Cyprian Godebski - to on stał za pomnikiem Adama Mickiewicza w Warszawie

107 lat temu, 25 listopada 1909 roku, zmarł w Paryżu znany polski rzeźbiarz Cyprian Godebski. Polakiem wywodził się z rodziny polskich działaczy niepodległościowych, których emigracja rzuciła aż do Francji. To tam urodził się w 1835 roku. Był nie tylko synem, ale również wnukiem patriotów walczących z zaborcami. 

W swojej twórczości Godebski kierował się zasadami sztuki akademickiej, bazującej w swoich założeniach na nawiązywaniu do tradycji dawnych stylów historycznych. Przykładem tego jest choćby neoklasycystyczny Pomnik Adama Mickiewicza w Warszawie. Godna, wysoka na 420 cm, postać wieszcza, często określana mianem "spiżowej postaci" - silnej i nieugiętej - stoi z lekko uniesioną głową, w stylowym surducie z lewą ręką opuszczoną dla podtrzymania zarzuconego na ramię płaszcza. To, co wyróżnia pozę figury jest prawa dłoń złożona na sercu. Gest ten współgra z alegoryczną ozdobą w formie głowy greckiego boga Apollina umieszczoną w dolnej części piedestału, poniżej której znajduje się tablica z wymownym napisem "Adamowi Mickiewiczowi – Rodacy 1898".

Na stronach portalu Culture.pl, Piotr Szubert tak charakteryzuje jego twórczość: "Godebski zasłynął również jako autor kompozycji alegorycznych (m.in. Geniusz i siła brutalna, 1888; Marzenie o sławie, 1894) i rzeźb salonowych o tematyce mitologicznej (np. grupa Lubieżność i niewinność zwana też Satyr i Nimfa lub Kuszenie z 1881 oraz Amor żebrzący, 1882). Zajmował się ponadto rzeźbą portretową i sepulkralną (m.in. nagrobki Teofila Gauthier na cmentarzu Montmartre i Hektora Berlioza na Pere-Lachaise w Paryżu)".

Co ciekawe, Godebski współpracujący z różnymi uczelniami artystycznymi często zmieniał miejsca swojego pobytu - Lwów, Wiedeń, Petersburg, kilkukrotnie Paryż, także Belgia i Francja. Ważne były również jego pobyty w Warszawie w 1870 i 1875 roku. Pisywał wtedy felietony "Listy o sztuce", zamieszczane na łamach "Gazety Polskiej". Zarówno w Warszawie jak i w Paryżu prowadził także salony intelektualno-artystyczne, skupiające luminarzy polskich elit artystycznych. Dość powiedzieć, że we Francji był wielce uznawanym artystą, co potwierdził fakt mianowania go w 1877 roku członkiem francuskiej Akademii Narodowej, a w 1889 roku został oficerem Legii Honorowej.

REKLAMA

PP