Nagroda im. Jerzego Giedroycia przyznana

Nagrodę ustanowiła "Rzeczpospolita" we współpracy z Instytutem Literackim w Paryżu w 2001 roku, w pierwszą rocznicę śmierci Jerzego Giedroycia. Dziś wręczyli ją: minister spraw zagranicznych Grzegorz Schetyna i redaktor naczelny dziennika Bogusław Chrabota.

Słowo wstępne wygłosił Adam Daniel Rotfeld, były minister spraw zagranicznych, współprzewodniczący Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych, współzałożyciel i członek władz kilku fundacji, m.in. Centrum im. Bronisława Geremka oraz Fundacji Ryszarda Kapuścińskiego. Opisując pryncypia polskiej racji stanu odniósł się do sytuacji bieżącej. - Rosja jest słaba, zapędzona do narożnika i może być niebezpieczna, bo może zachowywać się irracjonalnie. (...) My i Zachód musimy budować własny plan działania, a nie zajmować się wyłącznie reagowaniem na to, co uczyni Rosja - mówił Rotfeld.

Mowę laudacyjną wygłosiła Agnieszka Romaszewska-Guzy - dziennikarka, także wyróżniona w poprzednich latach nagrodą im. Jerzego Giedroycia. 

Paweł Kowal jest politykiem, historykiem i politologiem. W latach 2005–2009 był posłem na Sejm V i VI kadencji. W rządzie Jarosława Kaczyńskiego pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 2009–2014 był posłem do Parlamentu Europejskiego. Przystąpił do grupy Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy, objął funkcję przewodniczącego delegacji do komisji współpracy parlamentarnej UE–Ukraina.

REKLAMA

Po odejściu z PiS, w latach 2011–2013 stał na czele partii Polska jest Najważniejsza. Od 2013 roku jest przewodniczącym Rady Krajowej Polski Razem.

Paweł Kowal to działacz społeczny, w latach 1996 –1998 był prezesem Klubu Jagiellońskiego, przez wiele lat był też współpracownikiem krakowskiego Ośrodka Myśli Politycznej, gdzie kierował m.in. programem "Państwo polskie wobec Polaków na Wschodzie". Należy do Stowarzyszenia Wspólnota Polska.

Pracował też jako ekspert w Muzeum Powstania Warszawskiego, był współautorem koncepcji muzeum. Od 2005 roku jest członkiem honorowym Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. W tym roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W tegorocznej XIV edycji nagrody im. Jerzego Giedroycia nominowani byli także:
-  
Basil Kerski (redaktor "Magazynu Polsko-Niemieckiego DIALOG", dyrektor Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku)

REKLAMA

-  
Jan Tombiński (ambasador Unii Europejskiej na Ukrainie)

-  
Zdzisław Najder (były dyrektor Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa)

- 
Zbigniew Bujak (działacz opozycyjny w czasach PRL, współzałożyciel Komitetu Obywatelskiego Solidarności z Ukrainą)

-  
Jerzy Hoffman (reżyser i scenarzysta filmowy)

REKLAMA

-  
Zygmunt Skórzyński (socjolog, prezes Fundacji Polska w Europie, współtwórca Klubu Inteligencji Katolickiej)

W poprzednich latach laureatami Nagrody Giedroycia byli: Jan Malicki (historyk, publicysta i opozycjonista), Zygmunt Berdychowski (polityk, działacz rolniczej "Solidarności"), Krzysztof Czyżewski (pomysłodawca Fundacji Pogranicze), Zbigniew Gluza (redaktor i wydawca, inicjator ogólnopolskiego, niezależnego Archiwum Wschodniego), Natalia Gorbaniewska (rosyjska poetka i dysydentka, tłumaczka literatury polskiej),   Marek Karp (sowietolog, założyciel i wieloletni dyrektor Ośrodka Studiów Wschodnich), Jerzy Kłoczowski (historyk), Andrzej Nowak (historyk, sowietolog, publicysta), Bohdan Osadczuk (ukraiński publicysta i dziennikarz, sowietolog, badacz historii Europy Środkowo-Wschodniej), Tomasz Pietrasiewicz (działacz kulturalny i niepodległościowy, reżyser), Jerzy Pomianowski (eseista, ekspert do spraw historii Europy Wschodniej), Andrzej Przewoźnik (historyk, sekretarz generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa), Agnieszka Romaszewska-Guzy (dziennikarka prasowa i telewizyjna, dyrektor Biełsat TV) i Timothy Snyder (amerykański historyk).

Wyróżnienie jest przyznawane pod patronatem Prezydenta RP. Otrzymują je osoby lub instytucje, które w swojej działalności publicznej kierują się zasadami wytyczonymi przez Jerzego Giedroycia: bezinteresowną troską o sprawy publiczne, prowadzeniem polityki rozumianej jako służba krajowi, umacnianiem pozycji Polski we Wspólnocie Europejskiej, podtrzymywaniem dobrych stosunków z narodami Europy Wschodniej, a także pracą nad rozwojem polskiej niepodległościowej myśli politycznej.

Zobacz serwis specjalny - Jerzy Giedroyc>>>

REKLAMA

Jerzy Giedroyc urodził się w Mińsku w 1906 roku w rodzinie wywodzącej się z książęcego rodu Wielkiego Księstwa Litewskiego. W latach 1924–1931 studiował prawo i historię na Uniwersytecie Warszawskim. Wtedy też związał się z obozem młodokonserwatystów. Po przewrocie majowym w 1926 roku był jednym z liderów studenckiej organizacji o charakterze propaństwowym Myśl Mocarstwowa.

Od 1930 roku kierował "Dniem Akademickim" – cotygodniowym dodatkiem do "Dnia Polskiego", przekształconym potem w czasopismo "Bunt Młodych". W 1936 roku "Bunt Młodych" z kolei został przemianowany na "Politykę" i stał się tygodnikiem.

W czasie II wojny jako żołnierz Brygady Karpackiej Giedroyc brał udział w walkach w Egipcie oraz w obronie Tobruku. Po połączeniu Brygady z wojskami generała Władysława Andersa zaczął pracę w Biurze Propagandy II Korpusu. To wtedy poznał wielu swych późniejszych współpracowników z "Kultury". Byli wśród nich m.in.: Józef Czapski, Juliusz Mieroszewski, Zofia i Zygmunt Hertzowie, Gustaw Herling-Grudziński.

polskieradio.pl

REKLAMA