Film został w całości zmontowany z materiałów dokumentalnych, opowiada o tytułowym wydarzeniu poprzez historię dwóch młodych reporterów, świadków powstańczych walk.
Serwis specjalny POWSTANIE WARSZAWSKIE >>
Autorem pomysłu na fabułę jest reżyser Jan Komasa, a scenariusz stworzyli scenarzystka Joanna Pawluśkiewicz, dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego Jan Ołdakowski i Piotr C. Śliwowski, kierownik Sekcji Historycznej MPW. Choć w tym wypadku można powiedzieć, że autorów filmu jest wielu. To przede wszystkim operatorzy, którzy podczas zbrojnego czynu warszawiaków, często z narażeniem życia, filmowali zdarzenia z powstania. Kadry te oczyszczono, pokolorowano, a narracja jest prowadzona jako dubbing.
Pomysł Jana Komasy polegał na tym, aby na autentyczne zdjęcia nałożyć fikcyjną narrację z off-u, fikcyjną historię dwóch braci, którzy idą do powstania z kamerą. Jeden drugiego na gorąco uczy filmowania. Jan Komasa wyjaśniał, że chciał, aby ludzie zobaczyli prawdziwe powstanie. - Tak narodził się pomysł pokazania powstania za pomocą operatorów, którzy są w tym powstaniu - mówił reżyser.
Na kilku ujęciach odnalazła się Wanda Traczyk-Stawska, pseudonim Pączek. - Wróciłam na chwilę do tamtych czasów i czułam się, jakbym miała znów 17 lat - przyznała weteranka.
Allan Starski, zdobywca Oskara, chwalił koloryzację klatek. Jego zdaniem, kolory nie są nachalne, a koloryzacja dodała zdjęciom autentyzmu. Z uznaniem mówił również o materiałach archiwalnych, które były kręcone w sposób profesjonalny.
Największym wyzwaniem było udźwiękowienie filmu. Bartłomiej Putkiewicz wyjaśniał, że ponieważ twórcy mieli do dyspozycji niemy materiał, to bardzo się starali, aby dźwięki odpowiadały prawdziwym dźwiękom. - Na przykład dźwięk strzelającego Mausera był autentycznym dźwiękiem Mausera, a nie przypadkowym strzałem - zapewniał.
- Walor tego filmu jest absolutnie edukacyjny, jest poznawczy. Takiego powstania dzisiejszy widz nie byłby w stanie zobaczyć, gdyby nie ten film - ocenia krytyk Artur Cichmiński. Docenia pomysł, ale - jego zdaniem - nie wypalił zamysł wtłoczenia tekstu w archiwalne nagrania, a już zupełnie nie powiodło się wykonanie dialogów w formie dubbingu, które wręcz przeszkadza w oglądaniu filmu. Mimo zastrzeżeń, zarówno krytyk, jaki i prowadzący audycję polecają obejrzenie "Powstania Warszawskiego".
Koloryzacją materiałów zdjęciowych zajął się uznany polski autor zdjęć Piotr Sobociński Jr., a muzykę skomponował Bartosz Chajdecki.
W audycji również mówiono też o XI Festiwalu Planet Plus Doc. Joanna Sławińska o imprezie rozmawiała z dyrektorem festiwalu Arturem Liebhardtem. Omówiono ponadto wchodzące w tym tygodniu na ekrany kin filmy. 
Audycję prowadził Michał Montowski.
(ag/pk)

W rolach głównych Robert Wichrowski obsadził młodych, zdolnych aktorów. Na ekranie zobaczymy Michała Roznerskiego (Rafał), Karolinę Kominek (Magda), Mateusza Janickiego (Piotr) czy Marię Pawłowską (Natalia). Bohaterów filmu "Karuzela" łączą skomplikowane relacje, które jeszcze bardziej plączą się, gdy dwóch przyjaciół z podwórka zakochuje się w jednej kobiecie.
- Opowiedziana przeze mnie historia nie jest całkowicie wymyślona, bo w życiu takie rzeczy się dzieją - mówi Robert Wichrowski. - Sam o podobnych sytuacjach słyszę dość często.
W "Karuzeli" to właśnie relacje i emocje determinują wybory w innych sferach życia. Bohaterowie filmu są bardzo ludzcy, a motywacji do działania często dostarcza im zwykły strach. - Tytułowa karuzela odnosi się i do emocji, i sytuacji. Do tego, że jak siadamy do karuzeli dorosłego życia, to trudno z niej zejść - mówi reżyser.

Ten film nie ma jasnego, łatwego zakończenia. Robert Wichrowski przyznaje, że on sam lubi zakończenia otwarte, dlatego też takie zastosował tutaj.

- Współczesne życie to kopalnia tematów. Wydaje mi się, że jako społeczeństwo doszliśmy już do różnych wariactw, dlatego nie da się ustalić wspólnego mianownika dla pokolenia współczesnych 30-latków - mówi gość "Kontrkultury". - Być może zagubienie i brak przygotowania do dorosłości to wspólna nasza cecha?

(pj/asz)

Rozmowy Ryszarda Jaźwińskiego z aktorami i ludźmi świata filmu na podstronach "Fajnego filmu" oraz "Trójkowo, filmowo" >>>

"Dziewczyna z szafy" - najnowszy film Bodo Koxa, znanego wcześniej z offowych produkcji - to jeden z trzech polskich filmów zakwalifikowanych do festiwalu w Karlowych Warach w 2013 roku. Obraz jest czułym spojrzeniem na człowieka jako takiego, zaakceptowaniem jego istnienia, bez względu na to, czy jest sąsiadką-dewotką, czy tytułową dziewczyną-neurotyczką chowającą się w szafie. Jest to film o samotności, z jaką boryka się każdy z nas i o miłości, którą można znaleźć za drzwiami mieszkania obok, czasem wystarczy tylko zapukać.

"Polska światłoczuła" to unikatowy projekt Doroty Kędzierzawskiej i Artura Reinharta. Wpadli oni na pomysł, żeby pokazywać dobre polskie filmy w małych miejscowościach, gdzie nie ma kina i zaprosić w tę podróż także twórców. Do tej pory w ramach Polski Światłoczułej zaprezentowano m.in. "W ciemności" Agnieszki Holland, "Jesteś Bogiem" Leszka Dawida, "Obławę" Marcina Kryształowicza, "Idę" Pawła Pawlikowskiego czy też dokument o Danucie Szaflarskiej zatytułowany "Inny świat". Tym razem organizatorzy zabrali w filmową trasę "Dziewczynę z szafy". Podczas projekcji będzie okazja do spotkania z twórcami tego obrazu.

Projekcje ze spotkaniami z Bodo Koxem - reżyserem filmu

24 czerwca - Miastko - Centrum Informacji Turystycznej, ul. Dworcowa 29, godz. 18.00

25 czerwca - Damasławek - Gminny Ośrodek Kultury, ul. Żnińska 9, godz. 19.00

Projekcje ze spotkaniami z Erykiem Lubosem

26 czerwca - Miłosław - Kościół poewangelicki, Zamkowa 21, godz. 18.00

27 czerwca - Wschowa - Sala widowiskowa, ul. Niepodległości 1, godz. 18.30

28 czerwca - Miasteczko Śląskie - Miejski Ośrodek Kultury, ul. Srebrna 24, godz. 18.00

29 czerwca - Szadek - Zespół Szkół w Szadku, ul. Prusinowska 3, godz. 17.00

Trójka jest patronem medialnym Polski Światłoczułej.

"Fajny film" na antenie Trójki od poniedziałku do czwartku o 10.45.

(mk, ei)