Nie żyje Orest Lenczyk. Legendarny polski trener miał 81 lat

Orest Lenczyk urodził się 28 grudnia 1942 roku w Sanoku. Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w lokalnej Sanoczance, która została w 1960 roku przekształcona na Stal. Choć jako piłkarz nie przebił się do krajowej czołówki, to z pewnością zrobił to jako trener.

Tę część kariery rozpoczął w Karpatach Krosno. Awansował z zespołem na trzeci szczebel rozgrywkowy. Następnie asystował w Stali Rzeszów Węgrowi Nandorowi Hidegkutiemu. Potem z Siarką Tarnobrzeg wywalczył promocję do II ligi. Tak doszedł do roli drugiego szkoleniowca w Stali Mielec. Prowadził ja wówczas Zenon Książek. W 1975 r. zespół ten wywalczył tytuł wicemistrza Polski. To był znaczący sukces. Szkoleniowiec z Sanoka piął się w hierarchii trenerskiej w górę.

Tak trafił do Wisły Kraków, gdzie zajął się pomocą w prowadzeniu drużyny Aleksandrowi Brożyniakowi. Po dwóch sezonach 35-latek przejął po raz pierwszy w swojej historii zespól najwyższej klasy rozgrywkowej. I zrobił to w wielkim stylu

W sezonie 1977/78 wywalczył z "Białą Gwiazdą" mistrzostwo Polski, a rok później dotarł do ćwierćfinału Pucharu Europy. Drugie mistrzostwo z drużyną z Krakowa dołożył w 2001 roku.

REKLAMA

Lista klubów, które prowadził Lenczyk, robi wrażenie. Są to m.in. Śląsk Wrocław, Ruch Chorzów, Widzew Łódź, GKS Katowice, GKS Bełchatów czy Zagłębie Lubin. Z zespołem z Wrocławia sięgnął po mistrzostwo w 2012 roku.

Słynął z twardej ręki, zamiłowania do przygotowania fizycznego, duży nacisk kładł na sprawność ogólną zawodników. W czasie kariery trenerskiej długo współpracował z dr. Jerzym Wielkoszyńskim, fizjologiem i specjalistą fizjoterapii.

Tygodnik "Piłka Nożna" dwukrotnie - w 1990 i 2006 roku - przyznał mu tytuł Trener Roku. W 2011 roku został uznany najlepszym szkoleniowcem Ekstraklasy.

Na stałe mieszkał w Krakowie. Jego pasją była muzyka poważna, w tym filharmoniczna.(

REKLAMA

Smutną wiadomość jako pierwszy przekazał późnym wieczorem we wtorek jego były podopieczny, Łukasz Gikiewicz.

red/IAR