Jacek Zwoźniak - milicja, Wrocław i on

PIEŚNI NIEPOKORNYCH - ZOBACZ SERWIS SPECJALNY POLSKIEGO RADIA >>>>>

Przez niemal całe życie związany był z Wrocławiem. Tam się urodził 17 marca 1952, tam studiował, wreszcie: to tam rozpoczął karierę sceniczną. W latach 70. kabaret BABA i grupa B-Complex, które współtworzył z Kubą Wenclem i Markiem Ferdkiem, były znane w środowiskach studenckich, Zwoźniak występował z nimi na festiwalach.

- Mało ludzi wie, że piosenka "Milicja, Wrocław i ja" wygrała w 1976 roku opolskie Debiuty. Takich piosenek nie transmitowało się wtedy w telewizji, ani nie lansowało na antenie radiowej - mówił w audycji Artura Andrusa z cyklu "Ludzie radosnej piosenki" przyjaciel Zwoźniaka, Roman Chojnacki. 

Posłuchaj

Audycja Artura Andrusa z cyklu "Ludzie radosnej piosenki" poświęcona Jackowi Zwoźniakowi. (PR, 6.02.1994) 8:30

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Ironiczne teksty, ezopowy język, a niekiedy frywolna treść – to znaki rozpoznawcze twórczości wrocławskiego artysty. W "Piosence na wszelki wypadek" trawestował wiersz Broniewskiego "Bagnet na broń" odnosząc się jednocześnie do słynnego pytania "wejdą, czy nie wejdą?". Specjalizował się w parodiach utworów polskich i zagranicznych: "A w wolnych chwilach będę siedział/ Za piecem gdzieś u Pana Boga/Wypiję setę, wszamam śledzia/Aż wreszcie zgaśnie mi podłoga" śpiewał na melodię "Zegarmistrza światła" Tadeusza Woźniaka.

Od 1979 roku swoje utwory prezentował na antenie Polskiego Radia w ramach audycji "Studio 202". Sympatyzował z "Solidarnością", podczas stanu wojennego utrudniano mu występy publiczne, grał w mieszkaniach prywatnych i kościołach. Z tego okresu pochodzą piosenki "Ocalić honor" i "Wróć Polsko do cywila".

Brał udział w I Przeglądzie Piosenki Prawdziwej "Zakazane Piosenki", gdzie zdobył nagrodę Złotego Knebla za piosenkę "Najpiękniejsza w klasie robotniczej" i wspierał kandydatów Komitetu Obywatelskiego w wyborach 4 czerwca 1989. Zginął razem z Kubą Wenclem w wypadku samochodowym.

bm