Zmarł Leszek Kołakowski
"Był osobą niezwykle wrażliwą na epokę, w której przyszło mu żyć."
2009-07-18, 19:45
W piątek wieczorem w wieku 82 lat zmarł wybitny filozof, pisarz i publicysta Leszek Kołakowski.
Zdaniem profesora Jacka Hołówki, filozofa i etyka, Kołakowski był osobą niezwykle wrażliwą na epokę, w której przyszło mu żyć.
Profesor Hołówka, który był gościem Sygnałów Dnia, jest podkreślił, że Leszek Kołakowski pozostawił Polakom, przesłanie z którego jasno wynika, że jeśli społeczeństwo nie potrafi poradzić sobie z problemem przez dłuższy czas to jest to zagadnienie filozoficzne."Jeśli nie potrafimy rozwiązać pewnego problemu to znaczy, że przyjęliśmy złe założenia - wyjaśnia filozof. Zdaniem profesora Jacka Hołówki, w tym przypadku należy zastanowić się i spojrzeć na to zagadnienie z dystansu.
Profesor Leszek Kołakowski zajmował się głównie historią filozofii, zwłaszcza XVII wieku, w tym doktryną liberalizmu, a także historią idei religijnych.
REKLAMA
Do jego najbardziej znanych dzieł należą: "Główne nurty marksizmu", "Rozmowy z diabłem", "Kultura i fetysze" oraz "Obecność mitu". Jego słynny esej "Tezy o nadziei i beznadziejności", opublikowany w paryskiej "Kulturze" w 1971 roku, stał się intelektualnym fundamentem dla antykomunistycznej opozycji, a także inspiracją do powstania Komitetu Obrony Robotników.
- Leszek Kołakowski miał decydujący wpływ na kształt polskiej filozofii ostatnich dekad - powiedział w rozmowie z IAR filozof Marcin Król. Król podkreślił, że Leszek Kołakowski miał niezwykły dar jasnego i zrozumiałego pisania, a jednym z najważniejszych dla niego tematów była religia. Zdaniem profesora Marcina Króla myśl Kołakowskiego wyróżniała się na tle polskiej filozofii.
Leszek Kołakowski urodził się 23 października 1927 roku w Radomiu. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Łódzkim. W latach 50-tych pracował w Katedrze Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, w Instytucie Nauk Społecznych i Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Kierował też katedrą Filozofii Nowożytnej UW.
W latach 1947-1966 należał do PZPR, był jednym z współtwórców warszawskiej szkoły historyków idei. W 1966 roku za radykalną krytykę władz partii, został z niej usunięty. Odebrano mu też katedrę na uniwersytecie.
REKLAMA
Do najbardziej znanych dzieł profesora Kołakowskiego należą: "Główne nurty marksizmu", "Rozmowy z diabłem", "Kultura i fetysze" oraz "Obecność mitu". Jego słynny esej "Tezy o nadziei i beznadziejności", opublikowany w paryskiej "Kulturze" w 1971 roku, stał się intelektualnym fundamentem dla antykomunistycznej opozycji, a także inspiracją do powstania Komitetu Obrony Robotników.
Był doktorem honoris causa wielu uczelni i laureatem prestiżowych wyróżnień, jak Nagroda Biblioteki Kongresu Stanów Zjednoczonych imienia Johna Klugego. Dwa lata temu otrzymał Wielką Nagrodę Jerozolimską, przyznawaną co dwa lata, podczas Międzynarodowych Targów Książki w Jerozolimie.
Od 1991 roku Leszek Kołakowski był członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Należał również do Fundacji imienia Stefana Batorego oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od 2006 roku był Honorowym Członkiem Rady Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. W kwietniu 2005 roku otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Gminy Garbatka-Letnisko, w której przebywał w czasach II wojny światowej.
(iar, rk)
REKLAMA
REKLAMA