Pożegnano twórcę oparzeniówki w Siemianowicach

Stanisław Sakiel urodził się 21 października 1926 roku. Po ukończeniu studiów na Akademii Medycznej we Wrocławiu 25 maja 1951 roku rozpoczął pracę w Instytucie Chirurgii Urazowej im. Tadeusza Kościuszki w Piekarach Śląskich, a następnie – w Szpitalu nr 4 w Katowicach. Tutaj rozpoczął badania naukowe nad poparzonymi – głównie pracownikami zakładów przemysłowych Śląska i Zagłębia.

W 1972 r. dr Sakielowi powierzono kierowanie siemianowickim ZOZ. Po tragicznym pożarze w rafinerii w Czechowicach – Dziedzicach, który miał miejsce w 1971 roku, dr Sakiel, jako jeden z konsultantów, brał udział w leczeniu ciężko poparzonych strażaków, wdrażając nowatorskie – jak na ówczesne czasy – metody terapii. Z inicjatywy Stanisława Sakiela otwarto w 1973 roku nowy budynek Szpitala Miejskiego nr 2, a w nim pierwszy w Polsce Oddział Oparzeń z prawdziwego zdarzenia. Oddział zaczęły odwiedzać delegacje z wielu ośrodków medycznych z kraju i z zagranicy, tu studenci Akademii Medycznej uczyli się leczenia pacjentów, którzy ulegli poparzeniom.

"Znał wszystkich swoich pacjentów"

Po serii wypadków spowodowanych wybuchami pyłu węglowego bądź metalu w kopalniach węgla kamiennego, a także po pożarze (w czasie koncertu zespołu Golden Life) w Hali Stoczni Gdańskiej dr Sakiel stał się osobą powszechnie znaną w kraju, a to za sprawą licznych wystąpień telewizyjnych w ogólnopolskich serwisach informacyjnych. Rzeczowo potrafił dodawać otuchy poszkodowanym i członkom ich rodzin. Jak podkreślają pracownicy szpitala dla dr Sakiela najważniejsze było dobro chorych, znał wszystkich swoich pacjentów, a personel traktował jak ojciec.

Jest autorem ponad 50 publikacji naukowych, wychowawcą kilku pokoleń lekarzy – specjalistów. Wśród nich jest wielu ordynatorów oddziałów urazowo – ortopedycznych. W latach 1991 – 95 pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Oparzeń.

REKLAMA

Zobacz galerię: DZIEŃ NA ZDJĘCIACH >>>

clo.com.pl, gs