Spójrz w niebo! Coś takiego zdarzy się ponownie za 100 lat!

Jak tłumaczy dr hab. Arkadiusz Olech z Centrum Astronomicznego PAN w Warszawie, wszystkie planety naszego Układu Słonecznego krążą po prawie kołowych orbitach ułożonych prawie w jednej płaszczyźnie. Owo "prawie" robi jednak dużą różnicę.
- Gdyby płaszczyzny orbit planet pokrywały się idealnie z płaszczyzną orbity Ziemi (tzw. ekliptyką), każda planeta wewnętrzna co pewien czas chowałaby się za Słońcem, a innym razem przechodziła na tle jego tarczy. Orbity są jednak minimalnie nachylone do ekliptyki: w przypadku Wenus to nachylenie wynosi 3,4 stopnia. Niby nie jest to dużo, weźmy jednak po uwagę, że tarcza Słońca ma tylko pół stopnia średnicy. Dlatego wcale nie jest łatwo w nią trafić i Wenus najczęściej przechodzi tuż nad lub tuż pod - wyjaśnia.
Do przejścia Wenus na tle tarczy słonecznej może dojść więc tylko wówczas, gdy zostaną spełnione dwa warunki: po pierwsze planeta znajdzie się w dolnej koniunkcji ze Słońcem (co oznacza, że gwiazda, Wenus i Ziemia są ustawione prawie w jednej linii); po drugie, gdy Wenus znajdzie się w pobliżu jednego z węzłów swojej orbity (czyli przecięć orbity planety z ekliptyką).

Dwa ostatnie przejścia Wenus na tle słonecznej tarczy miały miejsce 6 grudnia 1882 roku i 8 czerwca 2004. Następne spodziewane są 6 czerwca 2012 roku i (dopiero!) 10 grudnia 2117 roku.
W nocy z 5 na 6 czerwca w Polsce momenty kontaktów przedstawiają się następująco: pierwszy - 6 czerwca o godz. 0.10; drugi - 6 czerwca o godz. 0.28; środek zjawiska - 6 czerwca o godz. 3.30; trzeci kontakt - 6 czerwca o godz. 6.32; czwarty kontakt - 6 czerwca o godz. 6.50.
Aby obejrzeć zjawisko warto się wyposażyć w specjalne okulary do obserwacji zaćmień Słońca. - Jeśli mamy lornetkę, lunetę lub teleskop, należy ją doposażyć w filtr do obserwacji Słońca. Najprostszy może zostać wykonany z tzw. folii Baadera, która jest tania i bez problemów dostępna w sklepach ze sprzętem astronomicznym - radzi ekspert.
Zobacz galerię: DZIEŃ NA ZDJĘCIACH>>>
PAP,kk