Tadeusz Tomaszewski. Świadek płonącej Warszawy
– Dziesięć godzin takiego piekła, że nikt kto tego nie przeżył, nie może powziąć nawet przybliżonego wyobrażenia – wspominał bombardowanie Warszawy na antenie Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa gen. Tadeusz Tomaszewski.
2024-12-10, 05:40
10 grudnia 1894 roku urodził się Tadeusz Tomaszewski, generał, szef sztabu obrony Warszawy.
Po ukończeniu gimnazjum wstąpił do I Brygady Legionów. W 1917 roku rozpoczął naukę w szkole podchorążych, uczył go m.in. gen. Franciszek Kleeberg. Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Walczył m.in. w obronie Lwowa.
W latach dwudziestych pełnił szereg funkcji jako szkoleniowiec i wykładowca uczelni wojskowych. Dowodził też jednostkami artylerii, od 1932 był szefem sztabu Okręgu Korpusu Nr. V w Krakowie. Od 1937 roku pełnił funkcję dowódcy Legii Akademickiej – ochotniczej formacji studentów kształcącej żaków w duchu obronności.
Rozwiązał tę organizację 2 września 1939. Dzień później został powołany na stanowisko szefa sztabu obrony Warszawy. Szef sztabu jest najbliższym współpracownikiem dowódcy i odpowiada za realizację jego rozkazu. Tomaszewski pełnił tę funkcję przy gen. Walerianie Czumie. Mężczyźni znali się prawdopodobnie od 1936 roku, gdy obaj stacjonowali we Lwowie.
REKLAMA
Posłuchaj
Funkcję szefa sztabu pełnił do 29 września. Po kapitulacji Warszawy dostał się do niemieckiej niewoli, w której spędził wojnę. Po uwolnieniu z oflagu został przyjęty do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i został delegatem dowódcy II Korpusu Polskiego w Niemczech.
Po wojnie pozostał na emigracji. 11 listopada 1966 Prezydent RP August Zaleski awansował go do stopnia generała brygady, zmarł 3 grudnia 1967. Nigdy już nie zobaczył Warszawy.
Posłuchaj wspomnień gen. Tomaszewskiego w serwisie specjalnym Radia Wolności >>>>
bm
REKLAMA
REKLAMA