Agnieszka Radwańska przyjmuje krytykę ojca, ale nie zamierza zmienić trenera

Posłuchaj

Najlepsza polska tenisistka nie spodziewała się, że ten rok ułoży się dla niej tak pomyślnie (IAR)

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Powiązany Artykuł

Radwańska zagrała na nosie malkontentom

W środę Agnieszka Radwańska na konferencji prasowej w Warszawie odpowiadała na pytania dziennikarzy, którzy tłumnie stawili się, by pogratulować tenisistce zwycięstwa w mistrzostwach WTA. Polka podzieliła się wrażeniami ze szczęśliwego dla niej turnieju, zdradziła także, który moment podczas rywalizacji w Singapurze był dla niej najważniejszy.

- Wydaje mi się, że tie-break z Halep był kluczowy, bo gdybym go nie wygrała, to nie byłoby innych meczów. Takie rzeczy nie zdarzają się często, szczególnie jeśli gra się przeciwko takim zawodniczkom jak Rumunka - powiedziała Radwańska, która przegrywała w tie-breaku pierwszego seta 1:5, by go wygrać 7:5.

W finale krakowianka pokonała Czeszkę, Petrę Kvitovą. Po meczu Polka nie mogła powstrzymać łez. Czy były to łzy szczęścia, wzruszenia, a może ulgi, że wreszcie udało się wygrać tak ważną imprtezę? - Po meczu pojawiły się łzy, bo udało się wygrać z tak dobrymi zawodniczkami, wiele rzeczy się na to złożyło - mówiła polska tenisistka.

PolskieRadio.pl/Paweł Kurek

Eksperci byli pod wielkim wrażeniem końcówki sezonu w wykonaniu Polki. Żadna inna zawodniczka ze ścisłej czołówki nie rywalizowała w ostatnich tygodniach z taką intensywnością. Mimo ogromnego zmęczenia, Polka w Singapurze rozegrała niesamowite zawody. Mimo bólu i cierpienia walczyła. A jej trener podczas jednego z meczów motywował podopieczną słowami: bez bólu nie ma chwały. - Teraz może boleć i boli, łatwiej by było wymienić to, co mnie nie boli, ale to nie jest już ważne - mówiła Radwańska.

Radwańska skomentowała także słowa swojego ojca i byłego trenera zarazem, Roberta Radwańskiego, który po wygranej córki w Singapurze stwierdził, iż "jedna jaskółka wiosny nie czyni", wyrażając w ten sposób krytyczną opinię na temat obecnego trenera tenisistki Tomasza Wiktorowskiego. - Z ojcem nie mam od lat nic wspólnego, jeśli chodzi o tenis i karierę zawodową. Ojciec mówi dużo, a ja muszę to przyjmować na klatę, co czasami nie jest miłe - powiedziała Polka i dodała. - Sztabu szkoleniowego nie zmieniam, zostaje taki, jaki był.

Trener Tomasz Wiktorowski PAP/Paweł Supernak

Ten rok nie zapowiadał się dobrze dla Radwańskiej. Jej forma na początku sezonu wyraźnie nie była najwyższa, a w utrzymaniu wyników z dawnych lat nie pomogła nawet współpraca z legendą tenisa Martiną Navratilovą. Po serii porażek m.in. w Australian Open, French Open i Wimbledonie wielu postawiło na niej krzyżyk, wróżąc jej rychły koniec kariery. Ostatecznym przypieczętowaniem porażek był jednak spadek z szóstego na piętnaste miejsce w światowym rankingu.

Dawid Celt, sparingpartner Agnieszki Radwańskiej o sukcesie Polki

PolskieRadio.pl/Paweł Kurek

W tej sytuacji nikt nie przypuszczał, że rok 2015 okaże się rokiem największego sukcesu w karierze tenisistki. Zła passa skończyła się na turniejach w Azji. Radwańska wygrała zawody w Tokio i dotarła do półfinału turnieju w Pekinie. W końcu zapewniła sobie awans do WTA Finals dzięki zwycięstwu w Tiencinie. Mimo, że po krótkim paśmie sukcesów zdarzyło się jej kilka przegranych, Polka oficjalnie wróciła do dobrej formy.

Ku zaskoczeniu wielu udział w Turnieju Mistrzyń przyniósł Radwańskiej najważniejsze trofeum w jej karierze. Polka nie wygrała wszystkich meczów, ale i tak udało się jej dotrzeć do finału, w którym pokonała Czeszkę Petrą Kvitovą.

PolskieRadio.pl/Paweł Kurek

Aneta Hołówek, man, PolskieRadio.pl