Zasłynął jako twórca postaci Kwapiszona, Gucia i Cezara oraz Gapiszona, wesołego chłopca w charakterystycznej czapce z pomponem. Opowiadania o jego przygodach weszły do kanonu polskiego komiksu.
Bytenko dodawał w rozmowie z Dawidem Dziedziczakiem, że także jego ilustracje były poddawane cenzurze: - Wstrzymana została m.in. ilustracja, na której Gapiszon stoi w kolejce - wspominał. Posłuchaj całej rozmowy.
Autor książek i ilustracji
Bohdan Butenko zmarł 14 października. O jego śmierci poinformował w mediach społecznościowych kwartalnik "Przekrój", a następnie między innymi portal Culture.pl, prowadzony przez Instytut Adama Mickiewicza.
Karierę rozpoczął w 1955 roku, choć - jak sam mówił - komiksy rysował już w podstawówce. Śmiał się, że zadowoleni z tego byli koledzy, nauczyciele - mniej.
Bohdan Butenko współpracował z czasopismami dla dzieci: "Miś", "Świerszczyk", "Płomyczek", "Płomyk". Zilustrował i opracował graficznie kilkaset książek, głównie dla dzieci i młodzieży. Jest również autorem własnych książek, z których najbardziej znane to między innymi: seria przygód Kwapiszona wydana przez Naszą Księgarnię, "Pierwszy! Drugi!! Trzeci!!!", "Pyś, czyli wiadukt nad chaszczami" , "Gapiszon i krokodyl", "To ja, Gapiszon". Na podstawie przygód Gapiszona w 1964 roku powstał serial telewizyjny.
Z jego charakterystycznej kreski korzystały nie tylko wydawnictwa książkowe, ale także różne instytucje, jak Poczta Polska czy nawet producenci wyrobów spożywczych. Artysta jest również znany z licznych scenografii dla teatru i telewizji, między innymi do "Kabaretu Starszych Panów". Tworzył plakaty, filmy animowane oraz żarty rysunkowe. Jego prace były wystawiane w kraju i za granicą.
Archiwalny wywiad z Bohdanem Butenko
Liczne wyróżnienia i nagrody
Jest laureatem licznych nagród w tym nagrody fundacji Cała Polska Czyta Dzieciom za całokształt twórczości oraz - przyznawanego przez dzieci - Orderu Uśmiechu. Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Urodził się 8 lutego 1931 roku w Bydgoszczy. w 1939 roku jego rodzina przeniosła się do Warszawy, gdzie spędził resztę życia. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych i Akademię Szuk Plastycznych w Warszawie. Tam bronił dyplomu w pracowni Jana Marcina Szancera, wykonując ilustracje do książki "Opowieść o tulskim mańkucie i stalowej pchle".
Związek Polskich Artystów Plastyków
Od 1955 roku przez 10 lat był redaktorem artystycznym wydawnictwa Nasza Księgarnia, gdzie zatwierdzał projekty graficzne książek, które trafiały później do druku. Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, należał do International Board on Books for Young People - IBBY. W latach 1971-1990 był prezesem Fundacji Świat Dziecka.
Artysta miał wystawy indywidualne za granicą, między innymi w Paryżu, Budapeszcie, Tokio, Sztokholmie, Berlinie i Baltimore. Brał także udział w Biennale Ilustracji w Bratysławie, IBA w Lipsku czy w Międzynarodowych Targach Książki Dziecięcej w Bolonii.
pb
