Anna Chodakowska - aktorka Teatru Narodowego
72 lata temu, 20 lipca 1948 roku, urodziła się polska aktorka filmowa i teatralna, Anna Chodakowska. W swojej karierze miała okazję współpracować z najwybitniejszymi reżyserami i przez lata współtworzyć zespół jednej z najważniejszych scen w kraju, czyli Teatru Narodowego w Warszawie.
2020-07-20, 05:40
Ukończyła warszawską Akademię Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w 1973 roku i wkrótce potem dostała się do zespołu Teatru Narodowego w Warszawie. Powodów jej angażu w tak młodym wieku do jednego z najważniejszych teatrów w kraju należy szukać w dyplomie, który reżyserował Adam Hanuszkiewicz, a w którym Chodakowska zagrała tytułową Antygonę.
U Hanuszkiewicza
- Myśmy mieli poczucie przy tym spektaklu, że musimy zainwestować całą energię, całą swoją emocjonalność - powiedziała Anna Chodakowska w audycji Anny Retmaniak w Polskim Radiu w 2010 roku - Hanuszkiewicz wtedy absolutnie dawał mi wolna rękę. Mówił mi: graj jak czujesz. Nie oszukuj, ale graj jak czujesz - dodawała aktorka.
Posłuchaj
REKLAMA
Za rolę Antygony Chodakowska dostała nagrodę aktorską na 13. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. Od tej pory współtworzyła Teatr Narodowy, którego dyrektorem był wtedy Adam Hanuszkiewicz (do 1983), który bardzo cenił jej umiejętności i często obsadzał ją w głównych rolach.
Zagrała między innymi Balladynę w spektaklu z 1974 roku, czy Salomeę w "Śnie srebrnym Salomei" (1977). Wystąpiła także w innych spektaklach Hanuszkiewicza, takich jak: "Dziady cz. III" (1978), "Treny" według Jana Kochanowskiego (1979), "...I dekameron" (1980) czy "Leśmian" (1982). Ponadto występowała w spektaklach innych reżyserów: "Troilus i Kresyda" Marka Grzesińskiego (1978) czy "Romeo i Julia" (1981) Ryszarda Peryta.
U Grzegorzewskiego
Od 1983 roku przez kolejnych 20 lat Chodakowska była związana z warszawskim Teatrem Studio, prowadzonym przez Jerzego Grzegorzewskiego. Podobnie jak Hanuszkiewicz Grzegorzewski również wysoko cenił Chodakowską i chętnie ją obsadzał. Zagrała między innymi w jego "Pułapce" (1984) Tadeusza Różewicza, "Operze za trzy grosze" (1986) Bertold Brechta i w przedstawieniu "Tak zwana ludzkość w obłędzie" (1987). Ponadto w tym okresie współpracowała też między innymi z Tadeuszem Łomnickim czy Antonim Liberą, u którego wystąpiła w dwóch spektaklach Beckettowskich: w "Komedii" (1985) i w "Katastrofie" (1986).
Aktorka śpiewająca
Anna Chodakowska należy do aktorek tzw. "śpiewających". Przed studiami w Akademii Teatralnej uczyła się wokalistyki w szkole muzycznej, dlatego oddzielną gałęzią jej działalności były przedstawienia muzyczne i recitale. Najważniejsze z nich to: "Piosenki Leo Ferre" (1987) w reżyserii Romualda Szejda, "Klipsy" i "Cicha woda" przygotowane wspólnie z Barbarą Dziekan, a także "Msza wędrującego" w reż. Krzysztofa Bukowskiego, gdzie śpiewała poezje Edwarda Stachury. Zwłaszcza to ostatnie przedstawienie wystawione w Teatrze Stara Prochownia cieszyło się dużym powodzeniem a aktorka wystąpiła w nim ponad 500 razy w różnych miejscach Polski.
REKLAMA
Spotkania
W następnych latach Chodakowska występowała w przedstawieniach kolejnych reżyserów, ale do najistotniejszych należy zaliczyć rolę tytułową w "Kasandrze" Christy Wolf w inscenizacji następnego po Grzegorzewskim wizjonera teatru: Leszka Mądzika i reżyserii Krzysztofa Bukowskiego czy ponownie "Antygonę" we własnej reżyserii. Od 1997 roku Chodakowska ponownie została aktorką Teatru Narodowego, do którego powróciła wraz z objęciem dyrekcji teatru przez Jerzego Grzegorzewskiego. Tu wystąpiła w jego "Nocy listopadowej" (1997), "Halce Spinozie" (1998), "Nowym Bloomusalem" (1999), "Weselu" (2000) a także "Duszyczce" (2004). W tym ostatnim przedstawieniu stworzyła jedną z lepszych swoich ról.
U Englerta
Za dyrekcji Jana Englerta w Teatrze Narodowym występowała także w przedstawieniach w jego reżyserii, z których najważniejszych był zapewne "Iwanow" wg Antoniego Czechowa (2008). Ważnym spotkaniem była też jej współpraca z wybitnym francuskim reżyserem Jacques'em Lassalle'em, który wystawił w Teatrze Narodowym spektakl "Tartuffe albo szalbierz" wg Moliera.
Chodakowska występowała też w spektaklach reżyserów młodego pokolenia, m.in. w "Aktorze" w reżyserii Michała Zadary czy "Orestei" Mai Kleczewskiej. Według recenzentów Chodakowska należała także do najjaśniejszych punktów w spektaklu muzycznym "Fotel pijany" z piosenkami Toma Waitsa w reżyserii Marcina Przybylskiego.
Przed kamerą
Równolegle z karierą teatralną aktorka występowała także w kinie. Zagrała w blisko 30 filmach i serialach oraz pojawiała się w spektaklach Teatru Telewizji. Ważniejsze role stworzyła w filmach: "Justyna" (1997) Gerarda Zalewskiego, "Biały mazur" (1978) Wandy Jakubowskiej, "Bestia" 1978 Jerzego Domoradzkiego, "Widziadło" (1983) Marka Nowickiego, "Dziewczęta z Nowolipek" (1985) Barbary Sass czy "1968. Szczęśliwego Nowego Roku" (1992) Jacka Bromskiego. Filmy te nie należą do obrazów najbardziej popularnych, ale Chodakowska miała okazję zaprezentować w nich szerokie spektrum aktorskich możliwości. Wcieliła się zarówno w kobietę bierną, zmysłową kochankę czy kobietę demoniczną. W 1980 roku Chodakowska otrzymała nagrodę Złoty Ekran za role w dyptyku filmowym "Justyna i Dorota" w reżyserii Gerarda Zalewskiego oraz w spektaklu telewizyjnym "Kartoteka" Tadeusza Różewicza w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego.
REKLAMA
Chodakowska do dziś jest aktorką Teatru Narodowego. Prace twórczą w latach dwutysięcznych zaczęła też łączyć z polityką - dwukrotnie ubiegała się o funkcję senatora.
az
REKLAMA