Teatr po odzyskaniu niepodległości
Teatr zawsze scalał naród Polski. Jeszcze przed odzyskaniem Niepodległości wystawiano polskie sztuki patriotyczne Słowackiego, Mickiewicza, Norwida, które budowały świadomość narodową.
2013-11-11, 19:40
Posłuchaj
Podczas zaborów życie teatralne toczyło się głównie w Krakowie i Lwowie. Natomiast po 1918 roku przeniosło się do Warszawy, do Teatru Polskiego, który w tym roku obchodzi 100-lecie powstania:
- W dwudziestoleciu międzywojennym Teatr Polski Arnolda Szefmana był zarazem teatrem Polskim i Europejskim. Dyrektor i aktorzy teatru podróżowali i przywozili do kraju doświadczenia innych krajów. Budowano bardzo umiejętnie repertuar, który z jednej strony był adresowany do publiczności miejskiej – komedie, farsy, a z drugiej do publiczności wymagającej – dramaty wielkich romantyków polskich. Miał bardzo duży udział w budowaniu polskiej świadomości narodowej – w Polskim Radiu 24 mówiła prof. dr Krystyna Duniec z Instytutu Sztuki Polskiej PAN
Oblicze Polskiego Teatru po odzyskaniu niepodległości wyznaczały nazwiska Arnolda Szyfmana, Juliusza Ostrewy i przede wszystkim Leona Schillera:
- Schiller był twórca teatru monumentalnego, masowego, rozbudowanego formalnie, ale przede wszystkim eksperymentalnego. Tworzył on teatr widowiskowy z scenami zbiorowymi i romantycznym repertuarem, a z drugiej teatr polityczny, gdzie dawał wyraz swoim lewicowym poglądom. Schiller dorównywał teatrowi europejskiemu – wyjaśniała prof. dr Krystyna Duniec.
PR24/ Paulina Kozion