Leśnik, polityk, miłośnik przyrody. Sylwetka Jana Szyszko

Powiązany Artykuł

Nie żyje prof. Jan Szyszko, były minister środowiska w rządzie PiS

Jan Szyszko urodził się w 1944 roku w Starej Miłośnie. Był nauczycielem akademickim, profesorem nauk leśnych, autorem ponad stu publikacji naukowych z zakresu użytkowania zasobów przyrodniczych i ekologicznych. Zasiadał w Sejmie od czterech kadencji.

W 1966 ukończył studia na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, na której uzyskał następnie stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego nauk leśnych. W 2001 otrzymał tytuł naukowy profesora.

Od najmłodszych lat miał styczność z naturą i obserwacją zwierząt, stąd właśnie narodziła się jego miłość do przyrody. 

- Obserwowanie zwierząt zawsze było moją pasją. Zawsze miałem kontakt ze zwierzętami, hodowałem wszystko, co można było hodować - mówił w radiowej Jedynce.

REKLAMA

W Polskim Radiu 24 przyznał kiedyś, że również hodowla zwierząt była czymś, co go zajmowało przez wiele lat. - Dlatego naturalnym wyborem studiów był dla mnie Wydział Leśny w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, chociaż wcześniej złożyłem dokumenty na Technologię Żywności. Jednak gdy przyszedłem do budynku SGGW i wstąpiłem do pawilonu leśnego, to ujrzałem wiszące trofea, również zwierząt egzotycznych, kolekcje motyli, owadów oraz roślin. To przesądziło, że ostatecznie wybrałem Wydział Leśny - mówił Małgorzacie Raczyńskiej-Weinsberg.

Powiązany Artykuł

Jan Szyszko: polowania fascynowały mnie od dziecka

Autor ponad stu publikacji naukowych

Był autorem ponad stu publikacji naukowych z zakresu użytkowania zasobów przyrodniczych i ekologii. Założył i prowadził prywatną stację naukowo-badawczą dla studentów krajowych i zagranicznych.

Uzyskał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Lüneburgu za badania nad biegaczowatymi. Był honorowym obywatelem Wielunia i Krościenka nad Dunajcem. W 2008 otrzymał nagrodę im. Ettore Majorany, przyznawaną m.in. przez Papieską Akademię Nauk.

Krytykował unijną politykę klimatyczną i nawoływał do renegocjacji unijnego pakietu energetyczno-klimatycznego. Był przeciwnikiem zmiany, jaką w poprzedniej kadencji wprowadziła koalicja rządząca PO-PSL, a która zmusiła Lasy Państwowe do wpłat budżetowych; opowiadał się także za całkowitym zakazem przekształceń własnościowych lasów należących do Skarbu Państwa.

REKLAMA

Działalność polityczna

Jego kariera polityczna rozpoczęła się pod koniec lat 80., kiedy działał m.in. w samorządzie podwarszawskiej gminy Wesoła. Od 1991 był działaczem Porozumienia Centrum, a od 1996 wiceprezesem zarządu głównego tej partii. W wyborach prezydenckich w 1995 pełnił funkcję szefa krajowego komitetu wyborczego Adama Strzembosza.

Od 31 października 1997 do 19 października 1999 zajmował stanowisko ministra ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa w rządzie Jerzego Buzka. Następnie sprawował funkcję sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W latach 2001–2005 zasiadał w Trybunale Stanu z ramienia Prawa i Sprawiedliwości.

Od 2001 należał do Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku bez powodzenia kandydował do Sejmu, ale już w 2005 roku zdobył mandat posła na Sejm V kadencji z okręgu podwarszawskiego.

W rządzie Kazimierza Marcinkiewicza sprawował urząd ministra środowiska, a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Pomiędzy tymi okresami był sekretarzem stanu w Ministerstwie Środowiska i kierownikiem tego resortu.

REKLAMA

W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski i wszedł w skład Komisji do Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.

W wyborach w 2011 roku z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, a w 2015 roku został ponownie wybrany do Sejmu. 16 listopada 2015 powołany na ministra środowiska w rządzie Beaty Szydło. 11 grudnia 2017 objął to samo stanowisko w nowo utworzonym rządzie Mateusza Morawieckiego. 9 stycznia 2018 został odwołany z funkcji ministra środowiska.

dn