- Kiedy ta powieść się ukazała i zrobiła małe zmieszanie, bardzo wielu krytyków polskich i niemieckich przyrównywało ją do "Blaszanego bębenka" Güntera Grassa - wspominał Paweł Huelle . - Oczywiście tego rodzaju odczytania były błędne, choć w mojej powieści rzeczywiście było świadome nawiązanie do niemieckiego pisarza, chodziło jednak o inną książkę. "Weiser Dawidek" jest próbą dialogu z moim ukochanym utworem Grassa "Kot i mysz" - powiedział.

Paweł Huelle zwrócił uwagę, że zarówno Weiser, jak i Mahlke, bohater "Kota i myszy", znikają w niewyjaśnionych okolicznościach. Obaj wpisani są w wielokulturową przestrzeń Gdańska. - Rodzi się pytanie, dlaczego ci bohaterowie znikają i co się dzieje z tą przestrzenią - opowiadał pisarz. - Moją intencją było napisanie pewnej opowieści, która pokaże istotę historii Gdańska. Owa istota polega na tym, że co jakiś czas duże formacje kulturowe, językowe, religijne nagle po prostu znikają, zniszczone przez historię, przez los, przez decyzje wielkich mocarstw. Co kilkadziesiąt lub kilkaset lat to miasto miało takie wielkie zapaści - dodał.

W audycji pytaliśmy również o najnowszą powieść Pawła Huellego, "Śpiewaj ogrody", która ukaże się niebawem. - Tytuł powieści pochodzi z początkowych słów jednego z "Sonetów do Orfeusza" Rainera Marii Rilkego, który też pojawia się w tym utworze - mówił autor. - Główny bohater jest muzykiem niemieckim w latach 30. w Wolnym Mieście Gdańsku i dla swojej ukochanej, młodej żony pisze piękną pieśń do słów Rilkego właśnie. Według planów książka pojawi się pod koniec lutego lub na początku marca 2014 roku - powiedział autor.

- Akcja powieści "Śpiewaj ogrody" również rozgrywa w przestrzeni Gdańska - opowiadał Paweł Huelle. - Przemieszczamy się od dzielnicy Weisera około trzech kilometrów w stronę Oliwy. To bardzo oliwska powieść, a także bardzo topograficzna. Ja w ogóle lubię topografię, lubię mapy. To mi zostało z dzieciństwa, bo ani ja, ani moi koledzy jako chłopcy nie mieliśmy Internetu ani filmów. Był za to wielki przedwojenny atlas Romera, w którym oglądało się kolorowe mapy egzotycznych krajów, i oczywiście markownik ze znaczkami pocztowymi - wspominał.

Audycję prowadziła Joanna Szwedowska.

mc

Tytuł książki został zaczerpnięty z wiersza Rainera Marii Rilkego. Ten poeta inspiruje bohatera powieści Huellego - Ernesta Teodora von Hoffmanna.
- On pisze muzykę dla swojej ukochanej Grety, która jest śpiewaczką. Kartkując Rilkego natrafia na "Sonet do Orfeusza”. Znajduje w nim frazę, która go zachwyca: "Śpiewaj ogrody, których nie znasz”. Stąd przenoszę frazę Rilkego na tytuł powieści - opowiadał Paweł Huelle w rozmowie z Joanną Szwedowską.
Pisarz poprzez postać kompozytora Hoffmanna wprowadza do książki rzadko dotykany w polskiej literaturze wątek muzyki klasycznej. Obsesją genialnego twórcy jest bowiem dokończenie nieznanej opery Wagnera zatytułowanej "Szczurołap z Hameln”. Misja ta na kartach powieści Huellego splata się z trudną historią Gdańska.
- To się dzieje w roku 1932.  Ernest Teodor von Hoffmann zamierza wystawić uzupełnione dzieło Wagnera w Operze Leśnej, która w tamtym czasie była przyrównywana do Bayreuth. W kolejnym roku do władzy dochodzą jednak naziści, więc on chowa partyturę, bo nie chcę jej dać tym bandziorom do ręki. Liczy na to, że reżim wkrótce upadnie…
W audycji "Strefy literatury" Paweł Huelle zdradził, że powieść "Śpiewaj ogrody" zaczęła kiełkować już w 1991 roku przy okazji jego drugiej książki "Opowiadania na czas przeprowadzki". O tym jak ewoluował pomysł, dowiesz się słuchając nagrania rozmowy.

bch

O inicjatywie rozmawialiśmy w "Stacji Kultura" z jej współautorkami, odpowiedzialnymi zarówno za pomysł, jak i realizację. Marta Wróblewska zdradziła, że ceniony pisarz, który zainspirował działania, jest o wszystkim na bieżąco informowany. - Jako Gdańska Galeria Güntera Grassa jesteśmy w stałym kontakcie z jego domem w Lubece, w którym często gości, bo większość czasu spędza w Belendorf, małej wsi pod Lubeką. Wysyłamy mu wszystkie nasze zaproszenia, relacje i jest na bieżąco z naszymi działanami. Sam do Gdańska przyjeżdża co dwa lata, bo tak sobie postanowił - zdradza.
O pomyśle, inspiracji i grze słów, opowiedziała nam z kolei Aleksandra Tatarczuk. - Gras'owanie to bezpośrednio takie szwendanie, dziecięce poszukiwanie, odkrywanie. Gdańsk jest często przez niego opisywany, ale głównie Wrzeszcz, a nie stare i główne miasto. Tymczasem to właśnie tam przyjeżdżano, żeby coś poznać, odkryć i grass'owanie to jest takie miejsce do zachwytów, nowych doznań - wyjaśnia. Co istotne, akcja pozwala spojrzeć na miasto nie tylko z perspektywy zabytków, historii, ale przede wszystkim ludzkich losów. Ma to służyć ukazaniu tego, że Gdańsk opisany w trylogii Güntera Grassa, jest żyjącą tkanką miejską i takie właśnie szwendactwo pozwala odkryć go na nowo.

PRZECZYTAJ TEŻ: "Ornat z krwi" zaczął się od Güntera Grassa

Akcja dzieli się na trzy elementy. Pierwszym z nich są spacery, podczas których można poznać nieznane, a interesujące miejsca, ich historię, a także losy ludzi, którzy w nich mieszkali. Drugą częścią jest Gdańska Mapa Pamięci, gdzie rozszerzane są wątki pokazywane w Gdańskiej Galerii Miejskiej. Ostatnia to Gdańska Mapa Umiejętności.
Więcej o poszczególnych elementach i inicjatywach podejmowanych w ramach Grass'owania, dowiecie się z rozmowy przeprowadzonej przez Kubę Kuklę i Kasię Dydo w "Stacji Kultura".
(ac/pj)