Biblia - fragment na Wigilię, który czyta się przed kolacją

Wigilia. Jaki fragment Pisma Świętego czytamy przed kolacją?

Obchodom Wigilii towarzyszy wiele zwyczajów i symboli, w tym tradycyjna wieczerza. Zgodnie z tradycją wigilię rozpoczyna się wraz z pojawieniem się na niebie pierwszej gwiazdki, a poprzedza ją modlitwa i czytanie Ewangelii o narodzeniu Jezusa. Najczęściej wybieranym fragmentem Pisma Świętego jest Ewangelia wg św. Łukasza, rozdział 2, wersety 1-14 - to właśnie ten fragment najbardziej drobiazgowo opisuje okoliczności narodzin Chrystusa.

W innych Ewangeliach - według św. Marka i św. Jana - brakuje szczegółowego opisu tego wydarzenia, zaś św. Mateusz skupia się na wydarzeniach poprzedzających i następujących po narodzinach Dzieciątka. 

Oto Ewangelia na wigilię. Ten fragment Biblii wybierany jest najczęściej [TEKST]

 Oto wersety 1-14 2. rozdziału Ewangelii wg św. Łukasza, czyli fragment tradycyjnie czytany w Wigilię (za "Biblią Tysiąclecia"): 

"W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.

W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: »Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania«".

Wigilia Bożego Narodzenia. Rodzinny czas pełen tradycji

Wigilia Bożego Narodzenia w polskiej tradycji to czas rodzinny, ale i otwartości na niespodziewanych gości. - Pięknym zwyczajem pozostawia się przy stole jedno miejsce wolne dla kogoś, kto może przyjść z drogi, dla nieznajomego - mówił papież Jan Paweł II podczas spotkania opłatkowego z Polakami 20 grudnia 1998. - Te proste gesty znaczą bardzo wiele. Symbolizują one dobroć ludzkiego serca, które w drugim człowieku dostrzega - zwłaszcza w człowieku potrzebującym - obecność Chrystusa i wzywa, by wprowadzić brata i siostrę w klimat rodzinnego ciepła, zgodnie ze staropolskim: "Gość w dom - Bóg w dom" - mówił papież.

Jan Paweł II wyjaśnił, że stół wigilijny "niejako tworzy i buduje ludzką wspólnotę". - To znaczenie stołu jeszcze bardziej staje się czytelne, gdy spoczywa na nim chleb, z którego każdy może wziąć i dzielić się z innymi. Miłość, przebaczenie, pokój z Bogiem i ludźmi znajdują w tym wigilijnym geście wspaniały wyraz - stwierdził papież.

"Vigiliare" jak "czuwanie", wieczerza jak uczta. Wyjaśniamy wigilijne zwyczaje

Słowo wigilia pochodzi od łacińskiego vigiliare oznaczającego czuwanie. Początkowo wigilię celebrowano przed wszystkimi uroczystościami kościelnymi. W czasach nowożytnych upowszechnił się zwyczaj obchodzenia Wigilii w przeddzień Bożego Narodzenia. Obecnie słowo stało się określeniem wieczerzy przed uroczystością Bożego Narodzenia.

W Polsce Wigilia Bożego Narodzenia zyskała popularność w XVIII w., a w XX wieku stała się powszechną tradycją. Tego dnia pod obrus na stole kładziono siano na pamiątkę narodzenia się Chrystusa w stajence betlejemskiej i położenia Go w żłóbku na sianie. Stawiano osobne nakrycia dla członków rodziny zmarłych w mijającym roku, a także dla gościa, który może się niespodziewanie pojawić.

Wigilia przypomina dawne agapy (uczty), na których chrześcijanie gromadzili się wieczorem przed dniem świątecznym, by dzięki czuwaniu, modlitwom i śpiewom przygotować się na obchody święta. W czasie wigilii poprzedzającym ważne święta tradycyjnie poszczono, dlatego potrawy przygotowywane na wigilijny stół mają charakter bezmięsny.

Czytaj także: 

• Makłowicz: Wigilia bez mięsa to zwyczaj, nie nakaz. Wino jest symbolem chrześcijaństwa
• Przed i po wieczerzy wigilijnej. Zapomniane zwyczaje
• Dania wigilijne w dawnej Polsce. Karp, barszcz i... ślimaki

Zgodnie z tradycją na stole wigilijnym powinno znaleźć się dwanaście dań, których liczba symbolizuje dwunastu apostołów. Każdy z uczestników wieczerzy powinien skosztować każdego z nich, by zapewnić sobie pomyślność w nadchodzącym roku. W polskiej tradycji na wigilijnym stole powinien znaleźć się barszcz z uszkami lub zupa grzybowa, pierogi z kapustą i grzybami, smażony karp, ryba po grecku, śledzie pod różnymi postaciami, kapusta z grzybami, makowiec oraz kompot z suszu. W niektórych regionach Polski popularnymi potrawami są również kutia, makówki i kapusta z grochem.

Źródła: Polskie Radio