Diego Maradona i dwie najsłynniejsze bramki w historii piłki. 31 lat od wojny z Anglią

1986 rok, mundial w Meksyku. Maradona jedzie na mistrzostwa świata jako lider kadry. Był blisko kadry już w 1978 roku, gdy Albicelestes zdobyli złoto na własnej ziemi, cztery lata później nie wytrzymał psychicznie MŚ w Hiszpanii.

Upalny dzień 22 czerwca przechodzi do historii. Maradona już wcześniej dzieli rządzi, a Argentyna jest już w ćwierćfinale. Tam czeka ją mecz z podtekstami - rywalem Anglia, której Argentyńczycy (i vice versa) nie mogą zapomnieć wojny o Falklandy-Malwiny.

Do Meksyku przyjeżdżają tysiące angielskich fanów, którzy wywieszają transparenty skierowane w stronę Argentyńczyków. Na ulicach przed meczem dochodzi do starć. Na boisku robi się równo gorąco.

REKLAMA

Youtube.com

Jest 51. minuta. Piłka leci wysoko. W polu karnym są w zasadzie tylko Maradona i bramkarz Peter Shilton ("znajomy" Polaków już ze słynnego meczu na Wembley w 1973 roku). W oślepiającym słońcu obaj wyskakują do piłki. Shilton chce piąstkować, ale Maradona jest tuż obok. Kładzie rękę na głowie i strzela do pustej bramki. W 2008 roku przeprosi za "Rekę Boga".

Nie mijają trzy minuty, Maradona przejmuje piłkę w środku pola. Wszyscy zastanawiają się, do kogo poda. Nie podaje jednak do nikogo - mija pięciu (!) Anglików jak tyczki, a potem kładzie na ziemi Shilltona. Po latach ta bramka zostaje wybrana golem stulecia. Argentyna wygrywa 2:1 (w końcówce trafia Gary Lineker), a później zostaje mistrzem świata.

Kuba Czernikiewicz

REKLAMA