Accademia Bizantina gra koncerty Vivaldiego

Ostatnia aktualizacja: 07.03.2019 14:10
W "Filharmonii Dwójki" przenieśliśmy się do sali koncertowej Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, by wysłuchać występu znakomitej włoskiej grupy.
Portret Antonio Vivaldiego
Portret Antonio VivaldiegoFoto: Wikipedia/domena publiczna

Program:

Antonio Vivaldi Sinfonia z opery Tito Manlio RV 738, Koncert B-dur na smyczki i basso continuo RV 167, Koncert A-dur na 2 skrzypiec, smyczki i basso contiuno RV 519, Koncert a-moll na smyczki i basso continuo RV 161, Koncert d-moll na violę d’amore, smyczki i basso continuo RV 394, Sinfonia z opery Il Giustino RV 717, Koncert D-dur na skrzypce, smyczki i basso continuo RV 230, Koncert g-moll na smyczki i basso continuo RV 152, Koncert a-moll na violę d’amore, smyczki i basso continuo RV 397, Koncert F-dur na smyczki i basso continuo RV 138,

wyk: Accademia Bizantina, Alessandro Tampieri - skrzypce, viola d’amore, prowadzenie

W przerwie koncertu przedstawiliśmy rozmowę z Alessandro Tampierim. Autor: Milena Gąsienica.

***

W historii muzyki Antonio Vivaldi (1678-1741) zapisał się jako niezrównany twórca koncertów. Żaden z kompozytorów nie pozostawił tak pokaźnej liczby wybitnych przykładów tego gatunku, sięgającej dziś 550 pozycji, a wciąż odnajdywane są nowe utwory. Niezwykle krzywdzące zdanie Igora Strawińskiego, jakoby Vivaldi nie skomponował kilkuset koncertów, tylko kilkaset razy przerobił jeden, zdradza jedynie jego ignorancję, nie znajdując potwierdzenia w muzyce. U obdarzonego niezwykłą łatwością komponowania i bogatą inwencją twórczą wenecjanina trudno wskazać dwa podobne utwory, o czym najlepiej przekonuje repertuar przedstawiony podczas dzisiejszego wieczoru.  

Vivaldi uprawiał aż 5 typów koncertów: 1. koncerty na różnorakie instrumenty solowe: skrzypce (np. RV 230), wiolonczelę, wiolę d’amore (np. RV 394, 397), mandolinę, flet, obój, fagot, klawesyn; 2. koncerty na wielu solistów (od 2 do 13, np. RV 519), wśród nich na takie instrumenty, jak: szałamaje, klarnety, rogi, organy, wiole da gamba, teorby, lutnie i mandoliny; 3. koncerty kameralne na solistów bez towarzyszenia smyczków; 4. koncerty smyczkowe bez solistów (np. RV 138, 152, 161, 167, taką formę mają również uwertury do jego licznych oper, np. RV 717 i 738) i 5. koncerty na dwie orkiestry. Zdecydowana większość tych utworów pisana była dla profesorów i uczennic weneckiego konserwatorium muzycznego Ospedale della Pietà. Inne powstały dla orkiestry dworu drezdeńskiego. Były to najlepsze orkiestry ówczesnej Europy, nic dziwnego zatem, że kompozytor wznosił się w swych koncertach na wyżyny fantazji twórczej zarówno w zakresie teatralnych środków wyrazu (słynne Cztery pory roku), doboru instrumentarium, kolorystyki brzmienia, odkrywczej artykulacji i sugestywnego cieniowania dynamicznego, wyprzedzającego o kilkadziesiąt lat dokonania szkoły mannheimskiej.

Piotr Wilk/NOSPR

***

Tytuł audycji: Filharmonia Dwójki

Prowadziła: Klaudia Baranowska

Data emisji: 8.03.2019

Godzina emisji: 19.00

bch/pg

Zobacz więcej na temat: Antonio Vivaldi NOSPR
Czytaj także

Giuliano Carmignola zwycięża w "Czterech porach roku"

Ostatnia aktualizacja: 07.10.2018 12:02
Płytowy Trybunał Dwójki wybrał najlepszą interpretację arcydzieła Antonio Vivaldiego w nagraniach na instrumentach historycznych.
rozwiń zwiń