Ekstraklasa: przypadek Podbeskidzia Bielsko-Biała wpłynie na system rozgrywek?

Posłuchaj

Trener Robert Podoliński przeprosił za to, że zawiódł kibiców (IAR)

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

Reforma, zakładająca podział ligi (i dotychczas zgromadzonych punktów) na grupę mistrzowską i spadkową po 30. kolejkach ma swoich zwolenników i przeciwników od samego początku, czyli od sezonu 2013/2014.

Ci pierwsi wskażą przede wszystkim na emocje do końca i większy zarobek klubów z transmisji i tzw. dnia meczowego. Będą oczywiście mieli rację.

Powiązany Artykuł

"Zawiedliśmy siebie samych i całe Bielsko"

Krytycy natomiast będą mówić o „meczach za 1.5 pkt” w sezonie zasadniczym, możliwości utrzymania się przez drużynę, która przez cały sezon spisywała się fatalnie, a ligę obroniła dzięki podziałowi punktów i kilku dobrym meczom na koniec (analogicznie spaść może drużyna, która prezentowała się solidnie przez większość meczów, a dołek formy na koniec będzie oznaczał degradację). Oni również będą mieli rację.

O ile poprzednie dwa sezony broniły entuzjastów reformy, a ligę opuszczały zespoły, które już po fazie zasadniczej znajdowały się w strefie spadkowej, to w tym sezonie może przybyć oponentów.

Oto bowiem do 1. ligi spada drużyna, która „dogrywkę” w postaci siedmiu dodatkowych meczów zaczynała na najwyższym (dziewiątym) miejscu w grupie spadkowej, a nad strefą spadkową miała siedem punktów przewagi.

Podział punktów zredukował różnicę do zaledwie trzech „oczek”, czyli tak naprawdę do dystansu jednego wygranego meczu. W kolejnych sześciu zdołali jednak wywalczyć tylko jeden punkt i na kolejkę przed końcem opuszczają elitę.

Reforma stresuje piłkarzy?

Pytanie, czy jest to sprawiedliwe? „Nikt nie bronił im grać tak, jak w sezonie zasadniczym” - powiedzą pewnie obrońcy reformy.

I tu kolejne pytanie. Czy jednak nie zabroniła im właśnie reforma? W wyniku zamieszania z odjęciem punktu Lechii Gdańsk, następnie z jego zwrotem, a na koniec z wycofaniem się Lechii z roszczeń, Podbeskidzie przeszło drogę z „nieba” do „piekła”.

Czytaj dalej

Podbeskidzie z hukiem spada z elity

Przez kilkadziesiąt godzin ekipa z Bielska-Białej była uczestnikiem grupy mistrzowskiej. Dawało to jej pewne utrzymanie, a nawet możliwość walki o europejskie puchary. Nie ma co ukrywać, bielszczanom zależało głownie na tym pierwszym.

Kiedy jednak okazało się, że muszą walczyć o ligowy byt (który wydawał się formalnością), uszło z nich powietrze.

Jak bowiem inaczej wytłumaczyć dwa wyniki podopiecznych Roberta Podolińskiego uzyskane w starciu z Termalicą Bruk-Bet Nieciecza? 9 kwietnia w meczu o awans do czołowej „8” spokojnie wygrali 2:0, tydzień później na tym samym stadionie w meczu o utrzymanie przegrali 0:1. Jak w końcu wytłumaczyć, że „Górale” w sezonie zasadniczym w starciu z Górnikiem Łęczna wygrali i u siebie i na wyjeździe, a we wtorek w meczu ostatniej szansy polegli w Łęcznej 1:5? Przecież nie zapomnieli jak się gra w piłkę.

Z tym samym Górnikiem, który nie jest jeszcze pewny utrzymania. Ewentualny spadek klubu z Lubelszczyzny rozpocznie lawinę komentarzy, że skoro Podbeskidzie przegrało aż 1:5 w starciu z innym spadkowiczem, to Ekstraklasa po prostu im się nie należała. A dyskusje o ESA37 będą trwały w najlepsze. Już wcześniej prezesi ekstraklasowych klubów podjęli decyzję, że w kolejnym sezonie rozgrywki zachowają obecny kształt. Na jak długo?

Bartosz Orłowski, PolskieRadio.pl