Aleksander Dumas (ojciec) urodził się 24 lipca 1802 roku. Pod względem liczby wydawanych tomów zajmuje II miejsce na świecie. Jest autorem 600 powieści. Pisał szybko, obficie i wcale nie sam. Mówi się, że tworzył we współpracy z całą stajnią literacką.

Romans i intryga

O twórczości autora "Trzech muszkieterów" opowiadał krytyk literacki, Tadeusz Lewandowski w rozmowie z Anną Stempniak w audycji z cyklu "Moje książki" nadanej w sierpniu 2011 roku.

- To jest człowiek, który nawiązywał do pewnego typu powieści, którą określało się "powieścią płaszcza i szpady". Wszystko w niej dzieje się szybko, błyskawicznie i niekoniecznie w zgodzie z historią - mówił Tadeusz Lewandowski.

Zapatrzony w dziadka

Aleksander Dumas jako dziecko oglądał schyłek epoki napoleońskiej, jako młody człowiek brał udział w rewolucji lipcowej, był też świadkiem Wiosny Ludów. Urodził się w posiadłości Dumas Davy de la Pailleterie w Villers-Cotterêts w departamencie Aisne, około 80 km na północny wschód od Paryża. Jego dziadek, markiz Antoni Aleksander Davy de la Pailleterie, dawny pułkownik i generalny komisarz artylerii, kupił w 1760 r. plantację na San Domingo (obecnie Dominikana) i osiadł na wyspie. Dwa lata później czarna niewolnica Marie-Céssette, urodziła mu syna, Tomasza Aleksandra. Po jej śmierci markiz z synem wrócił do kraju. Ojciec pisarza Tomasz zaciągnął się do armii, tu zrobił karierę, zostając w wieku 31 lat generałem.

Kariera pisarska

A jak potoczyły się losy samego Aleksandra Dumas? - Nie wiadomo, co sprawiło, że syn generała, dworski urzędnik w kancelarii księcia orleańskiego, późniejszego króla Filipa Ludwika, nie stroniący od zawiłych spraw polityki, zszedł na drogę działalności literackiej - słyszymy w felietonie poświęconym autorowi sagi o muszkieterach.

Wiadomo natomiast, że pisał nie tylko powieści. Uznanie i rozgłos przynosiły mu za życia również dramaty. Okres największej świetności twórczej Dumasa otwiera książka "Trzej muszkieterowie" napisana w latach 1844-1845.

- Jej autor miał wiele wspólnego z bohaterami swych powieści - słyszymy w komentarzu - a życie pisarza obfitowało w perypetie godne jego dzieła.

"Czterej muszkieterowie" - rysunek Maurice'a Leloira (1894). Wikimedia Commons/dp

Pieniądze i sława

Aleksander Dumas kochał, politykował i podróżował. W 1846 r. wraz z całą świtą wyjechał do Algieru, kilkanaście lat później odwiedził Rosję. Dotarł aż do Astrachania, a z całej podróży słał sążniste listy, pełne szczegółów, nie zawsze prawdziwych, ale zawsze malowniczych. Był we Włoszech, prowadził prace wykopaliskowe w Pompejach.

Na książce "Hrabia Monte Christo" zarobił fortunę, uzyskane ze sprzedaży książki pieniądze utopił jednak w budowie wielkiego zamczyska pod Paryżem. Na jego otwarcie zaprosił 600 osób.        

- Wszystkie te książki pisane były bardzo szybko, pod zamówienie, najpierw do prasy, a potem drukowane - mówił Tadeusz Lewandowski.  

Skąd bierze się niezwykła popularność tej powieści? – pytała Anna Stępniak. - Dumas jest autorem, w którego powieściach wszystko jest jasne – stwierdził krytyk. - Tam wiadomo, co jest dobrem, a co złem. Nad wieloma aspektami się nie zastanawiamy, ta fabuła jest po prostu porywająca, znakomicie napisana, urzeka do dziś.

Wielka proza późnego romantyka

"Trzej muszkieterowie" to pierwsza z części trylogii o czterech muszkieterach gwardii królewskiej – Atosie, Portosie, Aramisie i d’Artagnanie. Kolejne części to: "W dwadzieścia lat później" oraz "Wicehrabia de Bragelonne". Akcja powieści jest osadzona w pierwszej połowie XVII wieku we Francji i Anglii.

Książka jest jedną z najsłynniejszych powieści Aleksandra Dumasa. Została wielokrotnie zekranizowana i przetłumaczona na wiele języków. Równie wielką popularnością cieszyło się inne dzieło tego autora, "Hrabia Monte Christo", uważane za najwybitniejszy utwór w ogromnym dorobku pisarza.

Prawda czy fikcja?

Aleksander Dumas studiował historię, podczas pisania korzystał z pomocy dokumentalistów. Czy z punktu widzenia historii te książki wiele przekłamują?

- Sporo - stwierdził Tadeusz Lewandowski. - Przede wszystkim nadają rzeczywistości rys romantyczny, tzn. odchodzą od twardych realiów życia. Nie o historię tu jednak chodzi, ale o romans, o szybkość, o intrygę, o błysk szpady, o ten sztych, którym niszczy się przeciwnika, powalając go oczywiście w uczciwej walce.  

Aleksander Dumas zmarł 5 grudnia 1870. Został pochowany tam, gdzie się urodził – w Villers-Cotterêts. W 2002 roku na wniosek prezydenta Francji jego ciało przeniesiono do Panteonu w Paryżu. Jego dom, Château Monte Cristo, został odrestaurowany i otwarty dla zwiedzających.

bs