Wiadomo już, jak będzie wyglądać pomnik rotmistrza Pileckiego w Warszawie

Autorami zwycięskiego projektu jest Jacek Kiciński i Rafał Stachowicz z Siemianowic Śląskich. Warszawski ratusz, który ogłosił konkurs uważa, że ta propozycja została nagrodzona za "udane wpisanie się w kontekst miejsca za pomocą czystej, geometrycznej formy i klarownej kompozycji upamiętnienia".
- Jednolita bryła, przełamana ekspresyjnym elementem rzeźbiarskim, posiada z jednej strony wymiar monumentalny, z drugiej zaś jest naturalnym nośnikiem przekazu informacyjnego, który dzięki starannemu opracowaniu wzmacnia siłę wyrazu całej kompozycji - uzasadniono wybór. Zwycięzca otrzyma nagrodę w wysokości 60 tys. zł oraz zaproszenie do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki na wykonanie projektu.

Zwycięski projekt "Morfes". Foto: PAP/Radek Pietruszka

Przyznano także dwie drugie nagrody, w wysokości 30 tys. zł. Otrzymały je prace Agnieszki Świerzowicz-Maślaniec z Krakowa oraz Stanisław Szwechowicz i Jan Raniszewski z Gdańska. Dodatkowo wyróżniono projekty Marka Maślańca i Józefa Murzyna z Krakowa - otrzymali oni po 10 tys. zł.
Wszystkie zgłoszone projekty pomnika rotmistrza Pileckiego będzie można oglądać na wystawie pokonkursowej, otwartej w sali Kisielewskiego Pałacu Kultury i Nauki. Wystawa będzie otwarta do 10 grudnia.

Serwis HISTORIA>>>
Witold Pilecki urodził się w 1901 roku w Rosji, dokąd władze carskie zesłały jego rodzinę za udział w powstaniu styczniowym. Po powrocie do wskrzeszonej Polski w latach 1918-1920 służył w wojsku. Walczył z bolszewikami, między innymi w bitwie warszawskiej.
Po wybuchu II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej. Tuż po klęsce współtworzył konspirację. W listopadzie 1939 roku był jednym z organizatorów Tajnej Armii Polskiej, która weszła później w skład Związku Walki Zbrojnej.
W 1940 roku po tym, jak Niemcy utworzyli obóz Auschwitz - zaproponował dowództwu, że dobrowolnie przedostanie się do niego, by zbierać informacje oraz utworzyć ruch oporu. Specjalnie dał się złapać na Żoliborzu. Jako Tadeusz Serafiński został deportowany do obozu we wrześniu 1940 roku. Stworzył tam Związek Organizacji Wojskowej, którego członkami byli między innymi Bronisław Czech, Xawery Dunikowski i Stanisław Dubois. Pilecki opracowywał pierwsze raporty o ludobójstwie w Auschwitz, które trafiały na Zachód.
W kwietniu 1941 roku uciekł z obozu. Był jednym z dowódców Kedywu AK. Walczył w Powstaniu Warszawskim. Trafił do niemieckiej niewoli. Więziony był w stalagach Lamsdorf i Murnau. Po wyzwoleniu wstąpił do 2. Korpusu Polskiego. Na osobisty rozkaz gen. Władysława Andersa przedostał się do Polski, by prowadzić działalność wywiadowczą dla 2. Korpusu. Nie zareagował na rozkaz ucieczki z Polski wydany przez Andersa.
W maju 1947 roku został aresztowany przez UB. Torturowany, wyznał żonie: "Oświęcim to była igraszka". Został oskarżony m.in. o działalność wywiadowczą na rzecz rządu emigracyjnego. W procesie tzw. grupy Witolda został skazany na śmierć. Wyrok wykonano 15 maja 1948 roku. Miejsce jego pochówku jest nieznane. W 1990 roku. wyrok na rotmistrza Pileckiego został anulowany.

W 2006 roku. podczas obchodów 62. rocznicy powstania warszawskiego prezydent Lech Kaczyński przyznał Witoldowi Pileckiemu pośmiertnie Order Orła Białego.

Więcej o Witoldzie Pileckim w serwisie specjalnym - Żołnierze Wyklęci >>>

PAP/asop