Zabici "metodą katyńską". W Lublinie odnaleziono szczątki ofiar terroru z lat 1948-52

Rzecznik lubelskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej Dawid Florczak przekazał w komunikacie, że zespół Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN przeprowadził w ostatnich dniach kolejny etap prac poszukiwawczych na cmentarzu przy ul. Unickiej w Lublinie, którego celem było odnalezienie miejsc pochówku osób straconych w więzieniu na Zamku w Lublinie oraz poległych w "operacjach przeciwpartyzanckich" w latach 1948-52.

W ciągu pierwszych dni znaleziono szczątki należące do trzech osób, które spoczywały pod dwiema współczesnymi mogiłami. Charakter ich pochówku wskazuje, że należały one do więźniów przetrzymywanych na Zamku w Lublinie.

- W pierwszej z jam grobowych ujawniono szczątki dwóch mężczyzn, które przedzielała warstwa ok. 10 cm ziemi. Ich ciała zostały wrzucone niedbale do dołu, zapewne w odstępie kilku dni. W kolejnej jamie grobowej odnaleziono przemieszane szczątki kostne należące do młodego mężczyzny. Zostały one uprzednio wkopane w głąb mogiły, podczas przygotowywania miejsca pod wtórny pochówek - poinformował rzecznik.

Metoda katyńska

W trakcie wstępnych oględzin ustalono, że czaszki ofiar nosiły ślady po postrzałach typowe dla wykonania wyroku tzw. metodą katyńską. Przy szczątkach znaleziono też m.in. szkaplerz, fragmenty odzieży i plastikowych guzików.

Ostatniego dnia poszukiwano miejsca pochówku partyzanta poległego w obławie UB-MO. Prace prowadzono w ramach zadań własnych Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN. Pod współczesną mogiłą odnaleziono przemieszane szczątki należące do mężczyzny w wieku ok. 35-40 lat.

Wstępne typowania wskazują, że należą one do poszukiwanej ofiary. Szczątki kostne zostaną poddane szczegółowym badaniom medycznym oraz identyfikacji genetycznej - dodano w komunikacie.

Nieoznakowane groby

Według historyków IPN na cmentarzu przy ul. Unickiej, w nieoznakowanych grobach, mogło zostać pogrzebanych nawet ok. 400 osób - głównie zabitych lub zmarłych w komunistycznym więzieniu na Zamku Lubelskim w latach 1944-54.

W więzieniu tym osadzano, represjonowano, skazywano na śmierć i rozstrzeliwano przeciwników ówczesnej komunistycznej władzy. W ciągu 10 lat trafiło tu ponad 30 tys. osób.

Według dotychczasowych ustaleń historyków spośród ponad 500 wydanych w Lublinie wyroków śmierci ponad 200 zostało wykonanych. Wielu osadzonych na Zamku zmarło na skutek tortur, chorób, przeludnienia, braku właściwej opieki medycznej, braku pożywienia.

Zmarłych grzebano na cmentarzu przy ul. Unickiej, głównie w nieoznakowanych mogiłach, które obecnie znajdują się często pod współczesnymi grobami.

Prace poszukiwawcze na cmentarzu przy ul. Unickiej prowadzone są nadzorem prokuratora w ramach śledztwa prowadzonego przez Oddziałową Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Lublinie.

• "Wiele osób wciąż czeka na sprawiedliwość". IPN o pociągnięciu do odpowiedzialności sędziów i prokuratorów z PRL
• Prezes IPN o zakłóconych obchodach śmierci "Inki" i "Zagończyka": apelujemy do władz Gdańska o szerszą refleksję

es