Wielka literatura bez wielkiej narracji. "Doktor Bianko i inne opowiadania" Macieja Bielawskiego

"Doktor Bianko i inne opowiadania" to druga książka Maćka Bielawskiego, autora, który dotąd publikował między innymi w magazynie "Ha!art" oraz "Wysokich Obcasach" (wyróżnienie w konkursie na opowiadanie "Moja droga"). Bielawski zadebiutował dobrze przyjętymi przez krytykę "Twardymi parapetami" (2016), jest też laureatem nagrody głównej w konkursie na najlepsze opowiadanie organizowane przez Międzynarodowy Festiwal Opowiadania. W mijającym roku nagrodzony tekst pt." Koziołek", (który również wejdzie do przygotowywanego zbioru) trafił na sceniczne deski w reżyserii Marty Streker, dramaturgię inscenizacji przygotowała Agnieszka Wolny-Hamkało.

W prozie Bielawskiego stykamy się ze światem widzianym w mikroskali, z czułością i empatią, która pozwala narratorowi pokazać bohaterów bez wszechobecnego dydaktyzmu czy błyskawicznej i w związku z tym często niesprawiedliwej, oceny. Bielawski jest uważnym słuchaczem, który wiedzie czytelnika w zupełnie inną stronę, niż się spodziewamy. Z premedytacją wycisza dramaty, a poprzez dobór tematyki: codzienność, prowincjonalność – niejako zachęca do pozostawania na uboczu.

– Moje pisanie jest bezpośrednim przeniesieniem codziennej narracji. Oczywiście sama forma opowiadania wymaga dopracowania poszczególnych zdań, natomiast jest to prosty język, zdania są niezbyt rozbudowane – opisuje swoją twórczość Maciej Bielawski. – To próba zrozumienia obywatela miasta, takiego, który jest na wyciągnięcie ręki, szarego człowieka, który pozornie czym się nie wyróżnia, przemyka bocznymi uliczkami – dodaje pisarz.