Po raz pierwszy w tak szerokim ujęciu prezentowane jest zjawisko przenikania się sztuki i życia w okresie II Rzeczypospolitej. Oprócz prezentacji osiągnięć artystów międzywojennych, celem wystawy jest wzbudzenie dyskusji o tym, czy w dzisiejszych czasach możliwe jest tworzenie sztuki przemysłowej i użytkowej nie tylko funkcjonalnejm ale także pięknej.
Twórcy z ówczesnej warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, uważali, że sztuka powinna wychodzić poza muzea - mówi kuratorka warszawskiej wystawy Maryla Sitkowska. W "Zachęcie" zobaczymy między innymi projekt budowy Świątyni Opatrzności, który powstał już okresie międzywojennym, a - jak wiadomo - sama idea pod nazwą Świątyni Opatrzności Bożej, doczekała się realizacji dopiero przed kilku laty.

PAP/Grzegorz Jakubowski

Na wystawie szczególne miejsce zajmują projekty i dzieła do dziś obecne w przestrzeni miasta. Eksponowane są także ulotki, szyldy i dekoracje witryn oraz grafika książkowa i plakaty - dodaje Maryla Sitkowska
Efektownym punktem ekspozycji jest rekonstrukcja atrium Pawilonu Polskiego na wystawie paryskiej w 1925, jak również prezentacja wybranych fragmentów wnętrz polskich transatlantyków.

PAP/Grzegorz Jakubowski

Maryla Sitkowska podkreśla. że tytuł "Sztuka wszędzie" nawołuje do wprowadzania dobrych, oryginalnych, rodzimych projektów w miejsce importowanej tandety czy zastarzałych, jeszcze XIX-wiecznych wzorów wytwórczości przemysłowej. Wystawa dla zwiedzających będzie czynna do 26 czerwca.

IAR, gs

Zobacz galerię: DZIEŃ NA ZDJĘCIACH >>>

Jak zaznaczała w Dwójce dr Małgorzata Omilanowska, sztuka wizualna okresu międzywojnia nie mogła być zbyt wymagająca, zwłaszcza że miała być narzędziem przekonującym obywateli do poważnej inwestycji. – Trzeba pamiętać, że Polska po I wojnie światowej była biednym krajem; sztuka, która miała propagować budowę portu musiała odwoływać się do prostych emocji – mówiła redaktorka książki "Polska nad Bałtykiem. Konstruowanie identyfikacji kulturowej państwa nad morzem 1918-1939". – W każdym większym mieście obchodzone były Dni Morza, podczas których masowo sprzedawano wątpliwej jakości obrazy z morskimi widoczkami. Po Warszawie jeździły tramwaje w kształcie łodzi.

Małgorzata Omilanowska podkreślała, że promowanie wybrzeża za pomocą sztuk wizualnych odgrywało ważną rolę propagandową. – Próbowano wykreować obraz Polski jako silnego państwa nadmorskiego o poważnych ambicjach kolonialnych. Taki przekaz miał docierać nawet do mieszkańców Podhala – wyjaśniała.

Do wysłuchania całej rozmowy zaprasza Adam Suprynowicz.

W audycji rozmawialiśmy także o Koncercie Wiolonczelowym im. Witolda Lutosławskiego i wystawie fotografików związanych z Tygodnikiem "Świat", przygotowanej w Muzeum Narodowym.