Nie żyje mjr Ireneusz Hurynowicz ps. Góra. Weteran AK miał 96 lat

Mjr Ireneusz Hurynowicz urodził się w 1926 r. W marcu 1943 r. wstąpił do Armii Krajowej w Wilnie.

Zmarł mjr Ireneusz Hurynowicz ps. Góra

Był słuchaczem konspiracyjnej podchorążówki. Rok później w stopniu kaprala podchorążego został przydzielony do kompanii specjalnej 6. Wileńskiej Brygady AK mjr. Franciszka Koprowskiego "Konara". Brał udział w walce z oddziałami litewskimi pod Koniawą i zdobyciu posterunku granicznego w Kaszetach. Brał także udział w atakach na niemieckie linie komunikacyjne i patrole Wehrmachtu. Dowódcą kompanii, w której służył mjr Hurynowicz, był porucznik Stefanowicz ps. Strach.

"Góra" walczył w najważniejszej operacji wileńskiej Armii Krajowej - operacji "Ostra Brama", gdy wspólnie z oddziałami sowieckimi Polacy wyzwolili Wilno. Po bitwie, podobnie jak wielu jego towarzyszy broni, został aresztowany przez sowietów. Zdołał zbiec z kolumny prowadzonej do sowieckiego obozu w Miednikach Królewskich. W styczniu 1945 r. został wcielony do Wojska Polskiego i zdemobilizowany w listopadzie tego samego roku. Większość jego kolegów trafiła do komunistycznych więzień lub została zesłana do obozów pracy w głębi ZSRS.

Jego pasją było żeglarstwo

Mjr Hurynowicz po wojnie zamieszkał w Olsztynie. Podczas obchodów 75. rocznicy operacji "Ostra Brama" w Wilnie podkreślał znaczenie poświęcenia żołnierzy Armii Krajowej. - Walka była konieczna. To musiała być demonstracja, bo dzięki temu właśnie podbudowaliśmy morale Polaków. Był entuzjazm, bo mieliśmy tych parę dni wolności - podkreślił mjr Ireneusz Hurynowicz ps. Góra.

Jego największą pasją było żeglarstwo. Pływał jeszcze gdy miał 87 lat. Jako osiemdziesięciolatek dopłynął na Islandię i Wyspy Owcze. Był wiceprezesem zarządu głównego Niezależnego Związku Żołnierzy AK. Odwiedzał szkoły, gdzie opowiadał o historii Armii Krajowej. W ostatnich latach był odwiedzany przez żołnierzy 4. Warmińsko-Mazurskiej Brygady Obrony Terytorialnej.

Półtora roku temu mjr Hurynowicz przeszedł COVID-19.

Mjr Ireneusz Hurynowicz: dlaczego walczyłem? Ojciec był ochotnikiem 1920 r.

jmo