Nazistowski program "eutanazji", czyli akcja T4. "Likwidacja życia niewartego życia"
Na szczycie hierarchii czystości rasowej znajdowali się Aryjczycy – zmyślona rasa wysokich, smukłych i jasnowłosych ludzi z północnej Europy. Na przeciwnym biegunie usytuowano Żydów, Romów, homoseksualistów i osoby niepełnosprawne. Wyeliminowanie tych grup stało się zasadniczym elementem ideologii nazistów.
2025-01-12, 05:55
Nazistowska koncepcja rasy
Eugenika, czyli koncepcja udoskonalenie gatunku ludzkiego, upowszechniła się pod koniec XIX wieku za sprawą angielskiego badacza Francisa Galtona, przyrodniego brata Karola Darwina. Naukowa teoria o naturalnej selekcji przyjęła wynaturzoną formę w III Rzeszy.
Adolf Hitler w "Mein Kampf" zawarł skrajnie rasistowskie i antysemickie teorie. Powołując się na eugenikę, dowodził istnienia rasy panów. Utworzono specjalny ośrodek badawczy Ahnenerbe, w którym dziesiątki ludzi pracowało nad naukowym udowodnieniem tez szaleńca.
Przygotowano grunt pod program skrajnego barbarzyństwa. Na szczycie hierarchii czystości rasowej znajdowali się Aryjczycy – zmyślona rasa wysokich, smukłych i jasnowłosych ludzi z północnej Europy. Na przeciwnym biegunie usytuowano Żydów, Romów, homoseksualistów i osoby niepełnosprawne. Wyeliminowanie tych grup stało się zasadniczym elementem ideologii nazistów.
Lebensborn. To tu III Rzesza chciała stworzyć z dzieci rasę panów
Aborcja i polityka populacyjna w III Rzeszy. Narzędzie nieludzkiego systemu
"Likwidacja życia niewartego życia"
1 września 1939 roku dekretem Hitlera o "eutanazji" rozpoczęto akcję o kryptonimie T4. W rzeczywistości był to szeroko zakrojony mord na osobach chorych psychicznie i fizycznie. Przystąpiono także do planowania i organizacji tajnej operacji mordowania upośledzonych dzieci.
REKLAMA
Organizatorem zbrodni został osobisty lekarz Hitlera, Karl Brandt, który opracował instrukcję, program działania i nadzorował akcję do samego końca.
Wszystko utrzymywano w głębokiej tajemnicy. Lekarze typowali w poszczególnych szpitalach psychiatrycznych chorych, którzy nie rokowali leczenia. Pacjentów przewożono do ośrodków eksterminacji na terenie Rzeszy (Grafeneck, Brandenburg, Hartheim, Sonnestein, Bernburg oraz Hadamar). Mordowano za pomocą gazu – metodą stosowaną później w obozach zagłady na terenie okupowanej Polski.
Zbrodnia w Chełmie
Akcję, wraz z postępującym frontem, rozszerzono na ziemie polskie. Chorych rozstrzeliwano. Na początku 1940 roku fala akcji T4 dotarła na teren Generalnego Gubernatorstwa. 12 stycznia 1940 roku oddział SS otoczył szpital psychiatryczny w Chełmie. Rozstrzelano 440 pacjentów. Ślady zbrodni dokładnie zatarto.
Narastający sprzeciw, jaki akcja T4 wywołała w społeczeństwie niemieckim oraz interwencja hierarchów Kościoła doprowadziły do oficjalnego przerwania programu "eutanazji" w 1941 roku. Do tego czasu zamordowano co najmniej 70 tysięcy osób. Nieoficjalnie mord trwał – aż do 1945 roku. Jeszcze 30 listopada 1942 roku nakazano szpitalom psychiatrycznym głodzenie pacjentów.
REKLAMA
Posłuchaj
mjm/im
REKLAMA