Jarosław Klejnocki – pisarz, poeta, eseista i krytyk literacki
2018-08-28, 16:08 | aktualizacja 2018-09-10, 11:09
Jarosław Klejnocki (ur. 1963 w Warszawie) – pisarz, poeta, eseista i krytyk literacki. Doktor habilitowany, adiunkt w Instytucie Polonistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego oraz dyrektor Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza.
Zawodowo zajmuje się metodyką nauczania oraz poezją współczesną. Pomysłodawca i współautor programu nauczania dla szkół ponadgimnazjalnych oraz podręcznika do nauki języka polskiego „Słowa i teksty” (PWN Szkolne), wyróżnionego przez Polską Akademię Umiejętności. Przez dwadzieścia lat (1988 – 2008) pracował w warszawskich liceach ogólnokształcących jako nauczyciel języka polskiego, a także wicedyrektor (m.in. XVII LO im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego). Pełnił także funkcje wizytatora w stołecznym Kuratorium Oświaty i Wychowania (1990 – 1991) oraz nauczyciela – konsultanta w Centralnym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli (1991 – 1992).
Autor jedenastu tomów wierszy (ostatni – „Ciemne zwierciadło”, 2016), kilku tomów esejów oraz książek krytycznych i badawczych (m.in. „Chwilowe zawieszenie broni” [wraz z Jerzym Sosnowskim] 1996, „Bez utopii. Rzecz o poezji Adama Zagajewskiego”, 2002, „Literatura w czasach zarazy”, 2006, „Przez wiersze. Szkice interpretacyjne”, 2016, a także powieści autobiograficznej („Jak nie zostałem menelem”, 2002) i czterech kryminałów (ostatnio: „Opcje na śmierć”, 2012). W latach 90. XX w. i na początku XXI wieku czynny krytyk literacki, publikował recenzje, szkice, eseje o literaturze m.in. w „Polityce”, „Tygodniku Powszechnym”, „Miesięczniku Literackim”, „Gazecie Wyborczej”, „Newsweeku” oraz czasopismach fachowych. Obecnie prowadzi bloga krytycznoliterackiego – „Raptularz końca czasów” (www.wydawnictwoliterackie.pl) oraz bloga muzealnego „Poza regulaminem” (www.muzeumliteratury.pl).
Teksty Jarosława Klejnockiego tłumaczone były na języki: angielski, niemiecki, szwedzki, węgierski, rosyjski, białoruski, bułgarski, grecki, hiszpański, rumuński, słoweński.
Bibliografia szczegółowa:
Powieści:
- Jak nie zostałem menelem (próba autobiografii antyintelektualnej), 2002
- Przylądek pozerów. Powieść antykryminalna, 2005
- Południk 21, 2008
- Człowiek ostatniej szansy, 2010
- Opcje na śmierć, 2012
Poezja
- Oswajanie, 1993
- Miasto otwarte, 1995
- Okruchy, 1997
- W drodze do Delft. Piętnaście portretów, 1998
- Krótka historia przeistoczeń (epigramaty), 1999
- Mr. Hyde, 1999
- Reporterzy, fotograficy, zawiedzeni kochankowie, 2002
- Skarby dni ostatecznych. Psalmy, epigramaty, lamenty, litanie, 2005
- Victoria. Wiersze ostatnie, 2009
- Zaprzysiężony. Sworn. Dwujęzyczny – polsko – angielski – wybór wierszy, 2011
- W proch (edycja w formie e-booka), 2011
- Elegia na śmierć szczegółów. Wiersze wybrane, 2012
- Ciemne zwierciadło, 2016
Eseje
- Zagłada ogrodu, 1996
- Piołun i inne eseje chodnikowe, 1999
Krytyka literacka
- Chwilowe zawieszenie broni. O twórczości tzw. „pokolenia bruLioniu” (1986 – 1996) – wraz z Jerzym Sosnowskim, 1996
- Bez utopii? Rzecz o poezji Adama Zagajewskiego, 2002
- Literatura w czasach zarazy, 2006
- Przez wiersze. Szkice interpretacyjne (wokół wybranych wierszy kilku poetów urodzonych w latach 60. XX wieku), 2016
Historia literatury
- Literatura staropolska, 1989