Aktorka Stanisława Celińska obchodzi 70. urodziny. Życzenia od prezydenta

"Przez blisko 50 lat pracy twórczej dała się pani poznać jako aktorka podchodząca do swoich ról z niezwykłym zaangażowaniem. Zarówno w niełatwej konwencji komediowej, jak i w utworach dramatycznych, pani postacie emanują energią i uczuciami, które na długo pozostają w pamięci widzów" - napisał prezydent w liście do Stanisławy Celińskiej.

"Chętnie się pani słucha"

"Razem z czołówką polskich reżyserów i aktorów, na prestiżowych scenach, w teatrze telewizji, na planie filmowym i radiowym studiu, współtworzyła pani najważniejsze polskie spektakle, filmy fabularne czy słuchowiska" - podkreślił Andrzej Duda.

"Czy to w repertuarze teatralnym (...) czy to w głośnych filmach Andrzeja Wajdy, Jerzego Antczaka, Janusza Majewskiego, Krzysztofa Zanussiego i Stanisława Barei, czy to jako jedna z postaci radiowego serialu 'Matysiakowie' - zawsze daje pani odczuć widzom, jak wiele potrafi dać z siebie, jak ważna jest dla pani historia postaci, którą pani opowiada" - dodał.

"Antoni Czechow głosił, że 'rację ma ten, kto jest szczery'. Przychylam się do opinii widzów i krytyków, którzy uważają, że właśnie dzięki artystycznej szczerości, która przebija z pani kreacji, oraz dzięki ujmującej otwartości, z jaką mówi pani o życiu, o sztuce oraz o sobie samej, tak chętnie słucha się tego, co ma pani do przekazania" - wskazał Duda.

"Niech mi będzie wolno wyrazić nadzieję i oczekiwanie, że ów wyjątkowy dialog, jaki toczy pani z publicznością, zaowocuje jeszcze wieloma ważnymi, cennymi dokonaniami - wzbogacającymi zarówno pani dorobek osobisty, jak i szeroko pojętą kulturę polską" - zakończył.

"Czuję w sobie ogromną siłę"

"Czuję w sobie ogromną siłę, którą można by spożytkować: walnąć potężne rólsko, grzmotnąć głosem, osobowością, siłą, no i oczywiście problemem postaci" - powiedziała Stanisława Celińska w 1995 roku w wywiadzie dla "Głosu Szczecińskiego". Przyznała wówczas, że nie czuje się spełniona w zawodzie, że pragnie sprawdzić się w wielkiej roli i repertuarze.

Jej marzenie spełniło się w końcu w latach 90., gdy spotkała Krzysztofa Warlikowskiego. Z nim stworzyła jedne z najważniejszych swych ról teatralnych. Zagrała m.in. w "(A)pollonii", "Kabarecie warszawskim", a także "Zachodnim wybrzeżu" Koltesa, "Oczyszczonych" Sarah Kane, "Aniołach w Ameryce" Kushnera, "Hamlecie" Szekspira.

REKLAMA

"Wystartowałam świetnie"

"Wystartowałam świetnie. W 1969 roku Erwin Axer zaangażował mnie do Współczesnego (…) Grałam Akulinę w 'Potędze ciemności' Tołstoja. Zapytałam Axera, jak mam to grać. Odpowiedział: nie wiem, sama sobie poradzisz. Po jednym z przedstawień niechcący usłyszałam jak mnie chwali. Nie dosłuchałam do końca. Uciekłam z teatru" - wspominała Celińska po latach.

W Teatrze Współczesnym pozostała do 1974 roku, współpracowała z Axerem, a także m.in. Zygmuntem Huebnerem. Występowała również na deskach stołecznych teatrów Ateneum, Studio, Rozmaitości (od 2003 TR Warszawa), Dramatycznego i Kwadratu, a także Teatru Nowego w Poznaniu.

Najbardziej znana jest jednak nie ze swojej pracy teatralnej, a ról w filmach i serialach telewizyjnych. W 1969 roku, zaraz po obronie dyplomu na warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, Celińska została zaangażowana przez jednego z najważniejszych polskich reżyserów filmowych Andrzeja Wajdę. Wystąpiła w roli Niny - tułającą się samotnie po śmierci rodziny - w obrazie "Krajobraz po bitwie" (1970).

Zachwyciła publiczność, grając Lusię w komedii Stanisława Barei "Nie ma róży bez ognia". Jej kariera filmowa nabrała rozpędu - film Barei udowodnił, że Celińska doskonale sprawdza się także w komediowym repertuarze. Ponownie pracowała z Wajdą - w "Pannach z Wilka", "Korczaku" i w "Katyniu".

REKLAMA

Popularność przyniosły jej także role w serialach - przede wszystkim w "Alternatywy 4", opowieści o codziennym życiu mieszkańców bloku na warszawskim Ursynowie, przedstawiający absurdy i warunki życia w Polsce Ludowej.

Nie tylko teatr i kino

Jeszcze w 1969 roku Celińskiej przyznano nagrodę za piosenkę "Ptakom podobni" podczas VII Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.

W 2012 roku premierę miał album "Nowa Warszawa", nagrany we współpracy z pianistą Bartoszem Wąsikiem i grupą Royal String Quartet. Celińska wykonała nowe aranżacje popularnych piosenek o Warszawie - utworów T. Love, Czesława Niemena czy Kaliny Jędrusik.

W 2015 roku ukazał się kolejny album - "Atramentowa" - na którym aktorka zaśpiewała z m.in. Katarzyną Nosowską i Muńkiem Staszczykiem. Ukazały się jeszcze albumy: "Atramentowa… Suplement" (2015) i "Świątecznie…" (2016).

REKLAMA

kk