Nagrody Mediów Publicznych. Znamy tegorocznych laureatów

Posłuchaj

Joanna Wnuk-Nazarowa o nominowanych do Nagrody Mediów Publicznych w kategorii Muzyka (IAR)

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Nagrody przyznają trzy instytucje publiczne: Polskie Radio - w kategorii Muzyka, Telewizja Polska w dziedzinie Obrazu, a Polska Agencja Prasowa w dziedzinie Słowa. Honorowy patronat nad Nagrodami Mediów Publicznych objęła Rada Mediów Narodowych. Zwycięzcy poszczególnych kategorii otrzymają statuetkę oraz 100 tysięcy złotych.

Powrót po 11 latach

Krzysztof Czabański, przewodniczący Rady Mediów Narodowych, podczas powitalnej przemowy, nie krył wzruszenia. Przypomniał, że 11 lat temu razem z Andrzejem Urbańskim wymyślili te nagrody, ale udało się je wręczyć tylko raz.

Szef RMN podkreślił, że nagrody to "interes wzajemny świata kultury i mediów". -  Na tyle, na ile możemy, będziemy wspomagać świat kultury. Liczmy na to, że dzięki współczesnym polskim twórcom nasza oferta programowa stanie się atrakcyjniejsza – wyjaśnił.

Powiązany Artykuł

Nagrody Mediów Publicznych - serwis specjalny

Słowo

W kategorii Słowo nagrodę otrzymał poeta Jarosław Marek Rymkiewicz. Wśród nominowanych byli też historyk prof. Andrzej Nowak, teoretyk i historyk literatury Włodzimierz Bolecki, pisarz, krytyk literacki, producent telewizyjny Andrzej Horubała oraz pisarz i tłumacz Antoni Libera.

- Nagradzamy nie tylko moim zdaniem najwybitniejszego żyjącego poetę, znakomitego prozaika i dramaturga, wytrawnego tłumacza i świetnego znawcę dziejów literatury, ale i niezrównanego eseistę i polemistę - powiedział przewodniczący kapituły w kategorii Słowo Krzysztof Masłoń.

Powiązany Artykuł

Jarosław Marek Rymkiewicz laureatem Nagrody Mediów Publicznych w kat. Słowo

Nagrodę, w imieniu ojca, odebrał syn laureata. Na jego prośbę odczytał wiersz "Ślepy poeta".

Jarosław Marek Rymkiewicz urodził się 13 lipca 1935 w Warszawie. Do jego najważniejszych dzieł należą: "Metafizyka", "Rozmowy polskie latem 1983", "Zachód słońca w Milanówku" i "Żmut". W 2010 został odznaczony Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

Muzyka

Przewodnicząca kapituły w kategorii Muzyka, była minister kultury i wieloletnia dyrektor naczelna i artystyczna Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, Joanna Wnuk-Nazarowa, poinformowała, że nagrodę otrzymał Jan Ptaszyn Wróblewski. 

Jak tłumaczyła, laureat został nagrodzony za niezwykłą osobowość muzyczną, bezprecedensową obecność na jazzowej scenie od ponad 60 lat, za kompozycje które tworzą idiom polskiego jazzu. Podkreśliła też 50-letnią działalność pedagogiczną laureata, który m.in. prowadził warsztaty dla młodych jazzmanów, przypomniała jego nieocenioną i niestrudzoną pracę popularyzatorską na antenie Polskiego Radia od 1970 roku.

- Zupełnie mnie zatkało, jestem piekielnie stremowany - mówił skromnie laureat. - Zwykle stoję w bezpiecznym drugim rzędzie - wyjaśnił z charakterystycznym dla siebie humorem. Podziękował kapitule, że traktuje jazz jako pełnoprawną sztukę, a także muzykom, z którymi występował. Podziękowania otrzymała też radiowa Trójką, którą Jan Ptaszyn Wróblewski przyrównał do swojego drugiego domu.

- Obiecuję, że nie dostanę wody sodowej - zakończył.

Powiązany Artykuł

Jan Ptaszyn Wróblewski laureatem Nagrody Mediów Publicznych za Muzykę

Jan Ptaszyn Wróblewski urodził się 27 marca 1936 w Kaliszu. Nagrał kilkanaście albumów autorskich oraz kilkadziesiąt innych płyt. Jest honorowym obywatelem Kalisza i Zamościa. W 2007 roku został uhonorowany nagrodą Złotego Fryderyka za całokształt twórczości artystycznej. W tym samym roku odebrał również Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

W kategorii Muzyka nominowani byli także: skrzypek, instrumentalista, kompozytor i badacz folkloru Janusz Prusinowski, śpiewaczka, kompozytorka muzyki współczesnej i śpiewaczka Agata Zubel, dyrygent, dyrektor artystyczny orkiestry kameralnej AUKSO Marek Moś i basista, multiinstrumentalista, kompozytor, jeden z czołowych przedstawicieli polskiego rocka progresywnego i elektronicznego Józef Skrzek.

Obraz

Reżyser i scenarzysta teatralny Wawrzyniec Kostrzewski otrzymał statuetkę w kategorii Obraz - ogłosił Przemysław Babiarz, przewodniczący kapituły w tej kategorii. Podkreślił, że laureat odnalazł specyficzny język teatralny, klarowny i adekwatny, którym przemówił do widowni, a także pozwolił odzyskać wiarę, że teatr telewizji jest odrębnym gatunkiem.

- Dla mnie Wyspiański jest fenomenem, który łączy miłość do Polski i jednocześnie bardzo krytyczne spojrzenie na jej największe świętości - przyznał na scenie Wawrzyniec Kostrzewski. Dodał, że w "Wesele" jest wpisana jakaś prawdziwa i głęboka tęsknota za wspólnotą. - Chcę pozostać naiwny w duchu Wyspiańskiego, wierzyć w możliwość osiągnięcia takiej wspólnoty - zakończył.

Powiązany Artykuł

Wawrzyniec Kostrzewski laureatem Nagrody Mediów Publicznych w kategorii Obraz

Wawrzyniec Kostrzewski ma 42 lata, jest synem aktorki Haliny Łabonarskiej. Był kilkakrotnie nagradzany na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" w Sopocie.

W kategorii Obraz nominowani byli również: ilustrator, autor plakatów Wojciech Korkuć, producent telewizyjny Bolesław Pawica, dziennikarz i dokumentalista Zbigniew Rytel i reżyser Krzysztof Talczewski. 

Dodatkowe nagrody

Po wręczeniu statuetek w trzech głównych kategoriach Krzysztof Czabański zapowiedział wręczenie nagród specjalnych. Wskazał też, że nagrody specjalne będą przyznawane corocznie.

Jako pierwszy nagrodę specjalną Nagród Mediów Narodowych otrzymał pisarz Andrzej Dobosz. Laudację wygłosił Wojciech Tomczyk. - Nikt nie pisze i nie mówi tak jak on, wielu próbowało, wszyscy polegli - powiedzał Tomczyk.

Artysta, odbierając nagrodę, podkreślił, że wszystko zawdzięcza swoim nauczycielom. - To, że znalazłem się dzisiaj na tym miejscu, zawdzięczam wieloletnim wysiłkom moich nauczycieli, którzy usiłowali uformować mój umysł- powiedział laureat.

Nagrodę specjalną z rąk prezesa TVP Jacka Kurskiego odebrał też nominowany w kategorii Obraz reżyser filmu "Niepodległość" Krzysztof Talczewski.  Obraz powstał na podstawie archiwalnych, oryginalnych materiałów z lat 1914-1923. Z pojedynczych szczątków utkano całość, która jak żadna książka, pozwala poznać historię, poczuć klimat tamtego czasu i zbliżyć się do postaci historycznych.

- Bardzo nam zależało, żeby film był jak najbardziej obiektywny, żeby pokazywał Polskę 1918 i 1919 roku w sposób jak najbardziej prawdziwy - podkreślił reżyser.

fc