15. rocznica śmierci Andrzeja Drawicza

Debiutował jako krytyk literacki w tygodniku "Wieś" w 1951 roku. Był autorem kilkunastu książek z dziedziny filologii polskiej i rosyjskiej, wydanych oficjalnie lub w drugim obiegu. Napisał między innymi wydany w 1991 roku tom szkiców "Pocałunek na mrozie", za który dostał nagrodę Dziennikarzy Niezależnych oraz głośną publikację na temat pieriestrojki "Jeszcze Rosja nie zginęła". Jego książka "Spór o Rosję" dostała nagrodę Ayckbourna i Frayna.

Walczył ze stereotypami narosłymi wokół obrazu Rosjan i Rosji w Polsce, przekazując Polakom wiedzę o kulturze rosyjskiej i życiu codziennym w sowieckiej Rosji. Analizował emigracyjną literaturę rosyjską oraz utwory znane z publikacji oficjalnych. Sięgał też do osobistych wspomnień. Był członkiem Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Był też działaczem politycznym i społecznym. W latach 1954-1964 zaangażował się w działalność Studenckiego Teatru Satyryków - STS. Od połowy lat 70. działał w opozycji, współpracował z Komitetem Obrony Robotników, od 1980 roku był członkiem "Solidarności". Po ogłoszeniu stanu wojennego przez blisko rok był internowany. Był adiunktem na Uniwersytecie Jagiellońskim. A w latch 1989-91  przewodniczącym Komitetu do spraw Radia i Telewizji "Polskie Radio i Telewizja". Był też doradcą do spraw polityki wschodniej w rządzie Józefa Oleksego. Zmarł 15 maja 1997 roku.

REKLAMA

W uznaniu wybitnych zasług w działalności publicznej oraz za osiągnięcia w pracy literackiej i publicystycznej został pośmiertnie uhonorowany Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 1999 roku ustanowiono Nagrodę im. Andrzeja Drawicza, przyznawaną osobom, które przybliżają polskie dziedzictwo naukowo-kulturowe, światowej opinii publicznej.

IAR, tj

Zobacz galerię: dzień na zdjęciach >>>