Okrągłe urodziny polskiej ikony tenisa
Wojciech Fibak ma na koncie cztery wielkoszlemowe ćwierćfinały - Roland Garros (1977 i 1980 r.), Wimbledon i US Open (oba w 1980 r.). W 1976 roku zagrał w finale kończącego sezon turnieju masters, przegrywając z Hiszpanem Manuelem Orantesem
2012-08-30, 15:00
Posłuchaj
Doskonale radził sobie w grze podwójnej. Zwyciężył m. in. w Australian Open (1978 r.) w parze z Australijczykiem Kimem Warwickiem. Rok wcześniej doszedł do finału French Open z Czechem Janem Kodeszem. Liczne sukcesy odnosił też grając w parze z Holendrem Tomem Okkerem i Niemcem Karlem Meilerem. Z Okkerem zwyciężył w 1978 roku w Kansas City w finale cyklu WCT zdobywając tytuł mistrzów świata.
Początki kariery Fibaka nie były jednak łatwe. W roku 1974 zdecydował się porzucić studia i wyruszyć na podbój tenisowego świata, wbrew zakazowi Polskiego Związku Tenisowego. Przez pewien czas był uważany za sportowego banitę, ale coraz liczniejsze sukcesy sprawiły, że niebawem wrócił do reprezentacji daviscupowej.
Na korcie zarobił ponad 2 miliony 700 tysięcy dolarów, co na ówczesne realia było sumą imponującą. Sukces finansowy Fibaka wynikał głównie z faktu, że często uczestniczył w turniejach firmowanych przez WCT, gdzie płacono lepiej niż w cyklu Grand Prix.
Po zakończeniu kariery zawodniczej zajął się biznesem i kolekcjonowaniem dzieł sztuki. W 1990 objął funkcję kapitana daviscupowej reprezentacji Polski. Przez pewien czas był także prezesem Polskiego Związku Tenisowego, pełnił funkcję konsula honorowego RP w Monako.
IAR, ah
REKLAMA