Pogrzeb Juliusza Rawicza. „To on uczył nas fachu"

Rawicz zmarł w poniedziałek. Miał 77 lat.

Nabożeństwo żałobne zostanie odprawione w kaplicy na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim przy ul. Młynarskiej. Potem nastąpi odprowadzenie do grobu na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym.
Po śmierci Rawicza Adam Michnik i zespół "Gazety Wyborczej" na jej łamach pisali: "Uczył nas dziennikarskiego fachu z najlepszych polskich szkół i etosu najlepszej tradycji tego zawodu. Był duszą naszej redakcji i jej sumieniem. Najlepszym redaktorem na świecie".
Według nich dziennikarz "miał w sobie etos uczciwej żoliborskiej lewicy antykomunistycznej". "Tych wartości nas uczył: wolność, tolerancja, pluralizm" - podkreślili.
Rawicz stworzył i prowadził przez wiele lat dodatek do "Gazety Wyborczej" "Magazyn", dziś "Duży Format", pismo z reportażami. W jego ostatnim numerze Małgorzata Szejnert napisała: "Trzeba było wyobraźni Julka Rawicza i atmosfery gazety, by w latach 90., gdy reportaż uważano raczej za przeżytek, wymyślić i stworzyć duże ilustrowane pismo z myślą o tym właśnie gatunku". "Jeśli reportaż w Polsce dobrze sobie dziś radzi, to właśnie dlatego, że miał wtedy takie wyzwania, ale i oparcie - łamy, środowisko, czytelników" - dodała.
Rawicz urodził się 3 kwietnia 1936 r. w Toruniu. Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1959-73 pracował w "Życiu Warszawy". Na początku lat 70. współtworzył i redagował dodatek do dziennika "Życie i Nowoczesność". Na polecenie najwyższych władz PZPR został zwolniony wraz z innymi redaktorami dodatku.
Potem pracował m.in. w "Przeglądzie Technicznym" i "Żołnierzu Polskim". W czasie stanu wojennego był redaktorem pierwszych sześciu numerów miesięcznika "Spectator". Następnie był w zespole redakcyjnym dwutygodnika "Gazeta Niecodzienna". Redagował wydawnictwa drugiego obiegu.
W 1989 r. współtworzył "Gazetę Wyborczą". Funkcję zastępcy redaktora naczelnego pełnił do 2007 r.

Zobacz galerię: dzień na zdjęciach >>>

to

REKLAMA