"Niepobici przez wroga i zawsze zwycięscy". Święto 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka

Powiązany Artykuł

Szef Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk podkreślił w liście fenomen Pierwszej Dywizji Pancernej. - Nigdy niepobici przez wroga i zawsze zwycięscy zyskali podziw sojuszników i wdzięczność mieszkańców wyzwalanych miejscowości - napisał w liście przesłanym do weteranów walk dywizji generała Maczka w Belgii, Francji i Holandii.

O dowodzącym dywizją generale Stanisławie Maczku szef Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych napisał, że był jednym najdzielniejszych i najwybitniejszych polskich dowódców podczas II wojny światowej oraz człowiekiem, który swoją postawą i szlachetnością zyskał miłość podkomendnych.

Utalentowany przywódca

Prezes Stołecznego Środowiska 1. Dywizji Pancernej podpułkownik Janusz Gołuchowski podkreślił, że generał Maczek był jednym z najbardziej utalentowanych przywódców z okresu II wojny światowej.

- Generał to był wyjątkowy człowiek, kochał żołnierzy, a żołnierze kochali jego, natomiast jako żołnierz był wspaniałym dowódcą, bo nie przegrał w życiu żadnej bitwy, był genialnym strategiem przede wszystkim" - mówił Janusz Gołuchowski.

Ambasador Francji w Polsce Frederic Billet zwrócił uwagę, że pamięć o generale Maczku i jego Dywizji założonej we Francji z 10 Brygady Zmechanizowanej Pancernej zyskała wielką wdzięczność Francuzów. 1. Dywizja Pancerna powstała 25 lutego 1942 r. na rozkaz naczelnego wodza generała Władysława Sikorskiego.

Powiązany Artykuł

Front zachodni

W sierpniu 1944 roku, działając w składzie 1. Armii Kanadyjskiej, dywizja została przerzucona na front zachodni do Francji. Tam w bitwie pod Falaise odegrała kluczową rolę w zamknięciu okrążenia wokół niemieckich 7. Armii i 5. Armii Pancernej.

Zwycięski szlak bojowy dywizji wiódł następnie przez północną Francję, Belgię, Holandię, gdzie polscy "Pancerniacy" wyzwolili z rąk niemieckich szereg miast. W sposób szczególny zapisały się ciężkie walki o wyzwolenie holenderskiej Bredy, z której polscy żołnierze wyparli niemieckie oddziały bez strat w ludności cywilnej i uszczerbku dla zabytkowej architektury miasta.

W drugiej połowie kwietnia 1945 roku 1. Dywizja Pancerna przekroczyła granicę niemiecką i wzięła udział w ostatniej ofensywie na Niemcy. Zwycięski pochód formacji zakończył się 5 maja 1945 roku zdobyciem przez żołnierzy generała Maczka portu wojennego w Wilhelmshaven w północno-zachodnich Niemczech.

Uroczystości przy pomniku 1 Dywizji Pancernej zorganizował Urząd do Spraw Kombatantów oraz burmistrz dzielnicy Żoliborz.

pkur