim bardziej sztywna i mniej lepka.

Na podst. A&B Pease, Mowa ciała

 

Aleksandra Rybińska