Raport organizacji pozarządowych: brak spójnej polityki wobec dzieci

Każdy kraj, który ratyfikował Konwencję o prawach dziecka - Polska zrobiła to w 1991 roku - ma obowiązek co 5 lat przedstawiać oficjalny raport z realizacji zapisów tego dokumentu. Raport przygotowuje rząd. Swoje raporty mogą przygotować także organizacje pozarządowe.

Rządowy raport za lata 1999-2010 został przekazany w 2012 r.; alternatywny za ten okres - w 2014 r. Na początku lutego organizacje zaprezentowały raport alternatywny podczas Sesji Roboczej Komitetu Praw Dziecka w Genewie; rząd przedstawi tam swoje stanowisko we wrześniu. Na podstawie tych dwóch dokumentów oraz wysłuchania obu stron Komitet Praw Dziecka przygotuje wiosną przyszłego roku zalecenia dla Polski.

- Rząd koncentruje się na tym, co już zrobił, my koncentrujemy się na tym, czego jeszcze nie zrobiono, a co powinno być - wskazała wiceprezes zarządu Fundacji Dzieci Niczyje Maria Keller-Hamela. - W żadnym kraju nie ma idealnego systemu ochrony dzieci, ale musimy do niego dążyć – dodała.

Brak strategii

Raport alternatywny odnosi się bezpośrednio do zaleceń Komitetu Praw Dziecka przedstawionych Polsce w 2002 r. oraz do raportu rządu polskiego przedłożonego Komitetowi w 2012 r. Autorzy raportu alternatywnego uważają, że w Polsce brakuje spójnej polityki na rzecz dzieci, nie ma strategii ani mechanizmu koordynującego działania na rzecz najmłodszych prowadzonych przez poszczególne ministerstwa. Przekonują, że trudno jest oszacować, ile inwestujemy w dzieci, gdyż każdy resort ma własny budżet, w którym wydatki na dzieci nie są wydzielone lub dane są zbierane w sposób uniemożliwiający ich porównywanie z danymi innych. Jak wskazują, monitoring sytuacji dzieci jest niewystarczający.

REKLAMA

Edukacja i niebezpieczeństwa

Raport alternatywny porusza kwestie związane z edukacją, zdrowiem oraz ochroną dzieci przed przemocą i wykorzystywaniem seksualnym. Zwraca też uwagę na szczególne problemy, jakich doświadczają dzieci w pieczy zastępczej, dzieci cudzoziemskie czy też dzieci romskie. Porusza temat ubóstwa i wykluczenia społecznego dzieci oraz odnosi się do braku poszanowania poglądów dziecka w sprawach, które go dotyczą.

Wśród zaleceń raportu znalazły się m.in. konieczność uregulowania w Kodeksie postępowania karnego kwestii związanych z reprezentacją dziecka w postępowaniu karnym, np. w sytuacjach gdy są ofiarami przemocy.

Dzieci z domów dziecka

Raport rekomenduje także m.in. właściwe przygotowane i przeszkolenie kandydatów na kuratorów procesowych, konieczność wypracowania standardów protokołu przesłuchania dziecka oraz organizowanie szkoleń nt. sposobu prowadzenia przesłuchania dziecka.

- Powstał artykuł, że dzieci maja być jednokrotnie przesłuchiwane bezpośrednio przez sędziego, ale nikt nie pomyślał, że sędziowie muszą być przeszkoleni. Rozmawianie z dziećmi o tym, co je spotkało, nie jest łatwe, wymaga przygotowania - podkreśliła Keller-Hamela.

REKLAMA

W raporcie zalecono m.in. wprowadzenie rozwiązań nadających priorytet sprawom z udziałem dzieci zarówno w sądach rodzinnych jak i karnych.

- Dzieci nie mają czasu na to, żeby dwa, trzy, cztery, pięć lat czekać na rozstrzygnięcie sądu na przykład w sprawie miejsca ich pobytu. Mamy w domach dziecka bardzo dużo dzieci, które nie są sierotami. Albo trzeba wesprzeć rodziców albo umieścić gdzieś na stałe dzieci - wskazała Keller-Hamela.

Pomoc rodzinom zastępczym

Raport wskazuje na konieczność bardziej efektywnego wsparcia funkcjonujących rodzinnych form opieki zastępczej, rozwój zasobów mieszkań chronionych, w tym z przeznaczeniem dla usamodzielniających się wychowanków opieki zastępczej, zwiększenie liczby psychiatrów dziecięcych.

Raport rekomenduje ponadto np. wyrównywanie szans edukacyjnych dzieci ze wsi i uboższych środowisk, zwiększanie umiejętności cyfrowych nauczycieli wszystkich przedmiotów.

REKLAMA

pp/PAP