Europanto – nowy unijny język

Posłuchaj

21.02 Anna Ciostek: „Dzisiaj trudno powiedzieć z jakiego języka pochodzi dany termin, przynajmniej jeżeli chodzi o UE”

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

– Polszczyzna zmieniła się już w okresie przedakcesyjnym, wtedy kiedy były tłumaczone dokumenty unijne. Pojawiło się wtedy wiele nowych słów – głównie z dziedziny prawa. Od tamtej pory z wieloma z nich się „zaprzyjaźniliśmy” –  ­­­­takimi jak „prezydencja”, „dyrektywa”, „integracja” czy „obszary wsparcia”. Niektóre pozostały dla nas obce, jak np. „koherencja”, „identyfikowalność”, „kohezja” czy „derogacja”  – stwierdziła Anna Ciostek, tłumaczka przysięgła wyspecjalizowana w tłumaczeniach unijnych, wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim.

O czym do nas się mówi?

W środkach masowego przekazu, kiedy omawiane są sprawy wspólnotowe, często słychać wiele nowych i trudnych słów. Statystyczny Polak nie zawsze ma więc szansę zrozumieć, to co dziennikarze chcą mu przekazać.

– Z jednej strony powinniśmy chronić nasz język, a z drugiej strony dbać o obywateli i o to, aby rozumieli obowiązujące ich prawo. Ważna jest edukacja. Terminów, które już zaistniały w prawie wspólnotowym i zostały przetłumaczone na wszystkie języki UE prawdopodobnie nie da się zmienić, a więc trzeba je przybliżać i wytłumaczyć –  podkreślił Gość PR24.

Wspólny język

Czasami okazuje się, że słowo, będące internacjonalizmem, takie jak np. „subsydiarność”, które jest identyczne w większości języków, doczekało się polskiej wersji – „pomocniczość”.

– Jeżeli chodzi o język UE, to tworzenie internacjonalizmów jest celowe ze względów pragmatycznych. Mamy 24 języki urzędowe w UE, więc unijnym urzędnikom znacznie łatwiej jest pracować nad dokumentami, które zawierają podobne terminy – powiedział Gość PR24.

Niekiedy w wyniku mieszania się kultur i języków powstaje język uniwersalny. Współcześnie dla wielu jest to tzw. międzynarodowy angielski.

– Choć Anglicy uważają, że to nie jest ich angielski – dodał Gość PR24.

PR24/Anna Krzesińska