Konkurencje olimpijskie: narciarstwo alpejskie

Wszystko wzięło się z klasycznego narciarstwa biegowego. W połowie XIX wieku wśród Norwegów dużą popularnością cieszyły się zabawy, polegające na zjeździe ze stromego zbocza góry z ustawionymi na trasie przeszkodami.

Pierwsze zawody zostały rozegrane około 1850 roku w Oslo i przypominały dzisiejszy zjazd. Za twórcę nowoczesnego sportu alpejskiego jest uważany Anglik Arnold Lunn, który przez wiele lat odbywał podróże na nartach przez Alpy. W 1922 roku, z pomocą innego pasjonata - Austriaka Hannesa Schneidera, zorganizował pierwsze nowoczesne zawody slalomowe w Muerren.

W 1924 roku 16 państw-założycieli, w tym Polska, zawiązało Międzynarodową Federację Narciarstwa (FIS), która od tej pory odpowiedzialna jest zarówno za narciarstwo klasyczne jak i alpejskie.

W 1931 r. w Muerren odbyły się pierwsze mistrzostwa świata. Kobiety po raz pierwszy uczestniczyły w tej rywalizacji w 1950 roku. Natomiast szesnaście lat później, dzięki inicjatywie Francuzów Serge'a Langa i Honore'a Bonneta oraz Amerykanina Boba Beattie'ego, zorganizowany został cykl Pucharu Świata.

Do programu zimowych igrzysk olimpijskich narciarstwo alpejskiej włączone zostało w 1936 roku. Jednak na starcie w Garmisch-Partenkirchen nie stanęli wszyscy najlepsi; na wniosek organizatorów FIS nie dopuściła instruktorów i nauczycieli narciarstwa, uznając ich za zawodowców.

W pierwszych powojennych igrzyskach w St. Moritz w 1948 roku rozegrano już sześć konkurencji: kombinację, zjazd i slalom - zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Cztery lata później w Oslo dodano slalom gigant, ale zrezygnowano z kolei z kombinacji.

Ta ostatnia powróciła do grona konkurencji olimpijskich na igrzyskach w Calgary w 1988 roku. Wówczas rozegrano także - po raz pierwszy - supergigant kobiet i mężczyzn. W ten sposób ustalono ostateczny kształt rywalizacji alpejczyków w igrzyskach. W Vancouver rozdanych zostanie dziesięć kompletów medali, po pięć dla obu płci.

Od rywalizacji w Salt Lake City kombinacja alpejska rozgrywana jest jednego dnia i to na tym samym stoku. Do 2002 roku w igrzyskach rywalizowano w ciągu dwóch dni (najpierw odbywał się zjazd, a dzień później, na innym stoku, dwa przejazdy slalomowe).

Alpejska rywalizacja w Vancouver rozgrywana będzie w jednym miejscu - Whistler Creekside na górze Blackcomb.

Od lat w tej konkurencji dominują zawodnicy z krajów zachodniej Europy, na terenie których położone są wielkie masywy górskie: Austrii, Francji, Niemiec, Szwajcarii oraz Włoch.

W olimpijskiej klasyfikacji wszech czasów prowadzą Austriacy, zdobywcy 100 medali (w tym 34 złotych), którzy wyprzedzają Szwajcarów - 52 i Francuzów - 43.

Polacy nie odnoszą większych sukcesów w tej dyscyplinie i nie udało im się zdobyć olimpijskiego medalu. Najbliżej tego byli Andrzej Bachleda, który w 1968 roku zajął szóste miejsce w slalomie oraz jego syn, Andrzej Bachleda jr. - piąty w kombinacji w Nagano (1998).

łk