Muhammad Ali - całe życie o coś walczył

Cassius Marcellus Clay Junior, bo tak brzmiało jego nazwisko, przyszedł na świat 17 stycznia 1942 roku w Louisville, w amerykańskim stanie Kentucky. Był to czas segregacji rasowej. W takich warunkach dorastał młody Cassius. Jego tata zajmował się malowaniem różnego rodzaju reklam oraz szyldów. Mama prowadziła gospodarstwo domowe i zajmowała się wychowaniem dwóch synów. Mały Clay Junior zawsze walczył o swoje. Już w młodym wieku miał ustalone poglądy. Jednak czasami używał złych środków perswazji. Bardzo często wdawał się w bójki z przeciwstawiającymi mu się rówieśnikami. Wszystko zmieniło się, gdy chciał wymierzyć sprawiedliwość kilku chłystkom, którzy ukradli mu rower. Dwunastolatek trafił do aresztu. Ten incydent zmienił jego życie. Zaopiekował się nim policjant, który go aresztował. Joe Martin poza tym, że był stróżem prawa, prowadził szkółkę bokserską dla młodzieży.

„Cóż, lepiej naucz się walczyć, zanim zaczniesz rzucać wyzwanie innym ludziom” - powiedział Martin, Cassiusowi.

Dzięki temu cała energia Claya Juniora skierowana została na właściwe, sportowe, tory.

Wypracował styl bokserski, który zachwycił świat

Igrzyska olimpijskie były trampoliną do kariery. Cassius w 1960 roku wystartował na igrzyskach w Rzymie. Tam zaprezentował się całemu światu jako bokser o nieprzeciętnych umiejętnościach. Miał dopiero 18 lat. W walce o złoty medal pokonał Zbigniewa Pietrzykowskiego.

REKLAMA

„Był to pierwszy czarnoskóry pięściarz, z którym walczyłem. Prawdę mówiąc, był dla mnie po prostu za szybki. Nigdy wcześniej tak bardzo nie pracowałem w ringu i nigdy wcześniej nie odbywało się to z taką szybkością. Po dwóch rundach zabrakło mi sił. Nie mogłem złapać Claya, nie mogłem go trafić tak, jak potrafiłem uderzyć innych” - wspominał tę walkę Pietrzykowski.

Cassius zdobył złoto olimpijskie. Był to ostatni w jego karierze laur w boksie amatorskim. Na igrzyskach pokazał swój innowacyjny styl. Został on później określony jako „Ali Shuffle” (przekładanka Alego).

„Jestem najwspanialszy! Jestem najlepszy! Unoszę się jak motyl, żądlę jak pszczoła! Jestem wyjątkowy! Kiedy biali ludzie słyszeli, jak mówię w ten sposób, niektórzy mówili: ten czarny człowiek za dużo mówi. On się przechwala” - opisał swoje ringowe zachowanie, w wywiadzie udzielonym Oprah Winfrey.

Szybko zweryfikował tę opinię, pokonując w wieku 22 lat zawodowego mistrza świata Sonnego Listona. To był pierwszy tytuł Claya Juniora w jego karierze.

REKLAMA

Muhammad Ali

Dwa dni po wywalczeniu tytułu mistrza świata Cassius zszokował całe USA. Został członkiem islamskiego ruchu „Naród Islamu”. 6 marca 1964 roku przyjął imię Muhammad Ali, które nadał mu jego duchowy mentor Elijah Muhammad .

„Dlaczego nazywacie nas Murzynami? Chińczycy są z Chin, Rosjanie z Rosji, Niemcy z Niemiec, a Indianie z Indii. Jaki kraj nazywa się Murzynami? (...). Zdałem sobie sprawę, że Cassius Clay to imię niewolnika, europejskie imię, które mi nadano. Wielu czarnych w tym kraju ma imiona niewolników” - stwierdził w jednym z wywiadów telewizyjnych.

„To biały człowiek przyniósł czarnoskóremu alkohol, narkotyki i pokazał, co to homoseksualizm” - mówił.

Trzy lata później odmówił udziału w wojnie Wietnamskiej

W roku 1967 amerykańska armia upomniała się o Alego, dostał powołanie do odbycia służby wojskowej w Wietnamie. Mimo świadomości, że czeka go dyskwalifikacja, a nawet pobyt w więzieniu, odmówił. Jednak nawet to nie złamało jego przekonań, którym podporządkował całe swoje życie. Otrzymał wyrok trzech lat pozbawienia wolności w zawieszeniu.

REKLAMA

“Ja nie palę flag, i nie uciekam do Kanady. Zostaję tutaj. Macie zamiar wysłać mnie do więzienia? Dobrze. Śmiało. Byłem w więzieniu przez 400 lat. Mogę tam być 3 czy 4 lata więcej. Ale nie przejadę 10,000 mil, żeby pomóc w mordowaniu i zabijaniu biednych ludzi. Jeśli będę chciał umrzeć, umrę właśnie tutaj teraz, walcząc. Wy jesteście moimi wrogami. Nie Chińczyk, Wietnamczyk, czy Japończyk” - opisywał swoje poglądy.

Czarnoskóry aktywista Julian Bond bardzo słusznie zauważył, że Muhammad zaczął mieć wpływ na amerykańską opinię publiczną.

„Kiedy postać tak heroiczna i ukochana jak Muhammad Ali wstała i powiedziała:„ Nie, nie pójdę ”, odbiło się to echem w całym społeczeństwie”.

Na ring wrócił cztery lata po zakończeniu wyroku. I wtedy zadziwił świat wieloma wspaniałymi walkami, które pamięta się do dzisiaj. „Rumble in the Jungle”, „Thrilla in Manilla” to klasyki zawodowego boksu. Ali zwyciężył w swojej całej karierze 56 walk, z czego 37 przed czasem. Poniósł tylko 5 porażek. Do dnia dzisiejszego jest uważany za najlepszego pięściarza zawodowego.

REKLAMA

Ostatniego pojedynku nie miał szansy wygrać

Zakończył swoją karierę w wieku 39 lat. Tysiące uderzeń w głowę spowodowało nieodwracalne zmiany w jego mózgu. Nie do końca wiadomo czy to właśnie wywołało u niego chorobę Parkinsona. W każdym razie ona zaatakowała boksera.

„Najpierw mój mały palec się trząsł, a potem cała ręka zaczęła się trząść. Powiedziałem sobie: „Muszę z tym walczyć. Muszę spróbować to znokautować i przewidzieć zakończenie tej rundy” - mówił w wywiadzie.

Mimo postępującej choroby zapalił olimpijski znicz na XXVI Igrzyskach w Atlancie. To przypomniało całemu światu o ostatniej walce jaką toczył. Pięć lat temu, 3 maja 2016 roku został przez nią znokautowany.

Był taki sam jak miliony ciemnoskórych obywateli Ameryki. Był gwiazdą i mógł wyrażać publicznie sprzeciw przeciwko rasizmowi. Cieszył się wielką popularnością wśród kibiców.

REKLAMA

AK