Mieczysław Dziemieszkiewicz ps. "Rój" i Bronisław Gniazdowski ps. "Mazur" upamiętnieni

W mazowieckich Szyszkach Włościańskich odsłonięto tablicę pamiątkową oraz towarzyszący jej krzyż ku czci pamięci dowódcy oddziału Narodowego Zjednoczenia Wojskowego Mieczysław Dziemieszkiewicz ps. "Rój" oraz jego podwładnego Bronisława Gniazdowskiego ps. "Mazur". 

2018-04-14, 20:08

Mieczysław Dziemieszkiewicz ps. "Rój" i Bronisław Gniazdowski ps. "Mazur" upamiętnieni
Ceremonia odsłonienia i poświęcenia krzyża i tablicy upamiętniającej Mieczysława Dziemieszkiewicza ps. "Rój" oraz Bronisława Gniazdowskiego ps. "Mazur". Foto: PR/Mateusz Rekłajtis

Płytę umieszczono w miejscu, gdzie 13 kwietnia 1951 r. obaj żołnierze, zdradzeni i wydani agentom UB, stracili życie w trakcie próby przedarcia się przez obławę. 

W ceremonii odsłonięcia i poświęcenia tablicy pamiątkowej oraz krzyża udział wzieli m.in. sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Maciej Wąsik, Jacek Pawłowicz, dyrektor Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL oraz rodziny zamordowanych żołnierzy, okoliczni mieszkańcy i przedstawiciele wielu środowisk patriotycznych.


St. sierż. Mieczysław Dziemieszkiewicz "Rój"

REKLAMA

Pochodził z patriotycznej rodziny, w latach okupacji niemieckiej związanej z Narodowymi Siłami Zbrojnymi (jego starszy brat Roman Dziemieszkiewicz "Pogoda" pełnił m.in. funkcję komendanta Powiatu NSZ Ostrołęka). Współpracował z NSZ i uczestniczył w tajnym nauczaniu na poziomie szkoły średniej, odbywającym się w Makowie Mazowieckim.

Mieczysław Dziemieszkiewicz "Rój", po środku z pepeszą w dłoni
Mieczysław Dziemieszkiewicz "Rój", po środku z pepeszą w dłoni; foto: www.bbn.gov.p

Wiosną 1945 r. został wcielony do "ludowego" WP, skąd zbiegł i wstąpił do oddziału partyzanckiego NSZ (NZW) dowodzonego ppor. Mariana Kraśniewskiego "Burzę". Początkowo dowodził drużyną, wyróżniając się odwagą osobistą w akcjach z zakresu samoobrony (w sierpniu 1945 r. został odznaczony Krzyżem Walecznych). Odrzucił amnestię z 1947 r. W odtworzonym wiosną 1947 r. "XVI" – Warszawskim Okręgu NZW objął funkcję komendanta Powiatu "Ciężki" - "Wisła" (pow. Ciechanów, część pow. Płońsk i Mława) i dowódcy oddziału partyzanckiego operującego na tym terenie. Po rozbiciu w czerwcu 1948 r. komendy okręgu kontynuował działalność niepodległościową. Na przełomie 1949 i 1950 r. podjął próbę odbudowania struktur "XVI" Okręgu NZW, rozszerzając zasięg działania podległych sobie patroli na pow. Pułtusk, Nowy Dwór Mazowiecki, (a nawet Wołomin), Mińsk Mazowiecki i Garwolin.

Spośród ważniejszych akcji wykonanych przez jego oddział należy wymienić np. rozbrojenie posterunku MO w Barańcach, Gąsocinie i Czernicach Borowych, opanowanie miasteczka Baranowo, likwidację szefa PUBP w Ciechanowie czy zatrzymanie pociągów w Gołotczyźnie i Pomiechówku. Wydany przez agenturę, poległ 13 IV 1951 r. w walce z grupą operacyjną UB i KBW w Szyszkach, pow. Pułtusk.

rr

REKLAMA

Polecane

REKLAMA

Wróć do strony głównej