Św. Jan z Dukli - papieska kanonizacja w Krośnie
10 czerwca 1997 roku, podczas VI pielgrzymki Jana Pawła II do Polski, papież kanonizował Jana z Dukli - od tej pory polskiego świętego, pustelnika i franciszkanina, który zasłynął wstawiennictwu w obronie i ocaleniu Lwowa podczas oblężenia przez wojska Bohdana Chmielnickiego w 1648 roku.
2021-06-10, 05:50
Stąd też św. Jan z Dukli jest patronem rycerstwa, a modlitwy zanoszone do niego są głównie prośbą o wytrwałość i pokorę. Uroczystości kanonizacyjne zajęły dużą część ostatnich dwu dni pielgrzymki papieża.
Powiązany Artykuł

Bohdan Chmielnicki - wróg Rzeczypospolitej, bohater Ukrainy
W poniedziałek, 9 czerwca 1997 roku, papież przybył późnym popołudniem do Krosna, skąd udał się do pobliskiej Dukli (ok. 10 kilometrów na południe od Krosna), by chwilę po godzinie 19:00 klęknąć i w głębokiej zadumie pogrążył się w modlitwie przy grobie św. Jana z Dukli. Następnego dnia, we wtorek 10 czerwca, obchody kanonizacyjne rozpoczęły się mszą o godzinie 9:30 na lotnisku w Krośnie. Po mszy, przed godziną 13:00 nastąpiło poświęcenie kościoła nazwanego imieniem Jana z Dukli. Tego dnia, po godzinie 18:30 papież odleciał z Krakowa do Rzymu. Należy też dodać, że a VI pielgrzymka przebiegała pod hasłem "Chrystus wczoraj, dziś i na wieki" (Hbr 13, 8).
Stracił wzrok, ale nie wiarę
Jan z Dukli, franciszkanin, a w ostatnim okresie życia członek surowszej części zakonu określanej mianem bernardynów, za życia określany był niezwykle gorliwym zakonnikiem z darem gorących kazań kaznodziejskich. Należy dodać, że tylko nieliczni zakonnicy mieli pozwolenie na głoszenie kazań. Urodzony w mieszczańskiej rodzinie około 1414 roku, już od wczesnych lat nauki skłaniał się ku samotniczym kontemplacjom, a jego nauka określana była jako niezwykle pilna i pełna zrozumienia. Dowodem na nieprzeciętne zdolności zakonne jest choćby znamienna funkcja gwardiana klasztoru w Krośnie, otrzymana niedługo po zakończeniu właściwych studiów. Tam też w latach 1438-1440 wzniósł świątynię.
REKLAMA
W kolejnych latach, po przenosinach do Lwowa, został mianowany kustoszem kustodii, czyli przełożonym franciszkańskiego okręgu lwowskiego. Po ukończeniu 60 roku życia przeszedł do gałęzi zakonu zwanej w Polsce bernardynami. Ta decyzja związana była z głębszym i żarliwszym poświęceniu się modlitwie do Boga, a także z życiem w znacznie surowszej regule. W tych ostatnich latach Jan ciężko chorował tracąc również wzrok. Po śmierci we Lwowie w 1848 roku pochowano go w miejscowym kościele bernardyńskim. Obecnie relikwie świętego znajdują się w kościele w rodzinnej Dukli.
Święty, który uratował Lwów
Portal "Opoka" opisuje historię i dokonania świętego. Wskazuje, że pamięć o nim z miejsca stała się elementem miejscowego kultu we Lwowie: "Przy grobie św. Jana modlili się nie tylko katolicy, ale także prawosławni i Ormianie, otrzymując liczne łaski. Wstawiennictwu św. Jana przypisuje się cudowne ocalenie Lwowa w roku 1648 podczas oblężenia przez wojska Bohdana Chmielnickiego". Historia tego ocalenia została opisana w historycznym szkicu "Oblężenie Lwowa w roku 1648" spisanym przez znanego XIX-wiecznego historyka lwowskiego Ludwika Kubali. Czytamy w nim:
"Ten niespodziewany odwrót nieprzyjaciela, a z nim ocalenie miasta, przypisywano cudowi i opowiadano, że Chmielnicki i Tuhaj-bej ujrzeli w chmurach wieczornych nad klasztorem Bernardynów postać zakonnika klęczącego z wzniesionymi rękami i widokiem tym przestraszeni dali znak do odwrotu. OO. Bernardyni uznali, że to był błogosławiony Jan z Dukli; to też po opuszczeniu Lwowa przez kozaków, całe miasto udało się do grobu jego z procesyją, złożyło na jego grobie koronę, a w następnym roku wystawiło przed kościołem Bernardynów kolumnę, która do dziś dnia istnieje. Na szczycie tejże znajduje się postać Jana z Dukli w takiej postawie, jak go wówczas w chmurach widziano, a w środku kolumny napis: Miasto Lwów za przyczyną Jana z Dukli 1648 cudownie uwolnione od oblężenia Bohdana Chmielnickiego i Tuhaj-beja, chana tatarskiego, pomnik ten wystawiło 1649".
REKLAMA
Droga na ołtarze
"Opoka" dodaje też fakty związane z kanonizacją św. Jana z Dukli: "Papież Klemens XII ogłosił Jana z Dukli błogosławionym w roku 1733, a Jan Paweł II kanonizował błogosławionego w Dukli 10 VI 1997 roku. Relikwie św. Jana przebywają w Dukli w Kościele Ojców Bernardynów. Wspomniany papież Klemens XII na prośbę króla, biskupów i kapituł katedralnych ogłosił w roku 1739 bł. Jana patronem Korony i Litwy. Św. Jan jest patronem Archidiecezji Przemyskiej, Lwowa, rycerstwa polskiego, jego postać widnieje w herbie Dukli. W ikonografii przedstawia się św. Jana jako niewidomego, w habicie franciszkańskim, padają na niego promienie światła".
Obchody święta w Kościele katolickim wyznaczone są na 8 lipca.
PP
REKLAMA
REKLAMA